وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ ، عَلَيْهِ السَّلَامُ عِنْدَ الاِسْتِسْقَاءِ بَعْدَ الْجَدْبِ
دعاى آن حضرت در طلب باران
﴿1﴾
اللَّهُمَّ اسْقِنَا الْغَيْثَ ، وَ انْشُرْ عَلَيْنَا رَحْمَتَكَ بِغَيْثِكَ الْمُغْدِقِ مِنَ السَّحَابِ الْمُنْسَاقِ لِنَبَاتِ أَرْضِكَ الْمُونِقِ فِي جَمِيعِ الْافَاقِ .
(1) پروردگارا! ما را با باران، آبيارى كرده و سيراب ساز. و رحمت خود را با باران زيادت از ابرى كه براى روييدن سبزهى زيبا و دلنشين و خوش منظره در همه جا و سرزمينها روان است براى ما بگستران.
﴿2﴾
وَ امْنُنْ عَلَى عِبَادِكَ بِإِينَاعِ الَّثمَرَةِ ، وَ أَحْيِ بِلَادَكَ بِبُلُوغِ الزَّهَرَةِ ، وَ أَشْهِدْ مَلَائِكَتَكَ الْكِرَامَ السَّفَرَةَ بِسَقْيٍ مِنْكَ نَافِعٍ ، دَائِمٍ غُزْرُهُ ، وَاسِعٍ دِرَرُهُ ، وَابِلٍ سَرِيعٍ عَاجِلٍ .
(2) و بر بندگانت با رسيده ساختن ميوهها احسان فرما. و با دست دادن شكوفهها و گلها و شكفته شدن آنها شهرهايت را زنده ساز. و فرشتگان بزرگوار و سفيرانت را همراه با آبيارى سودمند از جانب خودت كه هميشه انبوه و باريدنش دامنهدار است و بارانى كه سخت و زود و نزديك است آماده و روانه كن.
﴿3﴾
تُحْيِي بِهِ مَا قَدْ مَاتَ ، وَ تَرُدُّ بِهِ مَا قَدْ فَاتَ وَ تُخْرِجُ بِهِ مَا هُوَ آتٍ ، وَ تُوَسِّعُ بِهِ فِي الْأَقْوَاتِ ، سَحَاباً مُتَرَاكِماً هَنِيئاً مَرِيئاً طَبَقاً مُجَلْجَلًا ، غَيْرَ مُلِثٍّ وَدْقُهُ ، وَ لَا خُلَّبٍ بَرْقُهُ .
(3) كه با آن، آنچه را كه مرده است زنده كنى. و آنچه را كه فوت شده و از دست رفته است برگردانى. و با آن، آنچه را كه آمدنى است بيرون آورده و روزيها را زياد و فراخ كنى. ابرى كه انباشته به هم و خوش و گوارا و فراگير بوده و صداى رعد داشته باشد. و ابرى كه بارندگى آن ويرانگر و برق آن فريب دهنده نباشد.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ اسْقِنَا غَيْثاً مُغِيثاً مَرِيعاً مُمْرِعاً عَرِيضاً وَاسِعاً غَزِيراً ، تَرُدُّ بِهِ النَّهِيضَ ، وَ تَجْبُرُ بِهِ الْمَهِيضَ
(4) بار خدايا، ما را از بارانى كه از ميان بردارندهى خشكسالى و روياننده و دامنهدار و پر و فراوان باشد سيراب كن. بارانى كه به وسيلهى آن گياه ايستاده را (كه در اثر خشكسالى نتوانسته رشد كند) رشد داده و بازگردانى و گياه شكسته را راست و درست نمايى.
﴿5﴾
اللَّهُمَّ اسْقِنَا سَقْياً تُسِيلُ مِنْهُ الظِّرَابَ ، وَ تَمْلَأُ مِنْهُ الْجِبَابَ ، وَ تُفَجِّرُ بِهِ الْأَنْهَارَ ، وَ تُنْبِتُ بِهِ الْأَشْجَارَ ، وَ تُرْخِصُ بِهِ الْأَسْعَارَ فِي جَمِيعِ الْأَمْصَارِ ، وَ تَنْعَشُ بِهِ الْبَهَائِمَ وَ الْخَلْقَ ، وَ تُكْمِلُ لَنَا بِهِ طَيِّبَاتِ الرِّزْقِ ، و تُنْبِتُ لَنَا بِهِ الزَّرْعَ وَ تُدِرُّ بِهِ الضَّرْعَ وَ تَزِيدُنَا بِهِ قُوَّةً إِلَي قُوَّتِنَا .
(5) بار خدايا! ما را طورى سيراب كن كه با آن از تپهها و بلندىها سيل روان سازى. و چاهها را پر آب گردانى. و به وسيله آن، رودخانهها و جويها را بشكافى و جارى سازى. و با آن، درختان را برويانى. و در همهى شهرها نرخها و قيمتها را ارزان سازى. و با آن، مردم و چارپايان را نشاط و سرحالى و شادمانى بخشى. و با آن براى ما روزيهاى پاكيزه را تمام نمايى. و با آن براى ما كشت و زرع را برويانى. و پستانهاى حيوانات را پر از شير كنى. و بر نيرو و توانايى ما نيرو بيفزايى.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ لَا تَجْعَلْ ظِلَّهُ عَلَيْنَا سَمُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ بَرْدَهُ عَلَيْنَا حُسُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ صَوْبَهُ عَلَيْنَا رُجُوماً ، وَ لَا تَجْعَلْ مَاءَهُ عَلَيْنَا أُجَاجاً .
(6) پروردگارا! سايهى آن ابر را براى ما باد سوزان، و سردى آن را براى ما خشك و برنده و شوم، و بارندگيش را بر ما رانده شدن از رحمت، و آبش را براى ما تلخ و ناگوار مگردان.
﴿7﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ ، وَ ارْزُقْنَا مِنْ بَرَكَاتِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ ، إِنَّكَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ .
(7) بار خدايا! بر محمد و آل محمد درود فرست، و ما را از بركتهاى آسمان و زمين روزى ده كه تو بر هر چيزى توانايى.