دعای 19 ( دعا برای درخواست و طلب باران ) ترجمه حسین عماد زاده اصفهانی

(1) پروردگارا ما را از باران رحمت خود سيراب كن و رحمت خود را به سبب باران فراوان، از ابرهاى رونده و رانده شده بگستران تا گياه در زمين تو رويد و مخلوقت را خوش آيد. الهى باران رحمت خود را در جميع آفاق ببار

(2) و بر بندگانت از باريدن باران و روئيدن نبات و رسيدن ميوه‌ها و زنده كردن بلاد و شهرها را به شكفتن شكوفه‌ها منت گذار، فرشتگان گرامى را كه نويسندگان و منشيان ديوان محاسبات تو هستند حاضر كن تا آب دادن تو را كه سبب نفع دائم و خير و بركت واسع باشد بنويسند. پروردگارا باران نافع، باران مفيد، باران متناوب، باران رحمتت را بفرست‌

(3) تا موجودات مرده زنده شوند و ارزاق گسترده شوند و از زمين آنچه بيرون مى‌آيد بيرون آيد روزيهاى بندگان فراخى يابد ابرهاى متراكم بفرست هر طبقه‌اى پس از طبقه‌اى ديگر كه باد از رعد و برق غران بيايد و ببارد و بگذرد اما باران آن دايم باشد و برق آن فريبنده نباشد،

(4) خدايا ما را بارانى كه روياننده گياه باشد عطا كن كه مراتع را سبز كند و علف سبز بروياند دشت فراخ و پهن بسيار خوش منظره و زيبا به وجود آورد تا به سبب گياهان نهضتى در موجودات پديد آيد و جبران اوضاع گذشته شود

(5) و آب چشمه‌ها و نهرها زياد گردد درختان بيرون آيد و نرخها در جميع شهرها ارزان گردد و بهائم را به عيش شكم شاد فرما براى ما روزيهاى پاكيزه كامل گردان براى ما زراعت را پر رونق و پستانها را پر شير كن،

(6) خداوندا سايه ابر را بر ما مسموم مگردان و سردى آن را بر ما شوم مكن و آن را بر ما رجوم قرار مده و آب را بر ما تلخ و شور مگردان‌

(7) پروردگارا رحمت تو بر محمد و آل محمد (ص) و از بركات آسمانى و زمين خود روزى ما كن، كه تو بر هر چيز قادر و توانائى. اى شده از شناخت خود عاجز كى شناسى خداى را هرگز چون تو در علم خود زبون باشى عارف كردگار چون باشى چون ندانى تو سر ساختنش چون تو هم كنى شناختنش وهمها قاصر است ز اوصافش فهم‌ها هرزه مى‌زند لافش هست در وصف او به وقت دليل نطق تشبيه و خاموشى تعطيل غايت عقل در رهش حيرت مايه عقل سوى او غيرت عقل ما رهنماى هستى اوست هستها زير پاى هستى اوست فعل از خارج از درون و برون ذات او برتر از چگونه و چون فضل او در طريق رهبر ماست صنع او سوى او دليل و گواست‌