دعای 19 ( دعا برای درخواست و طلب باران ) ترجمه حسین استاد ولی

(1) خدايا، ما را از باران سيراب كن، و رحمت خود را با فرستادن باران فراوان و دانه درشتت از ابرى كه براى رويش گياهان چشم نواز زمينت در همه آفاق روان است بر سر ما بگستران.

(2) و با رسيدن ميوه‌ها بر بندگانت منت نه، و با شكفتن شكوفه‌ها سرزمين‌هايت را زنده و شاداب كن، و فرشتگان گراميت را كه سفيران تواند براى آوردن بارانى سودمند، با دانه‌هاى پيوسته ريزان و قطره‌هاى فراوان، بارانى تند و شتابنده حاضر ساز.

(3) كه به سبب آن سرزمين‌هاى مرده را زنده و شاداب كنى، و گياهان از دست رفته را بازگردانى، و آنچه را آمدنى (و روييدنى) است بيرون آورى، و خوراكى‌ها را گسترش بخشى، ابرى متراكم و لذيذ و گوارا و فراگير و غران، نه ابرى پيوسته باران (كه خرابى به باد آورد) و نه ابرى جهنده و بى باران.

(4) خدايا، ما را از بارانى ثمربخش و روياننده و خرمى بخش و فراگير و گسترده و پر آب سيراب كن، كه گياهان روينده را به خرمى باز گردانى، و سبزه‌هاى شكسته و پژمرده را راست و شاداب نمايى.

(5) خدايا، ما را از بارانى سيراب ساز كه از آن باران سيل از كوه‌ها روان سازى، و چاه‌ها را پر كنى، و رودخانه‌ها را جارى نمايى، و درختان را برويانى، و نرخ‌ها را در همه شهرها كاهش دهى، و حيوانات و ساير آفريدگان را سر پا بدارى، و روزى‌هاى پاكيزه را براى ما كامل سازى، و كشت‌ها را براى ما برويانى، و پستان‌هاى حيوانات را بدان پر شير سازى، و نيرويى بر نيروى ما بيفزايى.

(6) خدايا، سايه آن ابر را بر ما گرم و سوزان، و سرماى آن را بر ما شوم و پايدار قرار مده، و ريزش آن را بر ما تير بلا، و آبش را شور و تلخ و ناگوار مساز.

(7) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و ما را از بركات آسمان‌ها و زمين (باران و گياهان) روزى ده، كه همانا تو بر هر چيز توانايى.