وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ ، عَلَيْهِ السَّلَامُ عِنْدَ الاِسْتِسْقَاءِ بَعْدَ الْجَدْبِ
و از دعاى آن حضرت عليهالسلام است زمان طلب باران پس از خشكسالى
﴿1﴾
اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَيْثَ ، وَ انْشُرْ عَلَيْنَا رَحْمَتَكَ بِغَيْثِكَ الْمُغْدِقِ مِنَ السَّحَابِ الْمُنْسَاقِ لِنَبَاتِ أَرْضِكَ الْمُونِقِ فِي جَمِيعِ الْافَاقِ .
(1) بار خداوندا ما را به باران سيراب كن، و رحمتت را بر ما بگستران به باران بسيار از ابرى كه براى رويائيدن گياهان زيباى زمين در پهنهى آسمان روان است.
﴿2﴾
وَ امْنُنْ عَلَى عِبَادِكَ بِإِينَاعِ الَّثمَرَةِ ، وَ أَحْيِ بِلَادَكَ بِبُلُوغِ الزَّهَرَةِ ، وَ أَشْهِدْ مَلَائِكَتَكَ الْكِرَامَ السَّفَرَةَ بِسَقْيٍ مِنْكَ نَافِعٍ ، دَائِمٍ غُزْرُهُ ، وَاسِعٍ دِرَرُهُ ، وَابِلٍ سَرِيعٍ عَاجِلٍ .
(2) و به بار آمدن ميوههاى درختان بر بندگانت منت گذار، و به شكوفا شدن گلها و شكوفهها سرزمينهايت را زنده كن، و فرشتگان، سفيران بزرگوار خود را به آب فشانى سودمند از سوى خود گواه گير، بارانى كه فراوانيش پيوسته، باريدنش گسترده و سخت و تند و شتابان باشد.
﴿3﴾
تُحْيِي بِهِ مَا قَدْ مَاتَ ، وَ تَرُدُّ بِهِ مَا قَدْ فَاتَ وَ تُخْرِجُ بِهِ مَا هُوَ آتٍ ، وَ تُوَسِّعُ بِهِ فِي الْأَقْوَاتِ ، سَحَاباً مُتَرَاكِماً هَنِيئاً مَرِيئاً طَبَقاً مُجَلْجَلًا ، غَيْرَ مُلِثٍّ وَدْقُهُ ، وَ لَا خُلَّبٍ بَرْقُهُ .
(3) تا آنچه مرده بر سبب آن زنده گردانى و آنچه رفته به واسطهى آن بازگردانى و آنچه آمدنى است بيرون آورى و در روزىها بوسيلهى آن گستردگى پديد آرى، ابرى متراكم، كام بخش، گوارا، فراگيرنده، خروشنده كه از شدت باريدنش ويران نكند و از خشكى، و برقش گول نزند.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ اسْقِنَا غَيْثاً مُغِيثاً مَرِيعاً مُمْرِعاً عَرِيضاً وَاسِعاً غَزِيراً ، تَرُدُّ بِهِ النَّهِيضَ ، وَ تَجْبُرُ بِهِ الْمَهِيضَ
(4) بارالها سيرابمان كنم با بارانى فريادرس كه بردارندهى خشكسالى، رويانندهى گياه، سبز كنندهى دشت، گسترده و بسيار باشد تا به سبب آن گياهان سر پا و خرم را باز آرى و گياهان افتاده و پژمرده را درست نمايى.
﴿5﴾
اللَّهُمَّ اسْقِنَا سَقْياً تُسِيلُ مِنْهُ الظِّرَابَ ، وَ تَمْلَأُ مِنْهُ الْجِبَابَ ، وَ تُفَجِّرُ بِهِ الْأَنْهَارَ ، وَ تُنْبِتُ بِهِ الْأَشْجَارَ ، وَ تُرْخِصُ بِهِ الْأَسْعَارَ فِي جَمِيعِ الْأَمْصَارِ ، وَ تَنْعَشُ بِهِ الْبَهَائِمَ وَ الْخَلْقَ ، وَ تُكْمِلُ لَنَا بِهِ طَيِّبَاتِ الرِّزْقِ ، و تُنْبِتُ لَنَا بِهِ الزَّرْعَ وَ تُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ وَ تَزِيدُنَا بِهِ قُوَّةً إِلَي قُوَّتِنَا .
(5) بار خدايا سيرابمان كن با آبى كه از تپهها سرازير مىسازى، و از آن چاهها مملو مىكنى، و به آن نهرها روان مىگردانى، و درختان را مىرويانى، قيمتها را در شهرها ارزان مىكنى، و به آن چهارپايان و مردم را به نشاط مىآورى، و روزىهاى پاك را براى ما به كمال مىرسانى، و كشت و زرع را برايمان مىرويانى، و پستانها را پر شير مىسازى، و نيرو بر نيروى ما مىافزايى.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْ ظِلَّهُ عَلَيْنَا سَمُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ بَرْدَهُ عَلَيْنَا حُسُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ صَوْبَهُ عَلَيْنَا رُجُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ مَاءَهُ عَلَيْنَا أُجَاجاً .
(6) بار خداوندا سايهى آن ابر را بر ما بادى گرم و مسموم كننده مساز، و خنكى آن را بر ما شوم مگردان، و بارش آن را بر ما عذاب قرار مده، و آبش را بر ما شور و ناگوار مگردان.
﴿7﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ ارْزُقْنَا مِنْ بَرَكَاتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ .
(7) بارالها درود فرست بر محمد و آلش و از بركات آسمانها و زمين روزيمان بخش، زيرا كه تو بر هر چيز توانايى.