دعای 19 ( دعا برای درخواست و طلب باران ) ترجمه عبدالحسین موحدی

(1) بار الها، ما را به وسيله‌ى باران سيراب ساز و رحمتت را به باران فراوانت از ابرى كه براى رويانيدن گياه زيبا در همه‌ى آفاق زمينت- روان گشته، بر ما بگستران‌

(2) و با رسيدن ميوه بر بندگانت انعام فرماى و با مايه بستن شكوفه، سرزمينهاى خود را زنده ساز، و فرشتگان كرام و نويسنده‌ات را آماده ساز بر سقايت نافعى از جانب خود كه فراوانيش دائم و باريدنش دامنه‌دار باشد: بارانى شديد و نقد،

(3) كه آنچه را مرده است به آن زنده سازى. و آنچه كه از دست رفته است بازگردانى و آنچه را كه آمدنى است برآورى و روزيها را به وسيله‌ى آن وسعت دهى. ابرى (از تو مسئلت مى‌كنيم) كه در هم فشرده و كام‌بخش و گوارا و فراگيرنده و خروشان باشد، و بارانش دائم (و خسته‌كننده) و برقش فريب‌دهنده نباشد،

(4) بار الها، ما را از بارانى دافع قحط، روياننده گياه، سبزكننده‌ى دشت دامنه دار، وسيع و پرمايه سيراب ساز، كه به وسيله‌ى آن گياه روئيده‌ى پژمرده را خرم كنى، و آن را براى گياه شكسته موميائى سازى،

(5) بار الها ما را چنان سقايت كن كه به وسيله‌ى آن آب در تل و تپه‌ها به راه اندازى و چاهها را پر آب سازى. و نهرها را روان كنى. و درختان را خلعت سبز بپوشانى، و نرخها را در همه‌ى شهرها ارزان نمائى و چهارپايان و خلايق را سرزنده سازى و روزيهاى پاكيزه را براى ما كامل گردانى و كشت و زرعمان را برويانى و پستانها را پر شير كنى و نيروئى بر نيروى ما بيفزائى.

(6) بار الها، سايه‌ى آن ابر را بر ما سموم مساز و سرديش را بر ما شوم مگردان و باريدنش را بر ما باران عذاب قرار مده و آبش را در كام ما تند و شور مگردان.

(7) بار الها، بر محمد و آلش رحمت فرست، و بركات آسمانها و زمين را روزى ما ساز. زيرا كه تو بر هر چيز كمال قدرت دارى.