دعای 19 ( دعا برای درخواست و طلب باران ) ترجمه عباس عزيزی

(1) بار خدايا، ما را به وسيله‌ى باران سيراب ساز، رحمتت را به وسيله‌ى باران فراوانت از ابرى كه براى رويانيدن گياهان زيبا و بهجت‌انگيز زمينت، در همه‌ى آفاق حركت مى‌كند، بر ما بگستران.

(2) و بر بندگان با رسيدن ميوه‌ها منت بگذار و سرزمين‌هاى خود را با شكوفاى گل‌ها حيات و زندگى‌بخش و فرشتگان نويسنده و والا مقام را شاهد و ناظر آبيارى نافع، دايم، فراوان، فراگير، سريع و عاجل از ناحيه‌ى خود قرار بده.

(3) (تا) آنچه را كه مرده، زنده‌سازى، و آنچه را كه از دست رفته به وسيله‌ى آن بازگردانى و هر چه كه قرار است در آينده از زمينى برويد، برويانى و روزى‌ها را به وسيله‌ى آن توسعه بخشى. (اين باران) از ابرى باشد متراكم و انبوه، گوارا و بى‌خطر، فراگير و خروشنده، ولى نه دايم و نه آنكه برقش فريبنده باشد.

(4) بار خدايا، ما را به وسيله‌ى بارانى فريادرس، قحطى‌زدا، روياننده‌ى گل و گياه، پهناور و دامنه‌دار و مايه‌دار سيراب كن تا گياهان را خرم گردانى و شكستگى آنها را به وسيله‌ى آن جبران فرمايى.

(5) بار خدايا، ما را آن چنان سقايت كن كه از بركت آن، آب از تپه‌ها جارى گردد، چاه‌ها را با آن پر آب سازى، نهرها و رودها را با آن روان نمايى، درختان را با آن برويانى و نرخ‌ها را در همه‌ى بلاد به وسيله‌ى آن ارزان فرمايى. و به وسيله‌ى آن چهارپايان و خلايق را سرزنده سازى، و روزى‌هاى پاكيزه را بدين وسيله بر ما كامل فرمايى. به وسيله‌ى آن كشت ما را برويانى، پستان (دام‌هاى ما) را پر از شير گردانى و نيرويى بر نيروى ما بيفزايى.

(6) بار خدايا، سايه‌ى اين ابرها را بر ما باد زهرآگين و سرماى آن را بر ما شوم و مايه‌ى نابودى مساز، و بارانش را عذاب و آبش را در كام ما تلخ و شور مگردان.

(7) بار پروردگارا، بر محمد و آل محمد درود فرست و از بركات آسمان‌ها و زمينت ما را روزى ده همانا كه تو بر هر چيز قادرى.