وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا قُتِّرَ عَلَيْهِ الرِّزْقُ
دعاى آن حضرت- كه درود بر او باد- به هنگام تنگى روزى
﴿1﴾
اللَّهُمَّ إِنَّكَ ابْتَلَيْتَنَا فِي أَرْزَاقِنَا بِسُوءِ الظَّنِّ ، وَ فِي آجَالِنَا بِطُولِ الْأَمَلِ حَتَّى الَْتمَسْنَا أَرْزَاقَكَ مِنْ عِنْدِ الْمَرْزُوقِينَ ، وَ طَمِعْنَا بِآمَالِنَا فِي أَعْمَارِ الْمُعَمَّرِينَ .
(1) بار خداوندا، تو ما را در مورد رزق و روزىمان به سوءظن و در مورد عمر و زندگىمان به آرزوى طولانى آزمودى تا آنجا كه ما روزىهاى تو را از كسانى كه خود روزى خورند خواستيم و به عمرهاى طولانى پيران سالخورده چشم طمع دوختيم.
﴿2﴾
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَبْ لَنَا يَقِيناً صَادِقاً تَكْفِينَا بِهِ مِنْ مَؤُونَةِ الطَّلَبِ ، وَ أَلْهِمْنَا ثِقَةً خَالِصَةً تُعْفِينَا بِهَا مِنْ شِدَّةِ النَّصَبِ
(2) پس بر محمد و آلش درود فرست و به ما يقين صادق و راسخى ارزانى دار كه ما را از رنج و زحمت طلب روزى كفايت كند و اطمينان خالصى به ما الهام فرما كه از شدت زحمت و خستگى آزادمان گرداند.
﴿3﴾
وَ اجْعَلْ مَا صَرَّحْتَ بِهِ مِنْ عِدَتِكَ فِي وَحْيِكَ ، وَ أَتْبَعْتَهُ مِنْ قَسَمِكَ فِي كِتَابِكَ ، قَاطِعاً لِاهْتَِمامِنَا بِالرِّزْقِ الَّذِي تَكَفَّلْتَ بِهِ ، وَ حَسْماً لِلاِشْتِغَالِ بِمَا ضَمِنْتَ الْكِفَايَةَ لَهُ
(3) خداوندا، وعدهى صريحى به وسيلهى وحى دادهاى و پشتوانهى آن را با سوگند خويش در كتابت آوردهاى، پس آن را وسيلهى گريز از انديشيدن به رزق و روزى كه خود متكفل آن شدهاى قرار ده.
(4) بارالها، تو خود گفتهاى و گفتهى تو حق و راستترين گفتههاست و سوگند خوردهاى و سوگندت راستترين سوگندهاست كه فرمودهاى: «و روزى شما و آنچه وعده داده شدهايد در آسمان است».
(5) و سپس فرمودهاى: «سوگند به پروردگار آسمان و زمين كه اين مطلب حق است، همانگونه كه شما سخن مىگوييد».