فارسی
شنبه 01 ارديبهشت 1403 - السبت 10 شوال 1445
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

دعای 19 ( دعا برای درخواست و طلب باران ) ترجمه جواد فاضل


مطلب قبلی دعای 18
دعای 20 مطلب بعدی


نحوه نمایش

دانلود
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ ، عَلَيْهِ السَّلَامُ عِنْدَ الاِسْتِسْقَاءِ بَعْدَ الْجَدْبِ
در طلب باران
﴿1 اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَيْثَ ، وَ انْشُرْ عَلَيْنَا رَحْمَتَكَ بِغَيْثِكَ الْمُغْدِقِ مِنَ السَّحَابِ الْمُنْسَاقِ لِنَبَاتِ أَرْضِكَ الْمُونِقِ فِي جَمِيعِ الْافَاقِ .
(1) اى آفريدگار متعال! ما را از سرچشمه‌ى ابرها زلال رحمت بچشان و باران پر بركت خويش را بر زمينهاى تشنه و سوخته‌ى ما فروبار. سايه‌ى لطف خويش را بر سر ما بگشاى و ابرهاى رحمت آسمان را به سوى ما بكشان تا بر زمين تو فرو بارند و اراضى مرده را زنده سازند و سبزه‌ها و گياهها برويانند.
﴿2 وَ امْنُنْ عَلَى عِبَادِكَ بِإِينَاعِ الَّثمَرَةِ ، وَ أَحْيِ بِلَادَكَ بِبُلُوغِ الزَّهَرَةِ ، وَ أَشْهِدْ مَلَائِكَتَكَ الْكِرَامَ السَّفَرَةَ بِسَقْيٍ مِنْكَ نَافِعٍ ، دَائِمٍ غُزْرُهُ ، وَاسِعٍ دِرَرُهُ ، وَابِلٍ سَرِيعٍ عَاجِلٍ .
(2) پروردگارا! بر بندگان بينواى خويش منت گذار و ميوه‌هاى باغ را به بار بياور و غنچه‌هاى نشكفته را به شادابى و صفا بگشاى. پروردگارا! به اين زمينهاى تباه شده از بركت باران، فرخى بخش و بگذار با رنگ گلها و صفاى سبزه‌ها غمكده‌ى ما جلاى شادمانى به خويش گيرد و ويرانيهاى ما آباد گردد. پروردگار من! به فرشتگان رحمت و رافت خويش فرمان كن كه ابرهاى بركت را به سوى ما برانند و كام تشنه‌ى ما را با زلال باران سيراب سازند. بارانى كه فراوان و سودمند و فرح بخش و نشاط افزا باشد. بارانى كه هر چه زودتر فرود آيد و هر چه دير از فرود آمدن‌ فرا ايستد.
﴿3 تُحْيِي بِهِ مَا قَدْ مَاتَ ، وَ تَرُدُّ بِهِ مَا قَدْ فَاتَ وَ تُخْرِجُ بِهِ مَا هُوَ آتٍ ، وَ تُوَسِّعُ بِهِ فِي الْأَقْوَاتِ ، سَحَاباً مُتَرَاكِماً هَنِيئاً مَرِيئاً طَبَقاً مُجَلْجَلًا ، غَيْرَ مُلِثٍّ وَدْقُهُ ، وَ لَا خُلَّبٍ بَرْقُهُ .
(3) بارانى كه زواياى مرده‌ى زمين را زنده سازد و از برگها و بارهاى زنگ زده و غبارآلوده زنگ و غبار بزدايد و زيانهاى خشكسالى را جبران كند و سودهاى از دست رفته را باز آورد. بارانى كه ناف زمين بگشايد و كودك نبات برآورد و بر روزى روزى خواران بيفزايد و شكر شكرگذاران افزون كند. سحابا متراكما هنيئا مريئا طبقا مجلجلا غير ملث و دقه و لا خلب برقه. ابرى كه فشرده شده و آبدار باشد و رگبارى گوارا و فرخنده و فراوان بيفشاند. ابرى كه رگبارش به شكوفه‌ها و نهالها زيان نرساند. ابرى كه برق‌آور و آتش‌زا نباشد.
﴿4 اللَّهُمَّ اسْقِنَا غَيْثاً مُغِيثاً مَرِيعاً مُمْرِعاً عَرِيضاً وَاسِعاً غَزِيراً ، تَرُدُّ بِهِ النَّهِيضَ ، وَ تَجْبُرُ بِهِ الْمَهِيضَ
(4) پروردگارا! از ابر رحمت تو بارانى خواهيم كه همچون دست رحمت تو فريادرس و دستگير و مبارك و كريم باشد. بسيار بيايد و بسيار ببارد، وسيع و عريض و سير كننده و سير آب كننده باشد. آنچنان فرو بارد كه كاروان را از راه باز گرداند و آنقدر كرامت كند كه مزرعه‌هاى آفتاب خورده و قحطى زده را به كرم و كرامت وادارد.
﴿5 اللَّهُمَّ اسْقِنَا سَقْياً تُسِيلُ مِنْهُ الظِّرَابَ ، وَ تَمْلَأُ مِنْهُ الْجِبَابَ ، وَ تُفَجِّرُ بِهِ الْأَنْهَارَ ، وَ تُنْبِتُ بِهِ الْأَشْجَارَ ، وَ تُرْخِصُ بِهِ الْأَسْعَارَ فِي جَمِيعِ الْأَمْصَارِ ، وَ تَنْعَشُ بِهِ الْبَهَائِمَ وَ الْخَلْقَ ، وَ تُكْمِلُ لَنَا بِهِ طَيِّبَاتِ الرِّزْقِ ، و تُنْبِتُ لَنَا بِهِ الزَّرْعَ وَ تُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ وَ تَزِيدُنَا بِهِ قُوَّةً إِلَي قُوَّتِنَا .
(5) بارانى كه در دره‌هاى ژرف سيل برانگيزاند و چاهها را از شربت گوارا لبريز سازد. قيمت ارزاق را در شهرها ارزان كند و چهارپايان افسرده‌ى ما را به شور و نشاط درآورد و به روى مردم ابواب فرح و انبساط بگشايد. بارانى كه نعما و مواهب تو را بر ما تكميل كند، در مزرعه‌ها خوشه‌هاى پر بار بپروراند و در مرتعها پستانهاى بى شير را از شير سرشار سازد، و بر نيروى ما بيفزايد و به رحمت و مرحمت تو اميدوارمان بدارد.
﴿6 اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْ ظِلَّهُ عَلَيْنَا سَمُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ بَرْدَهُ عَلَيْنَا حُسُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ صَوْبَهُ عَلَيْنَا رُجُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ مَاءَهُ عَلَيْنَا أُجَاجاً .
(6) و همچنان اى كردگار توانا از سايه‌ى اين ابرها به جان ما طوفان زهرناك مينداز و سرمايش را بر ما نامبارك و منحوس مفرماى و قطراتش را همچون ريگهاى رجم و لعنت بر سر ما مريز و آبش را در كام ما تلخ مگردان.
﴿7 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ ارْزُقْنَا مِنْ بَرَكَاتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْ‌ءٍ قَدِيرٌ .
(7) خداوندا! به روح محمود محمد و آل محمد رحمت فرست و بركات آسمان و زمين را بر ما ارزانى فرماى زيرا سلطنت تو عليا و فرمان تو مطاع و دست تو تواناست. انك على كل شيى‌ء قدير.

برچسب:

دعای نوزده صحیفه سجادیه

-

دعای نوزدهم صحیفه سجادیه

-

دعای ۱۹ صحیفه سجادیه

-

دعای 19 صحیفه سجادیه

-

نوزدهمین دعای صحیفه سجادیه

-

شرح صحیفه سجادیه

-

ترجمه صحیفه سجادیه

-

انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^