دعای 9 ( دعا برای طلب بخشش و آمرزش از خدا ) ترجمه سید كاظم ارفع

(1) خداوندا بر محمد و آل او درود فرست و ما را به چيزى كه محبوب توست يعنى توبه موفق كن و از اصرار بر گناه كه مورد غضب توست برحذر بدار.

(2) پروردگارا هرگاه بين ضرر به دين و دنيا قرار گرفتيم ضرر را به آنى كه زود از بين مى‌رود يعنى دنيا متوجه كن و عفو و بخشش را در آنكه مدتش طولانى است يعنى دين مقرر فرما

(3) و هرگاه بين دو كار واقع شديم كه يكى مورد رضاى تو و ديگرى مشمول غضب توست ما را متمايل به آن كن كه رضايت را جلب مى‌كند و نيروى ما را نسبت به آنچه ترا خشمگين مى‌كند سست كن.

(4) و در آن هنگام نفس‌هاى ما را به خودشان وامگذار زيرا كه هماره نفس‌هاى ما باطل را انتخاب مى‌كنند مگر آنكه توفيقى از ناحيه تو باشد و هماره امر به بدى مى‌كنند مگر آنكه تو رحم كنى.

(5) بار الها به تحقيق ما را ضعيف آفريده‌اى و بنيان ما را سست گذارده‌اى و از آبى پست خلقتمان را آغاز كرده‌اى بنابراين ما را هيچ حركت و جنبشى نيست مگر به قوت تو و هيچ قوتى نيست مگر به يارى و مدد تو

(6) پس با توفيق خودت ما را يارى كن و با راهنمائى‌هايت ما را به راه راست هدايت فرما و چشم دلمان را به آنچه خلاف رضايت مى‌باشد آشنا و بينا كن و در هيچ عضوى از اعضاى ما راه نفوذ معصيت قرار مده.

(7) الها بر محمد و آل او درود فرست و اسرار دلهايمان و حركات اعضاى بدنمان و نگاههاى پنهانى ديدگانمان و سخنان زبانهايمان را در چيزهايى قرار ده كه موجبات ثواب ترا فراهم مى‌آورد تا هيچ حسنه‌اى از ما فوت نشود و سزاوار پاداش شايسته تو گرديم و كار بدى كه به خاطر آن مستوجب عذاب تو شويم براى ما باقى نماند.