دعای 11 ( دعا برای عاقبت به خیری ) ترجمه محمد مهدی جلالی

(1) الا اى ياد تو در هر زمان شرف باشد از بهر يادآوران سپاس تو توفيق اهل سپاس بود اصل پيروزى حق شناس الا اى كه هر كس كه امر تو برد ره رستگارى به عالم سپرد بر احمد و بر خاندانش درود مرا خوشتر از اين نباشد سرود به يادت دل خسته‌ام بر فروز دگر يادها را مبادا بروز زبان مرا نيز از هر سپاس به خود خوان كه ناخوانمش حق شناس به طاعت به خود جمله اعضاى من به خود گير اى مير و مولاى من

(2) چو خواهى ز هر كار آسوده‌ام چنين خواهم و نيز بنموده‌ام به گنج سلامت شوم جاى‌گير نه در چنگ خذلان و عصيان اسير كه آنها كه دارند بر كف قلم زنند آنچه از ما زند سر رقم نويسنده‌ى خير و حسن عمل به كار نوشتن بود مشتغل ولى آن كه ثبت بديها كند نداند چه با دفتر ما كند از اين حال هر دو ملك از نهاد برآرند فرياد و باشند شاد

(3) چو پايان اين عمر دنيا رسد ز سوى تو دعوت سوى ما رسد همان دعوتى كش ديگر چاره نيست نماند مجالى دگر بهر زيست درود تو بر احمد و آل او درود جهانى به دنبال او چنان كن كه در صفحه‌ى آخرين نشيند يكى توبه‌ى دلنشين كه مقبول باشد به درگاه تو دگر پا گذاريم در راه تو

(4) در آن روز كز هر كس و هر ديار شود رازها جملگى آشكار مبادا كه پرده درافتد ز راز بپوشان تو اى داور بى‌نياز

(5) تويى مهربان گر كسى داندت دهى پاسخ آن را كه او خواندت