دعای 7 ( دعا برای پیشآمدهای سخت و اندوهناک ) ترجمه محمد مهدی رضايی

(1) اى آن كه گره كارهاى فرو بسته به سر انگشت تو گشوده مى‌شود، و اى آن كه سختى دشوارى‌ها با تو آسان مى‌گردد، و اى آن كه راه گريز به سوى رهايى و آسودگى را از تو بايد خواست.

(2) سختى‌ها به قدرت تو به نرمى گرايند و به لطف تو اسباب كارها فراهم آيند. فرمان الهى به نيرو تو به انجام رسد، و چيزها، به اراده‌ى تو موجود شوند،

(3) و خواست تو را، بى‌آن كه بگويى، فرمان برند، و از آنچه خواست تو نيست، بى‌آن كه بگويى، رو بگردانند.

(4) تويى آن كه در كارهاى مهم بخوانندش، و در ناگوارى‌ها بدو پناه برند. هيچ بلايى از ما برنگردد مگر تو آن بلا را بگردانى، و هيچ اندوهى برطرف نشود مگر تو آن را از دل برانى.

(5) اى پروردگار من،اينك بلايى بر سرم فرود آمده كه سنگينى‌اش مرا به زانو درآورده است، و به دردى گرفتار آمده‌ام كه با آن مدارا نتوانم كرد.

(6) اين همه را تو به نيروى خويش بر من وارد آورده‌اى و به سوى من روان كرده‌اى.

(7) آنچه تو بر من وارد آورده‌اى، هيچ كس باز نبرد، و آنچه تو به سوى من روان كرده‌اى، هيچ كس برنگرداند. درى را كه تو بسته باشى، كس نگشايد، و درى را كه تو گشوده باشى، كس نتواند بست. آن كار را كه تو دشوار كنى، هيچ كس آسان نكند، و آن كس كه تو خوار گردانى، كسى مدد نرساند.

(8) پس بر محمد و خاندانش درود فرست. اى پروردگار من، به احسان خويش در آسايش به روى من بگشا، و به نيروى خود، سختى اندوهم را درهم شكن، و در آنچه زبان شكايت بدان گشوده‌ام، به نيكى بنگر، و مرا در آنچه از تو خواسته‌ام، شيرينى استجابت بچشان، و از پيش خود، رحمت و گشايشى دلخواه به من ده، و راه بيرون شدن از اين گرفتارى را پيش پايم نه.

(9) و مرا به سبب گرفتارى، از انجام دادن واجبات و پيروى آيين خود باز مدار.

(10) اى پروردگار من، از آنچه بر سرم آمده، دلتنگ و بى‌طاقتم، و جانم از آن اندوه كه نصيب من گرديده، آكنده است؛ و اين در حالى است كه تنها تو مى‌توانى آن اندوه را از ميان بردارى و آنچه را بدان گرفتار آمده‌ام دور كنى. پس با من چنين كن، اگر چه شايسته‌ى آن نباشم، اى صاحب عرش بزرگ.