دعای 9 ( دعا برای طلب بخشش و آمرزش از خدا ) ترجمه سید علیرضا جعفری

(1) خدايا! بر محمد و آل او درود فرست و ما را برسان به آن سرمنزل توبه‌اى كه مورد پسند توست و از اصرار بر گناه كه ناپسند توست ما را دور كن.

(2) خدايا! هرگاه در وضعيتى قرار مى‌گيريم كه به ناچار بايد يا مستحق خسارت در دين شويم يا در دنيا ضرر ببينيم، آن را براى ما برگزين كه زود گذرتر است و فانى. و مغفرت و آمرزش خود را در آن قرار ده كه بقايش بيشتر و ماندگارتر است.

(3) و هرگاه قصد و آهنگ دو كار نموديم كه در يكى از آن دو رضايت تو از ما در آن است و در ديگرى خشم تو، پس رغبت و تمايل ما را متوجه كارى كن كه رضايت تو را در بردارد و از قدرتمان نسبت به كارى كه سبب خشم توست بكاه.

(4) و ما را در اين دو راهى به خودمان وامگذار كه نفس ما راه باطل را انتخاب خواهد كرد مگر آن كه تو توفيق دهى، و پيوسته به بدى وامى‌دارد مگر آن كه تو رحم كنى.

(5) خدايا! تو ما را از ضعف و ناتوانى به وجود آوردى و اساس خلقت و آفرينش ما را بر بنيانى سست نهادى و از آبى بى مقدار ما را خلق كردى، پس هر جنبش و حركتى كه داريم از نيروى توست و هر نيرويى كه ما داريم نيست مگر از يارى تو.

(6) پس ما را به توفيق خويش تأييد فرما و يارى رسان. و به هدايت خويش ما را به راه صحيح استوار بدار. و چشم دلمان را به آنچه نمى‌پسندى و در مسير غير عشق و محبت توست، كور ساز و هيچ يك از جوارح و اعضاى ما را در مسير نافرمانيت نافذ مگردان.

(7) خدايا! پس بر محمد و آل او درود فرست و نجوا و رازهاى قلوب ما و حركت اعضاى ما و نگاه‌هاى پنهانى چشمان ما و سخنان جارى بر زبانمان را در امورى قرار ده كه موجب ثواب تو باشد، تا كار نيكى را كه موجب پاداش توست از دست ندهيم، و كار بدى كه موجب عقاب توست، از ما بر جاى نماند.