وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الْاِشْتِيَاقِ إِلَي طَلَبِ الْمَغْفِرَةِ مِنْ اللهِ جَلَّ جَلَالُهُ
نيايش در آمرزش طلبى از خداى بزرگ
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ صَيِّرْنَا إِلَى مَحْبُوبِكَ مِنَ التَّوْبَةِ ، و أَزِلْنَا عَنْ مَكْرُوهِكَ مِنَ الْإِصْرَارِ
(1) بار الها! درود بر محمد و خاندان وى، و ما را به سوى آن بازگشتى كه مورد پسند توست رهسپار گردان و از ابرام بر آنچه مايهى ناخشنودى توست دور فرماى!
﴿2﴾
اللَّهُمَّ وَ مَتَى وَقَفْنَا بَيْنَ نَقْصَيْنِ فِي دِينٍ أَوْ دُنْيَا ، فَأَوْقِعِ النَّقْصَ بِأَسْرَعِهِمَا فَنَاءً ، وَ اجْعَلِ التَّوْبَةَ فِي أَطْوَلِهِمَا بَقَاءً
(2) بار الها! چون در بين دو نقصان دچار شويم، كه يكى در دين و ديگرى در دنياست، نقصان را آنجا گذار كه زود گذرست و بازگشت ما را به سوى خود در آنجا گذار كه دوامش بيشتر،
﴿3﴾
وَ إِذَا هَمَمْنَا بِهَمَّيْنِ يُرْضِيكَ أَحَدُهُمَا عَنَّا ، وَ يُسْخِطُكَ الآْخَرُ عَلَيْنَا ، فَمِلْ بِنَا إِلَى مَا يُرْضِيكَ عَنَّا ، وَ أَوْهِنْ قُوَّتَنَا عَمَّا يُسْخِطُكَ عَلَيْنَا
(3) و چون قصد دو امر كنيم، كه يكى از آنها مايهى خشنودى و ديگرى باعث خشم توست، پس ما را متمايل بدان سو گردان كه مايهى خشنودى توست و توان ما را بر آنچه مايهى خشم تو مىگردد بكاه
﴿4﴾
وَ لَا تُخَلِّ فِي ذَلِكَ بَيْنَ نُفُوسِنَا وَ اخْتِيَارِهَا ، فَإِنَّهَا مُخْتَارَةٌ لِلْبَاطِلِ إِلَّا مَا وَفَّقْتَ ، أَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمْتَ
(4) و در اين مقام نفس ما را به اختيار خود وامنه، چرا كه نفس جز در آنجا كه تو وى را توفيق عنايت كنى باطل را برمىگزيند و جز آنجا كه تو بر وى رحمت فرمايى فرمان دهنده به كار بد است.
﴿5﴾
اللَّهُمَّ وَ إِنَّكَ مِنَ الضُّعْفِ خَلَقْتَنَا ، وَ عَلَى الْوَهْنِ بَنَيْتَنَا ، وَ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ ابْتَدَأْتَنَا ، فَلَا حَوْلَ لَنَا إِلَّا بِقُوَّتِكَ ، وَ لَا قُوَّةَ لَنَا إِلَّا بِعَوْنِكَ
(5) بار خدايا! تو ما را از ضعف آفريدهاى و بنيان ما را بر سستى گذاردهاى و از آبى پست آغاز فرمودهاى، ما را هيچ جنب و جوشى نيست مگر به حول و قوت تو،
﴿6﴾
فَأَيِّدْنَا بِتَوْفِيقِكَ ، وَ سَدِّدْنَا بِتَسْدِيدِكَ ، وَ أَعْمِ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا عَمَّا خَالَفَ مَحَبَّتَكَ ، وَ لَا تَجْعَلْ لِشَيْءٍ مِنْ جَوَارِحِنَا نُفُوذاً فِي مَعْصِيَتِكَ
(6) و ما را هيچ توان و نيرويى نيست مگر به يارى تو، پس ما را به توفيق خويش تاييد فرما و با تاييد خويش مويد ساز و ديدگان ما را از آنچه خلاف محبت توست فرو بند و چنان فرما كه در هيچيك از اندام، سركشى را راه نباشد.
﴿7﴾
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْ هَمَسَاتِ قُلُوبِنَا ، وَ حَرَكَاتِ أَعْضَائِنَا وَ لَمحَاتِ أَعْيُنِنَا ، وَ لَهَجَاتِ أَلْسِنَتِنَا فِي مُوجِبَاتِ ثَوَابِكَ حَتَّى لَا تَفُوتَنَا حَسَنَةٌ نَسْتَحِقُّ بِهَا جَزَاءَكَ ، وَ لَا تَبْقَى لَنَا سَيِّئةٌ نَسْتَوْجِبُ بِهَا عِقَابَكَ .
(7) بار الها! درود بر محمد و خاندان وى، و رازهاى دلهاى ما و حركات اندامهاى ما و نگاههاى دزديدهى چشمهاى ما و سخنان زبانهاى ما را مايهى ثواب خود گردان تا حسنهاى كه به سبب آن سزاوار پاداش تو مىگرديم از ما فوت نگردد و كار بدى كه بر اثر آن در خور كيفرت خواهيم شد براى ما بر جاى نماند.