دعای 9 ( دعا برای طلب بخشش و آمرزش از خدا ) ترجمه فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین)

(1) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و ما را (از نافرمانى) به توبه و انابه كه (آن) پسنديده‌ى تست بازگردان، و از اصرار (بر گناه) كه آن را نمى‌پسندى دور گردان،

(2) بار خدايا و هرگاه بين دو زيان قرار گرفتيم: يكى در دين و ديگرى در دنيا، پس زيان (كيفر) را در آنكه زود مى‌گذرد (دنيا) و عفو و بخشش را در آنكه مدتش طولانى است (آخرت) قرار ده،

(3) و چون به دو چيز تصميم گيريم كه يكى از آن دو تو را از ما خوشنود گرداند، و ديگرى تو را بر ما به خشم آورد، پس ما را به آنچه تو را از ما خوشنود مى‌كند برگردان، و نيروى ما را از آنچه تو را بر ما خشمگين مى‌نمايد سست نما،

(4) و در آن هنگام نفسهاى ما را در اختيار خودشان مگذار، چون آنها جز آنچه تو توفيق دهى باطل و نادرستى را اختيار مى‌نمايند، و جز آنچه تو رحم فرمائى به بدى امر مى‌كنند،

(5) بار خدايا تو ما را از ناتوانى و ضعف آفريدى، و بر سستى بنا نهادى و از آب اندك و بى‌ارزش آغازمان نمودى، پس ما را جز به توانائى تو جنبش، و جز به يارى تو توانائى نيست،

(6) پس ما را به توفيق (از جانب) خود كمك كن، و به راه راست خود راهنمائى‌مان فرما، و ديده‌ى دلهامان را از آنچه خلاف دوستى تست كور گردان، و اندامى از اندامهاى ما را در معصيت و نافرمانيت فرو مبر

(7) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و رازهاى دلها، جنبشهاى اندامها، و نگاه‌هاى پنهانى چشمها، و سخنان زبانهاى ما را در آنچه باعث ثواب تو گردد قرار ده تا كار نيكى كه به سبب آن سزاوار پاداش تو گرديم از دستمان نرود، و كار بدى كه به وسيله‌ى آن مستوجب كيفر تو شويم براى ما نماند.