دعای 19 ( دعا برای درخواست و طلب باران ) ترجمه ابوالحسن شعرانی

(1) خداوندا ما را به باران سيراب كن و رحمت خويش را بر ما بگستر. در همه جاى زمين براى گياهان زيبا و خوش‌منظر ابرى بارنده روانه كن‌

(2) و به رسيدن ميوه‌ها بر بندگان خود منت گذار و زمينهاى مرده را به شكفتن شكوفه‌ها زنده گردان و فرشتگان گرامى و نويسندگان را حاضر آور بارانى سودمند پياپى، بسيار، در همه جاى، درشت، شتابان و زود

(3) تا هر چه مرده است بدان زنده كنى و هر چه در گذشته بازگردانى و آنچه روئيدنى است بيرون آرى و روزيها را فراخ گردانى. از توده ابرى برهم گوارا و خوش، كه چون چترى سايبان شود و غرش رعد از آن به گوش آيد، نه چندان كه به ويرانى انجامد يا برق به فريب خندد و ابر نگريد.

(4) خداوندا! ما را سيراب كن به بارانى كه به فرياد ما رسد، گياهان را بروياند. پهن و فراخ و بسيار كه گياه نورسته را بالان و خرم، و نهال پژمرده و شكسته را بدان برومند سازد

(5) خدايا! ما را سيراب گردان، بارانى فرست كه آب از تپه‌ها سرازير شود و چاهها را بدان پر آب كنى و جويها را بشكافى و درختان را برويانى و نرخها را در همه شهرها ارزان كنى و چهارپايان و ديگر خلق را نيكو حال گردانى و روزيهاى پاكيزه بر ما فراخ سازى و كشت ما را برويانى و پستانها را پر شير كنى و بر نيروى ما بيفزائى‌

(6) خدايا مبادا كه از سايه ابر بر ما باد گرم وزد و سردى آن بر ما شوم باشد و ريزش آن بر ما مهلكه و عذاب شود و آب آن به كام ما تلخ گردد

(7) خدايا درود بر محمد و آل او فرست و از بركات آسمانها و زمين ما را برخوردار گردان كه تو بر هر چيز توانائى‌