دعای 29 ( دعا به وقت تنگی رزق و روزی ) ترجمه جواد فاضل

(1) گاه و بيگاه چنين افتد كه به درماندگى درافتيم و در تهيدستى و درويشى دربمانيم. اين توئى اى پروردگار من كه ما را به بلاى فقر و احتياج مبتلا مى‌سازى و ما چنين گمان آوريم كه نادارى از پاى درمان آورد و جان ما در ضعف گرسنگى به لب رسد و همچنان آرزوهاى ما دور و دراز گردد و عطش حرص آزارمان دهد. در اين هنگام چنان بيچاره بمانيم كه كف حاجت به سوى ديگران پيش آوريم و از آن كسان كه خويشتن همچون ما مردمى محتاج و مسكين باشند حاجت خويش بخواهيم، و در نهانخانه‌ى ضمير خود آرزو كنيم كه روزگارها در اين دنيا بمانيم و عمر بسيار به سر آوريم.

(2) پروردگار من! به روان مقدس محمد و آل محمد درود فرست و ايمان ما را با يقين و اخلاص بياراى، آنچنان كه از بلاى آز و رنج حرص نجات يابيم و بدين آسيمه‌سرى و وحشت به دنبال روزى نتازيم. به ما توكل و تسليمى عنايت فرماى كه جز به ذات اقدس تو به هيچ پناهگاه تكيه نياوريم و به خاطر ثروت و مكنت چنين شيدا و آشفته نگرديم.

(3) بدانسان كه خود در وحى خويش وعده فرموده‌اى و بدين وعده سوگند ياد كرده‌اى و در قرآن مبين به بندگان خويش اطمينان داده‌اى و روزى روزى‌خواران را بر ذات مقدس خود واجب شمرده‌اى. پروردگار من! ما را از نعمت خود محروم مفرماى و همچنان روزى ما را در ضمانت استوار خويش از نابودى و نقصان ايمن دار و ما را از عرض حاجت به ديگران معاف فرماى.

(4) پروردگارا! تو خود گفته‌اى و گفتار تو راست و درست است. تو خود سوگند ياد كرده‌اى و مسلم است كه سوگند تو استوارترين سوگندهاست. فرموده‌اى كه: و فى السماء رزقكم و ما توعدون. آنچه به روزى شما مقرر داشته‌ايم و آنچه به شما نويد داده‌ايم در آسمان قرار دارد.

(5) و قسم ياد كرده‌اى كه: فو رب السماء و الارض انه لحق مثل ما انكم تنطقون. به آفريدگار آسمان و زمين قسم آنچه گفته آمد راست و درست است همچنانكه گفتار شما آشكار باشد و ترديد و گمان نپذيرد.