دعای 11 ( دعا برای عاقبت به خیری ) ترجمه حسین عماد زاده اصفهانی

(1) اى موحدى كه يادآورى تو موجب شرف ذاكرين است و اى آن كه شكرگزارى تو سبب رستگارى شاكرين است اى آن كه فرمانبردارى تو موجب رهائى فرمانبرداران است درود و رحمت تو بر محمد و آل محمد (ص) پروردگارا قلوب ما را به ذكر خود مشغول كن و از ذكر هر نامى غير از نام خود بازدار الهى زبانهاى ما را به شكرانه نعم خود از هر شكرى و اعضاى ما را به طاعتى غير از پيروى خود بازدار

(2) اگر از اوقات ما فراغتى براى ما مقدر فرمودى آن را به سلامتى بدار كه در ياد تو باشيم ما را در فراغت مشغول ذمايم اخلاق و پابند مظالم ديگران نگردان ما را در بدى و ناملايمات طبع مشغول مدار تا نويسندگان گناهان، ما را به بدى اعمال خود شرمنده بدارند و از ذكر زشتيهائى كه مرتكب شده‌ايم خجل و شرمسار نمايند الهى ما را در فراغت ذكر به ذكر خود مشغول‌دار تا نويسندگان حسنات از ما مسرور شوند و به نيكوكارى ما را ياد نمايند.

(3) چون زندگانى ما سپرى شود و رشته زندگى بريده گردد تا دعوت تو را اجابت كنيم. پس رحمت فرست بر محمد و آل محمد (ص) و عاقبت امر ما را ختم به خير فرما و آنچه درباره من نوشته‌اند، توبه مقبول قرار ده. پروردگارا از اين پس ما را بر ارتكاب گناهى موفق مدار و بر معاصى و گناهان ما قلم عفو بكش‌

(4) و پرده‌اى از ستاريت خود روى آن قرار ده تا مردم در روز قيامت مرا به نظر ملامت ننگرند، الهى تو، به اين اعمال بندگان خود را آزمايش مى‌كنى.

(5) تو رحيم و با گذشتى و كسى كه به دربار تو آمد از او مى‌گذرى و اگر تمنا و درخواست حاجتى كند او را اجابت مى‌فرمائى و حاجت او را برمى‌آورى. بارالها خود تو دعوت كرده‌اى بنده خود را چنين پرورده‌اى نيستم ناخوانده‌اى صاحب عطا آشنايم خود مرا گفتى بيا دعوتم كردى گواهم حيدر است او به سويت قوم ما را رهبر است قل تعالوا خود تو گفتى بر رسول از كرم كن دعوت ما را قبول دعوتم كردى كنون دير آمدم از براى عذر تقصير آمدم عفو فرما جرمهاى مامضى تو كريمى و رحيمى ذوالعطا يا الهى انت غفار الذنوب يا وليى انت ستار العيوب‌