دعای 19 ( دعا برای درخواست و طلب باران ) ترجمه عبدالمحمد آيتی

(1) اى خداوند، باران بفرست و سيرابمان ساز و همراه با بارانى فزاينده و ريزنده از ابرى در آفاق رونده و گياهان زيبا روياننده، رحمت خود بر ما ارزانى دار.

(2) اى خداوند، ميوه‌ها را برسان و بر بندگانت احسان فرماى، گلها را شكفته گردان و زمين خود زنده نماى. فرشتگان خود، آن فرستادگان بزرگوار را بفرماى تا از سوى تو، بارانى سودمند و پيوسته و فراوان و گسترده و تندبار بياورند و همه جا را سيراب سازند،

(3) تا زمين مرده را زنده نمايى و هر چه را از دست رفته است بازگردانى و آنچه روييدنى است برويانى و در روزى مردم گشايش دهى، با چنان ابرى انبوه، گرانبار خوش و بى‌زبان و از كران تا كران كه از آن آواز تندر آيد و بارانش ملايم و پر دوام بود و برقش فريبناك نبود.

(4) اى خداوند، ما را از بارانى به فرياد رسنده، قحط زداينده گياه روياننده، فراگيرنده و فراوان بارنده سيراب نماى تا گياهان ايستاده را طراوت تازه دهى و گياهان بر زمين خفته را برپاى دارى.

(5) اى خداوند، بارانى برسان آنسان كه آبها از تپه‌ها روان دارى و چاهها از آبها پر سازى و رودها به خروش آرى و نباتات برويانى و در همه شهرها ارزانى پديد آرى و چارپايان و مردمان به تن و توش آرى و براى ما خوردنيهاى خوش و گوارا كامل گردانى و كشته‌هاى ما برويانى و پستانهاى ستوران پرشير سازى و بر نيروى ما نيرويى ديگر افزايى.

(6) اى خداوند، سايه ابر بر ما باد سموم مگردان و خنكى‌اش را شوم منماى. چنان مباد كه به جاى باران بر سر ما سنگ ببارد و به جاى آب شيرين و گوارا آب تلخ و شور.

(7) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود بفرست و ما را از بركات زمين و آسمانها روزى ده. انك على كل شى‌ء قدير.