فارسی
دوشنبه 14 آبان 1403 - الاثنين 1 جمادى الاول 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

دعای 18 ( دعا برای دفع بلا و طلب عافیت ) ترجمه محیی الدين مهدی الهی قمشه ای


مطلب قبلی دعای 17
دعای 19 مطلب بعدی


نحوه نمایش

دانلود
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا دُفِعَ عَنْهُ مَا يَحْذَرُ ، أَوْ عُجِّلَ لَهُ مَطْلَبُهُ
چون دفع رنج و بلائى از او مى‌شد يا به مطلوب و نعمتى از لطف خدا كامياب مى‌شد به اين دعا به شكر و سپاس حق و به راز و نياز با خداى متعال مى‌پرداخت
﴿1 اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى حُسْنِ قَضَائِكَ ، وَ بِمَا صَرَفْتَ عَنِّي مِنْ بَلَائِكَ ، فَلَا تَجْعَلْ حَظِّي مِنْ رَحْمَتِكَ مَا عَجَّلْتَ لِي مِنْ عَافِيَتِكَ فَأَكُونَ قَدْ شَقِيتُ بِمَا أَحْبَبْتُ وَ سَعِدَ غَيْرِي بِمَا كَرِهْتُ .
(1) اى خداى من تو را حمد و ستايش (و شكر و سپاس مى‌گويم) بر قضا (و قدر) نيكويت (كه بر من بنده ضعيف نكو تقدير فرمودى و حاجت و مطلبم برآوردى) (و رنج و غم و آلام) و بلاى خود را از من دفع فرمودى (اما حالى كه در دنياى عاجل به نعمتت مرا مورد لطف و رحمت قرار دادى و عافيت و آسايش از رنج و بلا نصيبم فرمودى) پس اكنون درخواست دارم كه حظ و بهره مرا از رحمتت تنها همين نعمت و عافيت و آسايش دنيوى قرار ندهى (كه در آخرت از نعمت ابد و عافيت سرمد محرومم سازى) تا من به آنچه محبوب و مطلوبم بود (از نعمت دنيا و عافيت از بلاى عاجل نشاه‌ى طبيعت از نعمتهاى ابدى آخرت و سعادت جاويدان عالم قيامت) محروم باشم در صورتى كه غير من بندگان ديگرت به همين بلا و رنج كه مرا ناخوش و مكروه بود آنها به آن بلا (صبر كرده و رنج كشند و در نتيجه رنج و بلاى دنيا) به سعادت آخرت (و رحمت ابد) نائل شوند (بلكه چنانكه در دنياى عاجل نعمتم دادى و بلا و مصيبتم برطرف ساختى در آخرت هم به نعمت ابد و عافيت و سعادت سرمد كاملا بهره‌مندم فرما)
﴿2 وَ إِنْ يَكُنْ مَا ظَلِلْتُ فِيهِ أَوْ بِتُّ فِيهِ مِنْ هَذِهِ الْعَافِيَةِ بَيْنَ يَدَيْ بَلَاءٍ لَا يَنْقَطِعُ وَ وِزْرٍ لاَ يَرْتَفِعُ فَقَدِّمْ لِي مَا أَخَّرْتَ ، وَ أَخِّرْ عَنّي مَا قَدَّمْتَ .
(2) و اگر با اين نعمت و عافيت دنيوى كه عطا كردى و در آن روز را شب و شب را روز مى‌كنم در مقابل مرا بلائى است در آخرت كه هيچ منقطع نشود و روز و عذابى كه ابدا برطرف نمى‌گردد پس در اين صورت اى خدا رنج و بلاى آخرت را بر من مقدم بدار (و در دنيا انداز كه منقطع است) و آن آسايش و عافيت نعمت دنيا را موخر ساز و به عالم آخرت انداز كه آنجا نعمتش ابدى و عافيت و سعادتش جاويد است‌
﴿3 فَغَيْرُ كَثِيرٍ مَا عَاقِبَتُهُ الْفَنَاءُ ، وَ غَيْرُ قَلِيلٍ مَا عَاقِبَتُهُ الْبَقَاءُ ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ .
(3) زيرا نعمتى كه دو روزه منقطع و عاقبتش فناست بسيار نيست (بلكه ناچيز و ناقابل و زائل است) و اما آنچه باقى و ابدى است و هرگز فنا نپذيرد هر قدر باشد كم نيست و درود بر محمد و آل پاكش باد (خلاصه يعنى نعمت و بلاى دنيا كثيرش هم قليل و ناچيز است چون فانى و زائل است و نعمت و عذاب آخرت اندكش هم بسيار است زيرا ثابت و باقى و زوال ناپذير است پس نعمت ابدى و دفع رنج و بلاى دائمى را از تو درخواست كنيم و اما اگر خدا در دنيا هم به بنده‌اش نعمتى دهد يا بلا و رنجى را برطرف سازد و آن مانع درجات آخرت و نعم بهشت ابد نشود آن نيز نيكوست و بر آن نعمت دفع بلا خدا را بايد سپاس و ستايش كنيم.)

برچسب:

دعای هجده صحیفه سجادیه

-

دعای هجدهم صحیفه سجادیه

-

دعای ۱۸ صحیفه سجادیه

-

دعای 18 صحیفه سجادیه

-

هجدهمین دعای صحیفه سجادیه

-

شرح صحیفه سجادیه

-

ترجمه صحیفه سجادیه

-

انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^