وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ ، عَلَيْهِ السَّلَامُ عِنْدَ الاِسْتِسْقَاءِ بَعْدَ الْجَدْبِ
در طلب باران
﴿1﴾
اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَيْثَ ، وَ انْشُرْ عَلَيْنَا رَحْمَتَكَ بِغَيْثِكَ الْمُغْدِقِ مِنَ السَّحَابِ الْمُنْسَاقِ لِنَبَاتِ أَرْضِكَ الْمُونِقِ فِي جَمِيعِ الْافَاقِ .
(1) اى آفريدگار متعال! ما را از سرچشمهى ابرها زلال رحمت بچشان و باران پر بركت خويش را بر زمينهاى تشنه و سوختهى ما فروبار.
سايهى لطف خويش را بر سر ما بگشاى و ابرهاى رحمت آسمان را به سوى ما بكشان تا بر زمين تو فرو بارند و اراضى مرده را زنده سازند و سبزهها و گياهها برويانند.
﴿2﴾
وَ امْنُنْ عَلَى عِبَادِكَ بِإِينَاعِ الَّثمَرَةِ ، وَ أَحْيِ بِلَادَكَ بِبُلُوغِ الزَّهَرَةِ ، وَ أَشْهِدْ مَلَائِكَتَكَ الْكِرَامَ السَّفَرَةَ بِسَقْيٍ مِنْكَ نَافِعٍ ، دَائِمٍ غُزْرُهُ ، وَاسِعٍ دِرَرُهُ ، وَابِلٍ سَرِيعٍ عَاجِلٍ .
(2) پروردگارا! بر بندگان بينواى خويش منت گذار و ميوههاى باغ را به بار بياور و غنچههاى نشكفته را به شادابى و صفا بگشاى.
پروردگارا! به اين زمينهاى تباه شده از بركت باران، فرخى بخش و بگذار با رنگ گلها و صفاى سبزهها غمكدهى ما جلاى شادمانى به خويش گيرد و ويرانيهاى ما آباد گردد.
پروردگار من! به فرشتگان رحمت و رافت خويش فرمان كن كه ابرهاى بركت را به سوى ما برانند و كام تشنهى ما را با زلال باران سيراب سازند.
بارانى كه فراوان و سودمند و فرح بخش و نشاط افزا باشد.
بارانى كه هر چه زودتر فرود آيد و هر چه دير از فرود آمدن فرا ايستد.
﴿3﴾
تُحْيِي بِهِ مَا قَدْ مَاتَ ، وَ تَرُدُّ بِهِ مَا قَدْ فَاتَ وَ تُخْرِجُ بِهِ مَا هُوَ آتٍ ، وَ تُوَسِّعُ بِهِ فِي الْأَقْوَاتِ ، سَحَاباً مُتَرَاكِماً هَنِيئاً مَرِيئاً طَبَقاً مُجَلْجَلًا ، غَيْرَ مُلِثٍّ وَدْقُهُ ، وَ لَا خُلَّبٍ بَرْقُهُ .
(3) بارانى كه زواياى مردهى زمين را زنده سازد و از برگها و بارهاى زنگ زده و غبارآلوده زنگ و غبار بزدايد و زيانهاى خشكسالى را جبران كند و سودهاى از دست رفته را باز آورد.
بارانى كه ناف زمين بگشايد و كودك نبات برآورد و بر روزى روزى خواران بيفزايد و شكر شكرگذاران افزون كند.
سحابا متراكما هنيئا مريئا طبقا مجلجلا غير ملث و دقه و لا خلب برقه.
ابرى كه فشرده شده و آبدار باشد و رگبارى گوارا و فرخنده و فراوان بيفشاند.
ابرى كه رگبارش به شكوفهها و نهالها زيان نرساند.
ابرى كه برقآور و آتشزا نباشد.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ اسْقِنَا غَيْثاً مُغِيثاً مَرِيعاً مُمْرِعاً عَرِيضاً وَاسِعاً غَزِيراً ، تَرُدُّ بِهِ النَّهِيضَ ، وَ تَجْبُرُ بِهِ الْمَهِيضَ
(4) پروردگارا! از ابر رحمت تو بارانى خواهيم كه همچون دست رحمت تو فريادرس و دستگير و مبارك و كريم باشد.
بسيار بيايد و بسيار ببارد، وسيع و عريض و سير كننده و سير آب كننده باشد.
آنچنان فرو بارد كه كاروان را از راه باز گرداند و آنقدر كرامت كند كه مزرعههاى آفتاب خورده و قحطى زده را به كرم و كرامت وادارد.
﴿5﴾
اللَّهُمَّ اسْقِنَا سَقْياً تُسِيلُ مِنْهُ الظِّرَابَ ، وَ تَمْلَأُ مِنْهُ الْجِبَابَ ، وَ تُفَجِّرُ بِهِ الْأَنْهَارَ ، وَ تُنْبِتُ بِهِ الْأَشْجَارَ ، وَ تُرْخِصُ بِهِ الْأَسْعَارَ فِي جَمِيعِ الْأَمْصَارِ ، وَ تَنْعَشُ بِهِ الْبَهَائِمَ وَ الْخَلْقَ ، وَ تُكْمِلُ لَنَا بِهِ طَيِّبَاتِ الرِّزْقِ ، و تُنْبِتُ لَنَا بِهِ الزَّرْعَ وَ تُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ وَ تَزِيدُنَا بِهِ قُوَّةً إِلَي قُوَّتِنَا .
(5) بارانى كه در درههاى ژرف سيل برانگيزاند و چاهها را از شربت گوارا لبريز سازد. قيمت ارزاق را در شهرها ارزان كند و چهارپايان افسردهى ما را به شور و نشاط درآورد و به روى مردم ابواب فرح و انبساط بگشايد.
بارانى كه نعما و مواهب تو را بر ما تكميل كند، در مزرعهها خوشههاى پر بار بپروراند و در مرتعها پستانهاى بى شير را از شير سرشار سازد، و بر نيروى ما بيفزايد و به رحمت و مرحمت تو اميدوارمان بدارد.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْ ظِلَّهُ عَلَيْنَا سَمُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ بَرْدَهُ عَلَيْنَا حُسُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ صَوْبَهُ عَلَيْنَا رُجُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ مَاءَهُ عَلَيْنَا أُجَاجاً .
(6) و همچنان اى كردگار توانا از سايهى اين ابرها به جان ما طوفان زهرناك مينداز و سرمايش را بر ما نامبارك و منحوس مفرماى و قطراتش را همچون ريگهاى رجم و لعنت بر سر ما مريز و آبش را در كام ما تلخ مگردان.
﴿7﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ ارْزُقْنَا مِنْ بَرَكَاتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ .
(7) خداوندا! به روح محمود محمد و آل محمد رحمت فرست و بركات آسمان و زمين را بر ما ارزانى فرماى زيرا سلطنت تو عليا و فرمان تو مطاع و دست تو تواناست.
انك على كل شيىء قدير.