وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا قُتِّرَ عَلَيْهِ الرِّزْقُ
هنگامى كه روزى برايشان تنگ مىگرديد
﴿1﴾
اللَّهُمَّ إِنَّكَ ابْتَلَيْتَنَا فِي أَرْزَاقِنَا بِسُوءِ الظَّنِّ ، وَ فِي آجَالِنَا بِطُولِ الْأَمَلِ حَتَّى الَْتمَسْنَا أَرْزَاقَكَ مِنْ عِنْدِ الْمَرْزُوقِينَ ، وَ طَمِعْنَا بِآمَالِنَا فِي أَعْمَارِ الْمُعَمَّرِينَ .
(1) خداوندا! ما را در روزيهايمان به سوءظن و در آمالمان به آرزوهاى طولانى مبتلا ساختى، تا آنجا كه روزيت را از كسانى كه روزى خور تواند درخواست كرديم، و آرزوهايمان را همچون آنانكه عمر بسيار دارند در نظر گرفتيم.
﴿2﴾
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَبْ لَنَا يَقِيناً صَادِقاً تَكْفِينَا بِهِ مِنْ مَؤُونَةِ الطَّلَبِ ، وَ أَلْهِمْنَا ثِقَةً خَالِصَةً تُعْفِينَا بِهَا مِنْ شِدَّةِ النَّصَبِ
(2) پس بر محمد و خاندانش درود فرست و يقينى صادق به ما عنايت كن كه ما را از رنج طلب برهاند، و يقينى خالص به ما الهام نما تا از شدت رنج ما را رها سازد،
﴿3﴾
وَ اجْعَلْ مَا صَرَّحْتَ بِهِ مِنْ عِدَتِكَ فِي وَحْيِكَ ، وَ أَتْبَعْتَهُ مِنْ قَسَمِكَ فِي كِتَابِكَ ، قَاطِعاً لِاهْتَِمامِنَا بِالرِّزْقِ الَّذِي تَكَفَّلْتَ بِهِ ، وَ حَسْماً لِلاِشْتِغَالِ بِمَا ضَمِنْتَ الْكِفَايَةَ لَهُ
(3) و آنچه در وحيت در وعدههايت تصريح كردى و در كتابت با سوگند همراهش ساختى، را امرى قاطع قرار ده براى روزى ما كه تو متكفل آن شدهاى، و امرى زائلكننده قرار ده براى آنچه آن را برايمان تضمين كردى.
(4) و فرمودى و فرمودهات راست و درست است، و سوگند خوردى و سوگندت محكم و قاطع است كه: «روزى شما و آنچه وعده داده شدهايد در آسمان است»
(5) آنگاه فرمودى: «سوگند بر پروردگار آسمان و زمين كه اين گفتار حق است همچنانكه سخن گفتنتان واقعى است».