وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا قُتِّرَ عَلَيْهِ الرِّزْقُ
و از دعاى آن حضرت عليهالسلام است زمانى كه روزى بر او تنگ مىشد
﴿1﴾
اللَّهُمَّ إِنَّكَ ابْتَلَيْتَنَا فِي أَرْزَاقِنَا بِسُوءِ الظَّنِّ ، وَ فِي آجَالِنَا بِطُولِ الْأَمَلِ حَتَّى الَْتمَسْنَا أَرْزَاقَكَ مِنْ عِنْدِ الْمَرْزُوقِينَ ، وَ طَمِعْنَا بِآمَالِنَا فِي أَعْمَارِ الْمُعَمَّرِينَ .
(1) بارخدايا به راستى كه آزمايشمان كردهاى به بدگمانى در روزىهايمان، و به آرزوى دراز كه در زندگىهايمان تا جايى كه روزيهاى تو را از روزى خواران التماس كرديم، و به آرزوهاى خود به مانند طول عمر پيرمردان طمع بستهايم.
﴿2﴾
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَبْ لَنَا يَقِيناً صَادِقاً تَكْفِينَا بِهِ مِنْ مَؤُونَةِ الطَّلَبِ ، وَ أَلْهِمْنَا ثِقَةً خَالِصَةً تُعْفِينَا بِهَا مِنْ شِدَّةِ النَّصَبِ
(2) پس درود فرست بر محمد و آلش، و ما را يقينى صادق بخش كه به آن از سختى طلب ما را برهانى، و اطمينانى خالص بر دل ما افكن تا به آن از سختى رنج ما را نگاهدارى.
﴿3﴾
وَ اجْعَلْ مَا صَرَّحْتَ بِهِ مِنْ عِدَتِكَ فِي وَحْيِكَ ، وَ أَتْبَعْتَهُ مِنْ قَسَمِكَ فِي كِتَابِكَ ، قَاطِعاً لِاهْتَِمامِنَا بِالرِّزْقِ الَّذِي تَكَفَّلْتَ بِهِ ، وَ حَسْماً لِلاِشْتِغَالِ بِمَا ضَمِنْتَ الْكِفَايَةَ لَهُ
(3) و وعدهاى را كه در وحى خود تصريح نمودهاى، از پىاش در كتاب مقدست قسم ياد كردهاى وسيلهاى ساز كه ما را از دويدن دنبال روزيى كه خود تكفل نمودهاى بازدارد، و مانع سرگرمى ما به آنچه كفايت آن را ضمانت نمودهاى گردد.
(4) و آنچه (در قرآن) فرمودهاى كه فرمايش تو درستترين حق است و سوگند خوردهاى كه سوگندت تمامترين راستىهاست: «و روزيتان و آنچه وعده داده شدهايد در آسمان است».
(5) سپس فرمودهاى: «پس به پروردگار آسمان و زمين سوگند كه اين حق است همانطور كه شما سخن مىگوئيد».