دعای 11 ( دعا برای عاقبت به خیری ) ترجمه تقدسی نيا

(1) اى كسى كه ياد تو براى ذاكرين مايه‌ى شرافت و بزرگى است، و شكرت براى شاكرين مايه‌ى رستگارى است، و طاعتت براى اطاعت كنندگان مايه‌ى نجات است، بر محمد و آل او درود بفرست، و دلهاى ما را از هر يادى به ياد خود، و زبانهاى ما را از هر سپاسى به سپاس خود، و جوارح ما را از هر طاعتى به طاعت خود مشغول دارد.

(2) پس اگر براى ما فراغتى از كارها مقدر فرموده‌اى آن را با سلامتى قرار ده كه در آن گناهى دامن گير ما نشود، و خستگى و سستى به ما رو نياورد، تا فرشتگان نويسنده‌ى بدى‌ها با نامه‌اى خالى از گناه برگردند، و فرشتگان نويسنده‌ى حسنات به خاطر حسناتى كه از ما نوشته‌اند مسرور و خوشحال برگردند.

(3) و هنگامى كه دوران حيات و زندگانى ما سپرى شد، و مدت عمر ما پايان گرفت، و به دعوت تو كه آمدنش حتمى و از اجابت آن چاره‌اى نيست، پس بر محمد و آل او درود فرست، و پايان آنچه كاتبان اعمال براى ما روز قيامت مى‌شمارند توبه‌ى مقبول قرار ده كه پس از آن ما را بر هيچ گناهى كه از ما سر زده و بر هيچ معصيتى كه مرتكب آن شده‌ايم توبيخ و سرزنش نكنى.

(4) روزى كه به اخبار بندگانت رسيدگى مى‌كنيد پرده و پوششى كه بر گناهان ما افكنده‌اى در برابر حاضران و شاهدان بر كنار مفرما.

(5) چرا كه تو نسبت به كسى كه تو را بخواند رحيم و مهربان و نسبت به كسى كه تو را ندا دهد اجابت كننده‌اى.