دعای 7 ( دعا برای پیشآمدهای سخت و اندوهناک ) ترجمه محسن محمود زاده

(1) اى كسى كه گره‌هاى گرفتارى‌ها به وسيله‌ى او گشوده شود و اى آنكه مرز سختى‌ها بواسطه‌ى او شكافته شود و اى كسى كه رسيدن به حقيقت گشايش از او درخواست گردد.

(2) مشكلات به قدرت تو رام شود و به لطف و مهربانيت اسباب هر چيز فراهم گردد و به قدرتت قضا جارى شود و هر چيز به اراده تو بكار افتد.

(3) پس همه چيز به محض خواست تو بدون فرمانت انجام پذيرد و به اراده‌ى تو بدون نهيت متوقف گردد.

(4) تويى كه در مهمات خوانده شوى و تويى كه در هر پريشانى پناهى و آن سختى‌ها دور نشود مگر آنچه را تو دور كنى و بازنگردد مگر آنچه را تو بازگردانى.

(5) واى خداى من مشكلاتى بر من وارد شده كه سنگينى‌اش پشتم را خم كرده و آنچه تحملش برايم سخت است نگرانم ساخته.

(6) (مى‌دانم كه) به قدرت تو بر من وارد شده و به تسلط تو به من روى آورده.

(7) پس آنچه را تو بياورى كس نتواند برد و آن چه را تو روى نمايى كسى برنمى‌گرداند و هر چه را تو ببندى كس باز نتوان كرد و هر چه را باز كنى احدى نبندد و آنچه را تو مشكل كنى ديگرى آسان نتوان كرد و كسى را كه تو خوار نمايى ياورى نخواهد داشت.

(8) پس بر محمد و آلش درود فرست و اى پروردگار من در آسايش و فرج را به فضل خود برايم باز كن و تسلط اندوه را از من به توانايى خود بشكن و حسن نظرت را در آنچه شكوه دارم نثارم كن و شيرينى بخشندگى خود را در آنچه از تو درخواست دارم بمن بچشان و از پيشگاه خود رحمت و گشايشى آسان و به من عطا فرما و برايم از جانب خود رهايى سريع مقرر فرما.

(9) و مرا از رعايت واجبات و عمل به سنت و مستحبات بواسطه‌ى غم و اندوه باز مدار.

(10) زيرا اى پروردگار به سبب آنچه به من رسيده دل تنگ و بى طاقت شده‌ايم و از اندوهى كه بر من حادث شده لبريز از غم و نگرانى شده‌ام و تويى كه بر رفع آنچه گرفتارم نموده و دورى از آنچه در آن افتاده‌ام توانا و قادرى، پس با من چنين كن و رهاييم ده اگر چه از جانب تو شايسته‌ى آن نباشم اى صاحب عرش عظيم.