دعای 7 ( دعا برای پیشآمدهای سخت و اندوهناک ) ترجمه سید رضا آل ياسین

(1) توئى آنكه با رحمت چاره ساز گره كرده از ناخوشايند باز به يادت ملايم شود هر فشار كه از محنت آيد به انسان زار

(2) گرفتار چون بر درت رو كند به لطف تو تجديد نيرو كند بهم بشكند قدرتت موج سخت سبب ساز گردد به هر تيره‌بخت شكوهت نويسد به لوح قضا بدانسان كه باشد مشيت ترا

(3) هر آنچت مشيت كند اقتضا نگفته به حكمت بگردد قضا

(4) ز رحمت، به محنت نصيبى پناه نجات از تو جسته است گمكرده راه نگردد ز اندوه و محنت رها گرفتار غم جز بدست خدا

(5) ز محنت به دوشم در افتاده بار ربودست از بنده صبر و قرار

(6) چو با دست قدرت فرستى بلا نگرداندم زين بلا كس رها

(7) چو بندى كسى را تو اى چاره ساز نسازد فروبسته غير از تو باز چو دشوار كردى بمن روزگار كه آسان كند! بر من اى كردگار چو كردى كسى را به خود واگذار ندارد دگر ياورى در ديار

(8) خدايا به جان محمد (ص) درود تو بفرست و بر عترتش آنكه بود تو درب فرج باز كن سوى من كه گردد ز محنت رها جان و تن به حولت تو زنجير غم بگسلان در اين شكوه‌ام شاد فرماى جان ببخشاى بر بنده‌اى كردگار به كامم رسان شربتى خوشگوار بر اين بنده بگشاى راه گريز تو مگذار در محنتم اى عزيز

(9) مبادا كه از سختى روزگار بمانم من از طاعتت بر كنار رها سازم از غم عبادات تو شوم دور از قرب طاعات تو خدايا تو بنماى راه گريز دگر زهر غم در گلويم مريز

(10) هدف گشته جانم ز تير بلا تو از درد و غم ساز جانم رها بر اين محنتم چاره تنها تويى براه نجاتم توانا تويى و گر نيستم لايق آن كرم به لطفت رها ساز جانم ز غم پناهم تو باشى در اين رنج و بيم كه هستى خداوند عرش عظيم