دعای 19 ( دعا برای درخواست و طلب باران ) ترجمه محمد مهدی جلالی

(1) خدايا دل جمله شاداب كن به باران تو اين دشت سيراب كن به ما بر فشان رحمت خويش را بياراى اين دشت از سبزه‌ها

(2) كه در باغها در رسد هر ثمر شود بنده از لطف تو بهره‌ور كه چون بشكفد گل به شهر و ديار شود زندگانى در آن پايدار بگو آن ملك را كه مأمور تست فرستد به ما آنچه را نور تست مهيا شود تا فرستد به ما از آن منبع خير تو آب‌ها فراوانى نعمت آمد ز آب بگو تا كه ورزد در اين ره شتاب

(3) كه بر مرده از آب بخشى حيات دوباره بگيرى ز دست ممات بدان بشكفى آنچه بشكفتنى است فزايى مر آن را كه افزودنى است بيارى تو آن را كه رفته ز دست بياريش آن را كه از ما گسست فزايى بدان روزى بندگان وز آن بهره گيرند آيندگان سحابى در انباشته روى هم كه از بانگ رعدش رهد دل ز غم نه بارانى آن گونه ويرانه گر كه ويرانه سازد بناى بشر نه برقى فريبنده و بى‌اثر كه از آن نگردد در و بام تر

(4) خداوندگارا تو بر ما ببار كه خشكى برآرد ز هستى دمار از اين خشكسالى نماند اثر شود باغ و بستان و گل سبزه‌تر

(5) شود تل روان چاه پر جوى نيز برويان درختان و نعمت بريز فراوان هه رزق و ارزاق بسى كه آسان رسد در كف هر كسى كه هر چارپايى گرازان و شاد به كار چرا بر زمين پا نهاد شود روزى افزون به حد كمال شود سينه‌ها از لبن مال مال چو باشد تواناييت بى‌كران به ما نيز بخشاى از آن توان

(6) خدايا سحابى كه باران شود مبادا كه از خشم تو آن شود كه گردد به ما آيه‌اى از عذاب شود سرديش شوم و آبش عقاب

(7) درود تو بر احمد و خاندان كه هستى شرف يافت از نامشان ز ارض و سما سازمان بهره‌ور عطا كن تو روزى از اين بيشتر به هر كار زيرا توانا تويى خداى تقدس تعالى تويى