دعای 34 ( دعا برای رسوایی در گناه ) ترجمه اسدالله مبشری

(1) بار الها، سپاس مر تو را زيبد كه مى‌دانى و مى‌پوشانى و به باطن امور آگاهى و درمى‌گذرى. چه، هر يك از ما به عيبى آلوده است و تو او را به زشتى آن شهره نساخته‌اى و به گفتارها و كردارهاى بس ناپسند دست زده است و تو او را رسوا نكرده‌اى بسا كارها كه ارتكاب آن را نهى فرموده‌اى، اما آن را بجاى مى‌آوريم و بسا فرمانها كه ما را به آن آگاهى داده‌اى و ما از آن تجاوز كرده‌ايم‌

(2) و بسى كارهاى زشت كه به آن دست زده‌ايم و بسا خطاها كه مرتكب شده‌ايم و نظاره‌كننده‌اى نداشت و تو بر آن آگاه بودى و بالاتر از همه‌ى توانمندان به آشكار كردن آن توانا بودى، اما بخشايش تو ما را از چشم همه پوشيده داشت و در مقابل گوش آنان سدى برآورد

(3) پس اينك چنان كن كه آن عيبها كه پوشاندى و آن رازها كه پنهان داشتى، پندگوى ما شود و ما را از بدخويى و خطاكارى باز دارد و چنان كن آنها مايه‌ى كوششى گردد كه ما را به توبه‌اى راه نمايد كه گناهان را بسترد و ما را به راه پسنديده كشاند

(4) هنگام آن كوشش را فراز آر و ما را به بيخبرى از خويشتن دچار مكن، كه ما سوى تو روى آوردگانيم و از گناهان رويگردانان‌

(5) بار خدايا و برگزيده‌ترين آفريده‌ى خود، محمد و خاندان پاكيزه او را كه آفريدگان پاك تواند به نثار درود بنواز و ما را چنانكه فرمان داده‌اى شنواى گفتار و فرمانبردار آنان قرار ده.