دعای 19 ( دعا برای درخواست و طلب باران ) ترجمه محمد مهدی رضايی

(1) خدايا، ما را به باران زنده و سيراب گردان، و با آن باران درشت و فراوان كه از ابرهاى بارنده فرو مى‌ريزد و در همه جاى زمين گياهان زيبا و پر طراوت مى‌روياند، رحمت خود را بر ما بگستران.

(2) ميوه‌ها را برسان و بر بندگان خود منت گذار، و سرزمين‌هاى مرده را به شكفتن شكوفه‌ها زنده ساز، و فرشتگان نويسنده را فرمان ده كه با هر باران كه مى‌فرستى حاضر آيند؛ بارانى كه سودمند و پيوسته و فراوان و گسترده و تندبار است؛

(3) تا با آن، زمين مرده را زنده كنى، و آنچه را از دست رفته است بازگردانى، و آنچه را روييدنى است برويانى، و روزى‌هاى مردم را وسعت دهى، از ابرى انبوه و برهم نشسته، شادى‌آور، خوش‌عاقبت، در همه جا سايه گستر، پر سر و صدا، اما نه آن گونه كه بارانش به ويرانى انجامد و برقش فريب و نيرنگ باشد.

(4) خدايا، ما را از بارانى سيراب كن كه فريادرسنده‌ى ما، روياننده‌ى گياه، فرا گيرنده و بسيار بارنده باشد، تا گياهان نورسته را خرمى و بالندگى بخشى و گياهان خفته را به پا دارى.

(5) خدايا، بارانى براى ما بفرست كه با آن آب از تپه‌ها روان كنى، و چاه‌ها را پر آب سازى، و رودها را به خروش آورى، و درختان را برويانى، و در همه‌ى شهرها ارزانى پديد آورى، و چارپايان و مردمان را توش و توان بخشى، و روزى‌هاى پاكيزه را براى ما كامل گردانى، و كشت ما را برويانى، و پستان‌ها را پر شير سازى، و بر نيروى ما بيفزايى.

(6) خدايا، مبادا سايه‌ى آن ابر بر ما باد گرم وزد، و سردى‌اش براى ما ناخجسته شود، و به جاى باران بر سر ما سنگ ببارد و آب آن در كام ما تلخ و ناگوار آيد.

(7) خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را از بركات آسمان‌ها و زمين برخوردار نما، كه تو بر هر كار توانايى.