وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ فِي الْاِشْتِيَاقِ إِلَي طَلَبِ الْمَغْفِرَةِ مِنْ اللهِ جَلَّ جَلَالُهُ
از دعاهاى حضرت عليهالسلام، در اشتياق به طلب آمرزش از خداى تعالى
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ صَيِّرْنَا إِلَى مَحْبُوبِكَ مِنَ التَّوْبَةِ ، و أَزِلْنَا عَنْ مَكْرُوهِكَ مِنَ الْإِصْرَارِ
(1) بار پروردگارا بر محمد و آل او درود فرست و ما را به سوى محبوب خود با توبه از گناه رهسپار فرما، و ما را از اصرار بر گناه كه در نزد تو ناپسند است دور گردان.
﴿2﴾
اللَّهُمَّ وَ مَتَى وَقَفْنَا بَيْنَ نَقْصَيْنِ فِي دِينٍ أَوْ دُنْيَا ، فَأَوْقِعِ النَّقْصَ بِأَسْرَعِهِمَا فَنَاءً ، وَ اجْعَلِ التَّوْبَةَ فِي أَطْوَلِهِمَا بَقَاءً
(2) بار خدايا هر گاه بين دو نقص و زيان در دين و دنيا قرار گرفتيم پس زيان را در آنى كه زود فناپذير است (دنيا) قرار ده و توبه و بخشش را در آن كه طولانى است (دين) قرار ده.
﴿3﴾
وَ إِذَا هَمَمْنَا بِهَمَّيْنِ يُرْضِيكَ أَحَدُهُمَا عَنَّا ، وَ يُسْخِطُكَ الآْخَرُ عَلَيْنَا ، فَمِلْ بِنَا إِلَى مَا يُرْضِيكَ عَنَّا ، وَ أَوْهِنْ قُوَّتَنَا عَمَّا يُسْخِطُكَ عَلَيْنَا
(3) بار خدايا هر گاه تصميم به انجام دو كار گيريم كه يكى از آن دو موجب خشنودى تو مىگردد و ديگرى موجب خشم و غضب تو را فراهم مىسازد پس ما را به سوى آن كارى كه خشنودى تو را موجب مىشود متمايل ساز و نسبت به آن كه خشم و غضب تو را به همراه دارد و از نيروى ما در انجام آن بكاه.
﴿4﴾
وَ لَا تُخَلِّ فِي ذَلِكَ بَيْنَ نُفُوسِنَا وَ اخْتِيَارِهَا ، فَإِنَّهَا مُخْتَارَةٌ لِلْبَاطِلِ إِلَّا مَا وَفَّقْتَ ، أَمَّارَةٌ بِالسُّوءِ إِلَّا مَا رَحِمْتَ
(4) و در آن هنگام بين نفسهاى ما و اختيار انتخاب آن آزاد مگذار، چرا كه باطل را انتخاب مىكند مگر اين كه تو توفيق انتخاب حق را به او عنايت كنى،و همواره به انجام كارهاى بد فرمان مىدهد مگر اين كه مشمول رحمت تو واقع شود.
﴿5﴾
اللَّهُمَّ وَ إِنَّكَ مِنَ الضُّعْفِ خَلَقْتَنَا ، وَ عَلَى الْوَهْنِ بَنَيْتَنَا ، وَ مِنْ مَاءٍ مَهِينٍ ابْتَدَأْتَنَا ، فَلَا حَوْلَ لَنَا إِلَّا بِقُوَّتِكَ ، وَ لَا قُوَّةَ لَنَا إِلَّا بِعَوْنِكَ
(5) بار خدايا تو ما را از ناتوانى آفريدى، بنيان و نهان ما را بر سستى بنا نهادى، و از آبى بىارزش خلق كردى، پس هيچ حركتى جز با قدرت و قوت تو نيست، و هيچ توانايى جز به يارى تو وجود ندارد.
﴿6﴾
فَأَيِّدْنَا بِتَوْفِيقِكَ ، وَ سَدِّدْنَا بِتَسْدِيدِكَ ، وَ أَعْمِ أَبْصَارَ قُلُوبِنَا عَمَّا خَالَفَ مَحَبَّتَكَ ، وَ لَا تَجْعَلْ لِشَيْءٍ مِنْ جَوَارِحِنَا نُفُوذاً فِي مَعْصِيَتِكَ
(6) پس ما را به توفيق خود تأييد فرما، و ما را با هدايت و راهنمائيت استوار ساز، و ديدهى دلهاى ما را از آنچه خلاف دوستى و محبت تو است نابينا گردان، و هيچ كدام از اعضاء و جوارح ما را در نافرمانى و معصيت تو قرار مده.
﴿7﴾
اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اجْعَلْ هَمَسَاتِ قُلُوبِنَا ، وَ حَرَكَاتِ أَعْضَائِنَا وَ لَمحَاتِ أَعْيُنِنَا ، وَ لَهَجَاتِ أَلْسِنَتِنَا فِي مُوجِبَاتِ ثَوَابِكَ حَتَّى لَا تَفُوتَنَا حَسَنَةٌ نَسْتَحِقُّ بِهَا جَزَاءَكَ ، وَ لَا تَبْقَى لَنَا سَيِّئةٌ نَسْتَوْجِبُ بِهَا عِقَابَكَ .
(7) بار خدايا پس بر محمد و آل او درود فرست، و رازهاى دلهاى ما، و حركات اعضاء و جوارح ما، و نگاههاى چشمهاى ما، و سخنان زبانهاى ما را در آنچه موجب ثواب تو گردد قرار ده، تا اين كه هيچ حسنهاى كه به سبب آن سزاوار پاداش تو گرديم از مافوت نگردد، و هيچ سيئهاى كه به وسيلهى آن مستوجب كيفر تو شويم براى ما باقى نماند.