وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ ، عَلَيْهِ السَّلَامُ عِنْدَ الاِسْتِسْقَاءِ بَعْدَ الْجَدْبِ
در طلب باران
﴿1﴾
اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَيْثَ ، وَ انْشُرْ عَلَيْنَا رَحْمَتَكَ بِغَيْثِكَ الْمُغْدِقِ مِنَ السَّحَابِ الْمُنْسَاقِ لِنَبَاتِ أَرْضِكَ الْمُونِقِ فِي جَمِيعِ الْافَاقِ .
(1) پروردگارا، به ما از باران رحمتت بچشان و ما را سيراب گردان، و سايهى رحمتت را با باران پربركت خويش از ابرى كه براى روياندن سبزهها و گياهان در همهى آفاق گسترده است بگشاى
﴿2﴾
وَ امْنُنْ عَلَى عِبَادِكَ بِإِينَاعِ الَّثمَرَةِ ، وَ أَحْيِ بِلَادَكَ بِبُلُوغِ الزَّهَرَةِ ، وَ أَشْهِدْ مَلَائِكَتَكَ الْكِرَامَ السَّفَرَةَ بِسَقْيٍ مِنْكَ نَافِعٍ ، دَائِمٍ غُزْرُهُ ، وَاسِعٍ دِرَرُهُ ، وَابِلٍ سَرِيعٍ عَاجِلٍ .
(2) و بر بندگانت منت گذار و ميوههاى باغها را به بار آور، و شهرهايت را با شكفته شدن غنچههاى شكفته گلها و گياهان، شاداب و زنده دار، و فرشتگان بزرگوارت را كه سفيران تواند شاهد و ناظر آن باران رحمت و سودمندت قرار بده، بارانى كه همواره ببارد و فراگير و دانه درشت باشد سخت و سريع و شتابان فرود آيد.
﴿3﴾
تُحْيِي بِهِ مَا قَدْ مَاتَ ، وَ تَرُدُّ بِهِ مَا قَدْ فَاتَ وَ تُخْرِجُ بِهِ مَا هُوَ آتٍ ، وَ تُوَسِّعُ بِهِ فِي الْأَقْوَاتِ ، سَحَاباً مُتَرَاكِماً هَنِيئاً مَرِيئاً طَبَقاً مُجَلْجَلًا ، غَيْرَ مُلِثٍّ وَدْقُهُ ، وَ لَا خُلَّبٍ بَرْقُهُ .
(3) خدايا، بارانى فروفرست كه سرزمينهاى مردهمان را با آن زنده و سرسبز كنى و منفعتهايى كه به خاطر قحطى و خشكسالى از دست دادهايم به ما بازگردانى، و از دل زمين گل و گياه و ميوههاى گوناگون را بيرون آرى، و روزيهاى ما را فراوان كنى. آرى، اى خداى بزرگ، ابرى برانگيز كه روى هم انباشته باشد و خوشى و گوارائى به همراه آرد و گسترهاش فراگير و صداى رعد از آن شنيده شود، هميشه ببارد و برقش فريبنده نباشد.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ اسْقِنَا غَيْثاً مُغِيثاً مَرِيعاً مُمْرِعاً عَرِيضاً وَاسِعاً غَزِيراً ، تَرُدُّ بِهِ النَّهِيضَ ، وَ تَجْبُرُ بِهِ الْمَهِيضَ
(4) پروردگارا، ما را از باران رحمتت سيراب كن، بارانى كه خشكسالى را بزدايد و گياهان را بروياند، وسيع و گسترده و سرشار باشد. به وسيلهى آن گياهان سرسبز و خرم سالهاى گذشته را بازگردانى و گياهان شكسته و پژمرده را با نشاط كنى و پرورش دهى.
﴿5﴾
اللَّهُمَّ اسْقِنَا سَقْياً تُسِيلُ مِنْهُ الظِّرَابَ ، وَ تَمْلَأُ مِنْهُ الْجِبَابَ ، وَ تُفَجِّرُ بِهِ الْأَنْهَارَ ، وَ تُنْبِتُ بِهِ الْأَشْجَارَ ، وَ تُرْخِصُ بِهِ الْأَسْعَارَ فِي جَمِيعِ الْأَمْصَارِ ، وَ تَنْعَشُ بِهِ الْبَهَائِمَ وَ الْخَلْقَ ، وَ تُكْمِلُ لَنَا بِهِ طَيِّبَاتِ الرِّزْقِ ، و تُنْبِتُ لَنَا بِهِ الزَّرْعَ وَ تُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ وَ تَزِيدُنَا بِهِ قُوَّةً إِلَي قُوَّتِنَا .
(5) پروردگارا به ما آب را ارزانى دار، آبى كه آن را بر تلها جارى سازى، و چاهها را پر گردانى و از آن، جويها جارى كنى و درختها برويانى و قيمتها را در همهى شهرها كاهش دهى، و مايهى شادابى و نشاط چهارپايان و آفريدگان را فراهم كنى و روزيهاى پاكيزه را براى ما كامل گردانى و كشت ما را با آن برويانى و پستان چهارپايان را پر از شير سازى، و توان بر توان ما بيفزايى.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْ ظِلَّهُ عَلَيْنَا سَمُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ بَرْدَهُ عَلَيْنَا حُسُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ صَوْبَهُ عَلَيْنَا رُجُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ مَاءَهُ عَلَيْنَا أُجَاجاً .
(6) پروردگارا، سايهى آن ابر را بر ما گرم مگردان و سرديش را بر ما شوم نساز و بارش آن را مايهى عذاب ما قرار نده و آبش را شور نكن.
﴿7﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ ارْزُقْنَا مِنْ بَرَكَاتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ .
(7) پروردگارا، بر محمد و آل او درود فرست و به ما از بركات آسمانها و زمين روزى عطا كن، زيرا، تو بر هر چيزى توانايى.