وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا قُتِّرَ عَلَيْهِ الرِّزْقُ
از دعاهاى امام عليهالسلام است هنگامى كه روزى بر آن حضرت تنگ مىشد
﴿1﴾
اللَّهُمَّ إِنَّكَ ابْتَلَيْتَنَا فِي أَرْزَاقِنَا بِسُوءِ الظَّنِّ ، وَ فِي آجَالِنَا بِطُولِ الْأَمَلِ حَتَّى الَْتمَسْنَا أَرْزَاقَكَ مِنْ عِنْدِ الْمَرْزُوقِينَ ، وَ طَمِعْنَا بِآمَالِنَا فِي أَعْمَارِ الْمُعَمَّرِينَ .
(1) بار خدايا تو ما را در روزيهايمان به بدگمانى، و در مدت عمرهايمان به آرزوى دراز آزمايش نمودهاى تا اينكه روزيهاى تو را از روزىخواران طلب كرديم، و به سبب آرزوهايمان در عمرهاى آنانكه عمر دراز نمودند طمع نموديم،
﴿2﴾
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ هَبْ لَنَا يَقِيناً صَادِقاً تَكْفِينَا بِهِ مِنْ مَؤُونَةِ الطَّلَبِ ، وَ أَلْهِمْنَا ثِقَةً خَالِصَةً تُعْفِينَا بِهَا مِنْ شِدَّةِ النَّصَبِ
(2) پس بر محمد و آل او درود فرست، و ما را يقين و باور راستى ببخش كه به وسيلهى آن از دشوارى خواستن (از غير تو) برهانيمان، و اطمينان خالص در دل ما افكن كه با آن از سختى رنج (در طلب روزى) نگاهداريمان،
﴿3﴾
وَ اجْعَلْ مَا صَرَّحْتَ بِهِ مِنْ عِدَتِكَ فِي وَحْيِكَ ، وَ أَتْبَعْتَهُ مِنْ قَسَمِكَ فِي كِتَابِكَ ، قَاطِعاً لِاهْتَِمامِنَا بِالرِّزْقِ الَّذِي تَكَفَّلْتَ بِهِ ، وَ حَسْماً لِلاِشْتِغَالِ بِمَا ضَمِنْتَ الْكِفَايَةَ لَهُ
(3) و وعده و نويدى را كه در وحى خود (به پيامبرت) تصريح و بيان كردهاى و در كتاب خويش (قرآن كريم) به دنبالش قسم و سوگند خود را آوردهاى وسيلهى جدا ساختن كوشش ما و مشغول شدن به روزى كه تو آن را ضمانت نمودهاى قرار ده
(4) پس گفتهاى و گفتار تو حق و راستترين گفتهها است، و قسم ياد كردهاى و قسم تو با جا و وفاكنندهتر است: (اسباب) روزى شما و آنچه به آن وعده داده مىشويد در آسمان است،
(5) آنگاه فرمودهاى پس به پروردگار آسمان و زمين سوگند كه هر آينه آن حق و درست است مانند آنكه شما سخن مىگوئيد