دعای 19 ( دعا برای درخواست و طلب باران ) ترجمه محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری

(1) الهى در جهان اين نعمت تو ز سرچشمه زلال از رحمت تو براند ابرها بر كوهساران رساند بر زمين تشنه باران از آن باران كه باشد پر بركت فرو بارى كه گردد غرق نعمت ز لطفت سايه‌ى خود را گشايى و ابر رحمتت بر ما نمايى كشانى آسمان هر سو فراوان فرو بارد به صحرا باغ و بستان اراضى مرده را او زنده سازد بروياند گياه و سبزه سازد

(2) اراضى مرده را او زنده سازد بروياند گياه و سبزه سازد الهى بندگان بينوا را به ما منت گذارى اين دعا را كه در باغات ما زان ميوه‌ها را به غنچه‌هاى نشكفته صفا را گشايى غنچه‌ها را بار آور نما لطفى به ما اى حى داور الهى اين زمين رو بر تباهى ز بارانت بركت ده پناهى و بگذارى فرح بخش و فرح زا صفا بر سبزه‌ها و رنگ گلها كه او شد غمكده گيرد جلايى ز ويرانى به آبادى صفايى الهى بر فرشتگان رحمت ز امرت ابرهاى پر بركت به سوى ما برانندى در اين باب بكام تشنه‌ها سازند سيراب ز بارانى كه سود او فراوان فرح‌بخش نشاط افزا و شادان ز بارانى كه هر چه زودتر تر فرود آيد و هر چه ديرتر تر فرود از آمدن باشد فراگير زمين تشنه را از آب خود سير

(3) ز بارانى كه او از هر زوايا زمين خشك زنده سازد هر جا و از آن برگها و بارهايش ز زنگار غبار آلوده‌هايش زدايد بر غبار و كرده شادان زيان خشكسالى را به جبران و از آن سودهاى دست رفته به ما باز آور از سر نهفته ز بارانى كه او ناف زمين را كند پر بر چروك و چاك و چين را برآرد تخمها را از نباتات بيفزايد به گندم با حبوبات كه بر روزى‌خوران روزى فزايش فزون گرديده بر جودت ستايش از آن ابر فشرده آبدارى و رگبار گو را پاره پارى بيفشاند فراوان دشت و صحرا زمين زينت شود از عطر گلها رسان ابرى زيان‌آور نباشد و آتش زا و برق‌آور نباشد

(4) الهى آنچه باشد حكمت تو كه ما خواهان ابر رحمت تو كه او فريادرس بر دستگيرى مبارك بر غنى و بر فقيرى زمين تشنه را او كرده سيراب فراوان باردش نى كرده سيلاب فرو بارد چنان هر كاروانى ز راهش باز گردد ساربانى بر اين مزرع و بستان در نهايت كرامت كن و وادارش كرامت‌

(5) به دره‌هاى ژرفش سيل‌انگيز شود تا چاهها پر آب و لبريز كه رزق ما ز قيمت گردد ارزان ز نعمت ميوه و گندم فراوان چهار پايان ما افسرده احوال نشاط آيند و شادان گشته از حال بروى مردم از ابواب نعمت فرح‌بخش آيدش از لطف رحمت ز بارانى كه از رحمت مواهب به ما تكميل گردد در مراتب به مزرع باغ بستان خوشه‌هايش شود پر شير در آن بارهايش‌

(6) چنان كن اى خداوند توانا كه بر اين سايه‌هاى ابرهاما ميندازى به جان ما تو طوفان كه سرما نامبارك باشدش آن الهى بر خلايق كن تو يارى بيفزايى ز ما اميدوارى چنان كن اى خداوند توانا كه تا در سايه‌ى اين ابرهاما ز قطره‌هاى آن چون رجم لعنت مريزى بر سر مادر مذلت و آبش را مگردان تلخ در كام به ما از آب خوش فرماى انعام‌

(7) الهى بر محمد هم ز اولاد ز رحمت مرحمت فرما دلش شاد بركات زمين و آسمانت نما هديه به ما حق مقامت كه زيرا سلطنت بر توست عليا و فرمانت مطاع دستت توانا