دعای 19 ( دعا برای درخواست و طلب باران ) ترجمه غلامعلی صفايی

(1) بار خدايا، ما را از باران سيراب ساز و سايه مهرورزى‌ات در سراسر گيتى بر سرمان انداز؛ تا زمين سرسبز گردد با بارانى فراوان از ابرهايى روان و شتابان.

(2) با رساندن ميوه‌ها بر بندگانت منت گذار، و با شكوفايى غنچه‌ها زمين خود را از نو زنده دار. فرشتگان عالى مقام سامان بخشت حاضر نما و بفرماى تا از سوى تو بارانى آورند سودمند و دامنه دار، با دانه‌هايى درشت و پربار، با رگبارهايى تند و بى‌قرار.

(3) آن سان كه آنچه پژمرده است زندگى دوباره دهى و در آنچه از دست رفته جانى دگر دمى، و هر چه روييدنى است برويانى و روزى مردمان بسى فراوان دهى، با ابرى انبوه و گوارا، بى‌زيان و بيكران و خروشان كه نه بارشش بند آيد و نه برقش تنها بفريبد.

(4) پروردگارا، بر ما بارانى ببار كه قحطى زدا و سبزى‌زا باشد، فرح‌بخش و بيكران، بسيار و فراوان بود، تا با آن قامت گياهان خميده را استوار سازى و پژمرده‌ها را سرفرازى.

(5) خداوندا بر ما چنان ببار كه تپه‌ها از آن پنهان كنى، چاه‌ها را سرشار سازى، جوى‌ها را روان و درختان را شكوفا نمايى، و در همه شهرها ارزانى پديد آرى، چهارپايان و مردمان را شادمان دارى و روزى‌هاى گوارايت بر ما كامل گردانى، كشتگاه‌هايمان را برويانى و چهارپايان را پرشير سازى، و بر نيروى‌مان بيفزايى.

(6) خدايا، چنان مكن كه سايه آن ابرها بر ما باد سوزان شود و سرمايش گزنده و شوم گردد، چنان مباد كه بارانش براى ما چون كيفر سنگ باران سازى و آبش در كم ما تلخ و ناگوار گردانى.

(7) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست، و بركات زمين و آسمان به ما ارزانى دار، كه بى گمان تو بر هر كارى توانايى.