وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا قُتِّرَ عَلَيْهِ الرِّزْقُ
و از دعاهاى آن حضرت (ع) است چون روزى بر وى تنگ مىشد
﴿1﴾
اللَّهُمَّ إِنَّكَ ابْتَلَيْتَنَا فِي أَرْزَاقِنَا بِسُوءِ الظَّنِّ ، وَ فِي آجَالِنَا بِطُولِ الْأَمَلِ حَتَّى الَْتمَسْنَا أَرْزَاقَكَ مِنْ عِنْدِ الْمَرْزُوقِينَ ، وَ طَمِعْنَا بِآمَالِنَا فِي أَعْمَارِ الْمُعَمَّرِينَ .
(1) خدايا!تو ما را در روزى به سوءظن و در طول عمر به آرزوى دراز آزمايش فرمودى تا آنكه روزى تو را از روزىخواران تو خواستيم و عمرهاى دراز معمرين را آرزو كرديم.
﴿2﴾
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَبْ لَنَا يَقِيناً صَادِقاً تَكْفِينَا بِهِ مِنْ مَؤُونَةِ الطَّلَبِ ، وَ أَلْهِمْنَا ثِقَةً خَالِصَةً تُعْفِينَا بِهَا مِنْ شِدَّةِ النَّصَبِ
(2) پس درود بر محمد و آل او فرست و يقينى عنايت فرما كه از رنج طلب بياسائيم. و آرامشى در دل ما افكن كه از جهد و كوشش بسيار باز نشينيم.
﴿3﴾
وَ اجْعَلْ مَا صَرَّحْتَ بِهِ مِنْ عِدَتِكَ فِي وَحْيِكَ ، وَ أَتْبَعْتَهُ مِنْ قَسَمِكَ فِي كِتَابِكَ ، قَاطِعاً لِاهْتَِمامِنَا بِالرِّزْقِ الَّذِي تَكَفَّلْتَ بِهِ ، وَ حَسْماً لِلاِشْتِغَالِ بِمَا ضَمِنْتَ الْكِفَايَةَ لَهُ
(3) و آن وعده صريح كه در قرآن دادى و به سوگندان در كتاب خود موكد فرمودى، روزى را خود به عهده گرفتى و ضامن آن شدى، همان را مانع تشويش خاطر و رافع نگرانى ما قرار ده
(4) گفتى و سخن تو راستترين گفتار و درستترين سخن است، و سوگند ياد كردى و سوگند تو راستترين سوگند است «و فى السماء رزقكم و ما توعدون»
(5) بازگفتى: «انه لحق مثل ما انكم تنطقون»