دعای 9 ( دعا برای طلب بخشش و آمرزش از خدا ) ترجمه عبدالمحمد آيتی

(1) خداوندا، درود بفرست بر محمد و خاندان او و ما را به توبه‌اى كه پسند مى‌دارى راه بر و از اصرار بر گناه كه ناپسند مى‌دارى دور فرماى.

(2) خداوندا، چون ميان دو نقصان، يكى در دين و يكى در دنيا قرار گرفتيم، نقصان را در آن قرار ده كه زودگذر است و توبه را در آن قرار ده كه بقايش بيشتر است.

(3) و چون آهنگ دو كار كرديم كه يكى تو را خشنود مى‌سازد و ديگرى تو را به خشم مى‌آورد، ما را بدان سوى كه سبب خشنودى توست روانه دار و عزم ما را در آنچه سبب خشم توست سست نماى.

(4) و در آن هنگام نفسهاى ما را به اختيار خود وامگذار كه نفسهاى ما اگر توفيق خويش رفيق آنها نگردانى راه باطل گزينند و نفس آدمى را به بدى فرمان دهد مگر آنكه تو رحمت آورى.

(5) بار خدايا، ما را از ناتوانى آفريده‌اى و بنيان ما بر سستى نهاده‌اى و از آبى پست و بى‌ارج صورت بسته‌اى. ما را هيچ جنبشى نيست مگر به توانى كه تو ارزانى دارى و نيرويى نيست مگر به مددى كه تو رسانى.

(6) پس به توفيق خود ياريمان بخش و به راه راست خويش ارشاد فرماى و ديده دل ما را از آنچه خلاف دوستى توست كور گردان و چنان كن كه نافرمانى را در هيچ يك از اعضاى ما راه نباشد.

(7) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و رازهاى دلهاى ما را و جنبشهاى اندامهاى ما را و نگاههاى ديدگان ما را و سخن زبانهاى ما را چنان گردان كه موجب ثواب تو باشد، تا حسنه‌اى كه سزاوار پاداش نيك توست از دست نشود و سيئه‌اى كه موجب كيفر بد توست بر جاى نماند.