وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ ، عَلَيْهِ السَّلَامُ عِنْدَ الاِسْتِسْقَاءِ بَعْدَ الْجَدْبِ
درخواست باران
دعاى آن حضرت عليه السلام است به هنگام درخواست باران در خشكسالى
﴿1﴾
اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَيْثَ ، وَ انْشُرْ عَلَيْنَا رَحْمَتَكَ بِغَيْثِكَ الْمُغْدِقِ مِنَ السَّحَابِ الْمُنْسَاقِ لِنَبَاتِ أَرْضِكَ الْمُونِقِ فِي جَمِيعِ الْافَاقِ .
(1) بار خدايا، با باران سيرابمان گردان، و بدان رحمتت را بر ما بگستران؛ بارانى فزاينده، از ابرى براى روياندن گياهان زيبا در همه آفاق رونده.
﴿2﴾
وَ امْنُنْ عَلَى عِبَادِكَ بِإِينَاعِ الَّثمَرَةِ ، وَ أَحْيِ بِلَادَكَ بِبُلُوغِ الزَّهَرَةِ ، وَ أَشْهِدْ مَلَائِكَتَكَ الْكِرَامَ السَّفَرَةَ بِسَقْيٍ مِنْكَ نَافِعٍ ، دَائِمٍ غُزْرُهُ ، وَاسِعٍ دِرَرُهُ ، وَابِلٍ سَرِيعٍ عَاجِلٍ .
(2) بار خدايا، بارسيدن ميوهها بر بندگان احسان فرما و با شكفتن شكوفهها زمينت را سر زندهنما، فرشتگانت، پيام آوران بزرگوار را بفرست تا از سويت بارانى سودمند، فراوان و پيوسته، تندبار و گسترده، ببارانند و همه جا را سيراب گردانند.
﴿3﴾
تُحْيِي بِهِ مَا قَدْ مَاتَ ، وَ تَرُدُّ بِهِ مَا قَدْ فَاتَ وَ تُخْرِجُ بِهِ مَا هُوَ آتٍ ، وَ تُوَسِّعُ بِهِ فِي الْأَقْوَاتِ ، سَحَاباً مُتَرَاكِماً هَنِيئاً مَرِيئاً طَبَقاً مُجَلْجَلًا ، غَيْرَ مُلِثٍّ وَدْقُهُ ، وَ لَا خُلَّبٍ بَرْقُهُ .
(3) تا سرزمنى مرده را زنده فرمايى، و هر چه را از دست رفته بازگردانى، و آنچه را روييدنى است برويانى و روزىها را بدان بيفزايى.
بارانى از ابرى روى هم انباشته، خوش و بى زيان و فراگيرنده، كه آواز تندرش شنيده شود، بارانش آرام و دامنه دار باشد و آذرخشش فريبناك نباشد.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ اسْقِنَا غَيْثاً مُغِيثاً مَرِيعاً مُمْرِعاً عَرِيضاً وَاسِعاً غَزِيراً ، تَرُدُّ بِهِ النَّهِيضَ ، وَ تَجْبُرُ بِهِ الْمَهِيضَ
(4) خداوندا، ما را از بارانى به فرياد رسنده، خشكسالى زداينده، گياه روياننده فراگيرنده و بسيار بارنده سيراب گردان، تاگياهان ايستاده را طراوات بخشى و گياهان پژمرد را برافرازى.
﴿5﴾
اللَّهُمَّ اسْقِنَا سَقْياً تُسِيلُ مِنْهُ الظِّرَابَ ، وَ تَمْلَأُ مِنْهُ الْجِبَابَ ، وَ تُفَجِّرُ بِهِ الْأَنْهَارَ ، وَ تُنْبِتُ بِهِ الْأَشْجَارَ ، وَ تُرْخِصُ بِهِ الْأَسْعَارَ فِي جَمِيعِ الْأَمْصَارِ ، وَ تَنْعَشُ بِهِ الْبَهَائِمَ وَ الْخَلْقَ ، وَ تُكْمِلُ لَنَا بِهِ طَيِّبَاتِ الرِّزْقِ ، و تُنْبِتُ لَنَا بِهِ الزَّرْعَ وَ تُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ وَ تَزِيدُنَا بِهِ قُوَّةً إِلَي قُوَّتِنَا .
(5) بار خدايا، بارانى ببار كه بدان آبها از تپهها روان كنى، چاهها از آب پر سازى، رودها به خروش آرى، درختان برويانى، در همهى شهرها ارزانى پديد آرى، چارپايان و مردمان را سر خوش گردانى، روزيهاى پاكيزه را براى ما به كمال رسانى، كشتههاى ما برويانى، پستانهاس احشام پر شير سازى، و توانى بر توانهاى ما بيفزايى.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْ ظِلَّهُ عَلَيْنَا سَمُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ بَرْدَهُ عَلَيْنَا حُسُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ صَوْبَهُ عَلَيْنَا رُجُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ مَاءَهُ عَلَيْنَا أُجَاجاً .
(6) بار خدايا، سايهى ابرها را بر ما باد سموم، سرمايش را سرماى شوم، بارشش را بارش عذاب و آبش را در كام ما شوراب مگردان.
﴿7﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ ارْزُقْنَا مِنْ بَرَكَاتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ .
(7) بار خدايا، بر محمد و خاندانش درود فرست و ما را از بركات زمين و آسمانها روزى ده، كه تو بر هر كار توانايى.