وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا قُتِّرَ عَلَيْهِ الرِّزْقُ
دعاى آن حضرت عليهالسلام هنگامى كه روزى بر او تنگ مىشد
﴿1﴾
اللَّهُمَّ إِنَّكَ ابْتَلَيْتَنَا فِي أَرْزَاقِنَا بِسُوءِ الظَّنِّ ، وَ فِي آجَالِنَا بِطُولِ الْأَمَلِ حَتَّى الَْتمَسْنَا أَرْزَاقَكَ مِنْ عِنْدِ الْمَرْزُوقِينَ ، وَ طَمِعْنَا بِآمَالِنَا فِي أَعْمَارِ الْمُعَمَّرِينَ .
(1) خدايا! ما را در رزق و روزيمان به سوءظن و در دوران زندگيمان به آرزوى طولانى امتحان كردى تا جايى كه روزيمان را از روزى خوارانت درخواست كرديم و به خاطر آرزوى داشتن عمر طولانى به سالخوردگان طمع نموديم.
﴿2﴾
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَبْ لَنَا يَقِيناً صَادِقاً تَكْفِينَا بِهِ مِنْ مَؤُونَةِ الطَّلَبِ ، وَ أَلْهِمْنَا ثِقَةً خَالِصَةً تُعْفِينَا بِهَا مِنْ شِدَّةِ النَّصَبِ
(2) سپس بر محمد و خاندان او درود و رحمت بفرست و به ما يقين راستين عنايت فرما تا به سبب آن، ما را از رنج طلب كفايت كنى و اعتماد خالص به ما الهام نمايى تا از رنج بسيار آن نگاهمان دارد.
﴿3﴾
وَ اجْعَلْ مَا صَرَّحْتَ بِهِ مِنْ عِدَتِكَ فِي وَحْيِكَ ، وَ أَتْبَعْتَهُ مِنْ قَسَمِكَ فِي كِتَابِكَ ، قَاطِعاً لِاهْتَِمامِنَا بِالرِّزْقِ الَّذِي تَكَفَّلْتَ بِهِ ، وَ حَسْماً لِلاِشْتِغَالِ بِمَا ضَمِنْتَ الْكِفَايَةَ لَهُ
(3) (اى خدا!) پس چنان كن آن چنان كه توسط وحى خود وعده دادهاى و در ادامهى آن در كتابت سوگند ياد نمودهاى، قطعا ما را از دويدن به دنبال آن رزقى كه بر عهده گرفتهاى، تكفل نمودهاى و آنچه را كه ضمانت انجام آن را كردهاى، خاطرمان را پريشان كند.
(4) (خدايا!) تو چنين گفتهاى و سخن تو حق و راستين است و قسم خوردهاى و قسم تو از هر سوگندى نيكوتر و باوفاتر است: «روزى شما و آنچه بدان وعده داده شده، در آسمان است.»
(5) سپس فرمودهاى: «پس قسم به پروردگار آسمان و زمين، همان گونه كه شما سخن مىگوييد، اين سخن حق است.»