دعای 34 ( دعا برای رسوایی در گناه ) ترجمه جواد قيومی اصفهانی

(1) بار خدايا! تو راست سپاس بر پوشاندنت پس از دانائيت، و بر عافيت بخشيدنت پس از آگاهيت، ما همگى كار زشت كرده و تو ما را معروف ننمودى، و كار بسيار بدى به جاى آورده و تو رسوا نكردى، و خود را به زشتيها پوشانده و تو كسى را آگاهى ندادى.

(2) چه بسيار محرماتت كه به جاى آورده، و چه بسيار اوامرت كه ما را بر آن آگاه ساخته از آن تجاوز كرديم، و چه بسيار بدى كه به دست آورديم، و گناهى كه مرتكب شديم، در حاليكه تو بر آن آگاه بودى نه بينندگان، و بر آشكار ساختنش توانا بودى بيشتر از نيرومندان، عافيت و رهائى دادن تو براى ما پيش چشم ايشان پرده و در برابر گوشهايشان سد و مانع بود.

(3) پس آنچه از آن شرم آيد را پوشانده، و زشتى را كه پنهان نمودى، براى ما پنددهنده و بازدارنده‌ى از بدخوئى، و به جا آوردن گناه و كوشش به توبه‌ى نابودكننده و راه ستوده قرار ده،

(4) و زمان سعى و كوشش براى توبه را نزديك گردان، و ما را از جانب خود به غفلت و نادانى گرفتار مكن، چون ما به سوى تو خواهان و از گناهان توبه‌كننده‌ايم.

(5) بار خدايا! و درود فرست بر برگزيده‌ى از خلقت محمد و خاندان او، كه از آفريدگانت برگزيده و پاكانند، و ما را همچنانكه امر فرموده در برابر ايشان شنونده و فرمانبردار گردان.