وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ ، عَلَيْهِ السَّلَامُ عِنْدَ الاِسْتِسْقَاءِ بَعْدَ الْجَدْبِ
از دعاهاى آن حضرت عليهالسلام، هنگام طلب باران (و در خواست باران)، پس از خشكسالى
﴿1﴾
اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَيْثَ ، وَ انْشُرْ عَلَيْنَا رَحْمَتَكَ بِغَيْثِكَ الْمُغْدِقِ مِنَ السَّحَابِ الْمُنْسَاقِ لِنَبَاتِ أَرْضِكَ الْمُونِقِ فِي جَمِيعِ الْافَاقِ .
(1) بار خدايا! ما را به وسيلهى باران سيراب گردان، و رحمتت را به وسيلهى باران فراوانت كه از ابر توليد مىشود، و براى رويش گياهان زمينت مفيد است و در همهى آفاق حركت مىكند بر ما بگستران.
﴿2﴾
وَ امْنُنْ عَلَى عِبَادِكَ بِإِينَاعِ الَّثمَرَةِ ، وَ أَحْيِ بِلَادَكَ بِبُلُوغِ الزَّهَرَةِ ، وَ أَشْهِدْ مَلَائِكَتَكَ الْكِرَامَ السَّفَرَةَ بِسَقْيٍ مِنْكَ نَافِعٍ ، دَائِمٍ غُزْرُهُ ، وَاسِعٍ دِرَرُهُ ، وَابِلٍ سَرِيعٍ عَاجِلٍ .
(2) و بر بندگانت با رسيدن ميوهها منت بگذار، و بلاد و شهرها را با شكفته شدن شكوفه و گل و گياه حياتى دوباره ببخش، و فرشتگان نويسنده و بزرگوارت را شاهد آبيارى كه سودمند، فراوانيش دائمى، بارشش فراگير، سخت و سريع و عاجل باشد قرار ده.
﴿3﴾
تُحْيِي بِهِ مَا قَدْ مَاتَ ، وَ تَرُدُّ بِهِ مَا قَدْ فَاتَ وَ تُخْرِجُ بِهِ مَا هُوَ آتٍ ، وَ تُوَسِّعُ بِهِ فِي الْأَقْوَاتِ ، سَحَاباً مُتَرَاكِماً هَنِيئاً مَرِيئاً طَبَقاً مُجَلْجَلًا ، غَيْرَ مُلِثٍّ وَدْقُهُ ، وَ لَا خُلَّبٍ بَرْقُهُ .
(3) باران تندى كه به وسيلهى آن مرده را زنده سازى، و آنچه را از دست رفته بازگردانى، و آنچه بيرون آمدنى است بيرون سازى، و قوت و روزيها را به وسيلهى آن بيافزائى، و اين باران از ابرى انباشته و متراكم، گوارا، فراگير، خروشنده باشد ولى بارانش هميشه و دائمى (كه ويرانگر باشد) و برقش فريبنده (بىباران) نباشد.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ اسْقِنَا غَيْثاً مُغِيثاً مَرِيعاً مُمْرِعاً عَرِيضاً وَاسِعاً غَزِيراً ، تَرُدُّ بِهِ النَّهِيضَ ، وَ تَجْبُرُ بِهِ الْمَهِيضَ
(4) بار خدايا! از بارانى ما را سيراب ساز كه فرياد رس، برطرف كنندهى قحطى و خشكسالى، رويانندهى گياه، پهناور، توسعهدار، بسيار و مايهدار باشد كه به وسيلهى آن ايستادگى و استوارى گياهان را باز گردانى، و شكستگى و پژمردگى آنها را جبران فرمايى.
﴿5﴾
اللَّهُمَّ اسْقِنَا سَقْياً تُسِيلُ مِنْهُ الظِّرَابَ ، وَ تَمْلَأُ مِنْهُ الْجِبَابَ ، وَ تُفَجِّرُ بِهِ الْأَنْهَارَ ، وَ تُنْبِتُ بِهِ الْأَشْجَارَ ، وَ تُرْخِصُ بِهِ الْأَسْعَارَ فِي جَمِيعِ الْأَمْصَارِ ، وَ تَنْعَشُ بِهِ الْبَهَائِمَ وَ الْخَلْقَ ، وَ تُكْمِلُ لَنَا بِهِ طَيِّبَاتِ الرِّزْقِ ، و تُنْبِتُ لَنَا بِهِ الزَّرْعَ وَ تُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ وَ تَزِيدُنَا بِهِ قُوَّةً إِلَي قُوَّتِنَا .
(5) بار خدايا! از بارانى ما را سيراب گردان كه در تلها و تپهها جارى گردد، و چاهها را پر سازى و نهرها را جارى نمائى، و درختها را برويانى، و نرخ و قيمت همه چيز را در شهرها ارزان فرمائى، چهارپايان و آفريدگان را سرزنده و نشاط سازى، و روزيهاى پاكيزه را براى ما كامل فرمائى، و كشت و زراعت را به وسيله آن براى ما برويانى، پستان چهارپايان را پر از شير سازى، و نيروئى بر توانائى ما بيفزايى.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْ ظِلَّهُ عَلَيْنَا سَمُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ بَرْدَهُ عَلَيْنَا حُسُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ صَوْبَهُ عَلَيْنَا رُجُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ مَاءَهُ عَلَيْنَا أُجَاجاً .
(6) بار خدايا! سايهى اين ابر را بر ما مسموم مساز، و سرمايش را بر ما شوم مگردان، و بارانش را بر ما عذاب قرار مده، و آبش را شور و تلخ مگردان.
﴿7﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ ارْزُقْنَا مِنْ بَرَكَاتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ .
(7) بار خدايا! بر محمد و آل او درود فرست، و از بركات آسمانها و زمين به ما روزى عطا فرما، زيرا تو بر هر چيز توانائى.