دعای 34 ( دعا برای رسوایی در گناه ) ترجمه غلامعلی صفايی

(1) بارالها، تنها تو را مى‌ستايم كه گناهانمان را مى‌پوشانى با آن كه به آن آگاهى، و آنها را مى‌بخشى با آن كه به آن دانايى، همه ما به پليدى آلوده بوده‌ايم و تو آشكارش نكردى و مرتكب زشتكارى بوده‌ايم و رسوايمان نساختى و در لباس بدكارى‌هاى پوشانده‌ايم و تو بدو راه ننمودى.

(2) خدايا، بسا نهى كردى و مرتكب شديم و چه بسيار فرمانى كه بدان آگاهمان نساختى و ما توجهى ننموديم، چه قدر گناهى كه مبتلا شديم و خطاها كه روا داشتيم و تو بر آنها دانايى و ديگر ناظران ندانند و تو بر افشايش توان دارى و ديگر توانايان نتوانند. خدايا، اين حمايت‌هاى توست كه حجابى در برابر چشمشان و سدى مقابل گوششان شده است.

(3) پس خدايا، اين پرده‌پوشى‌ات بر اعمال شرم‌آورمان و پنهان داشتن از زشتكارى‌مان را مايه پند و اندرزمان بساز و مانع بدخلقى‌مان و سدى در برابر ارتكاب گناهانمان دار و سبب تلاش براى به جاى آوردن توبه‌اى زداينده و كوششى در راهى ستوده فرماى.

(4) بارالها، وقت توبه‌مان نزديك ساز، و ما را به غفلت از آستانت گرفتار مساز كه ما به سوى تو روى آورده‌ايم و از گناهان خويش سخت پشيمانيم.

(5) خدايا، بر برگزيدگان خلقت محمد و فرزندانش كه بين آفريدگان ممتاز و پاكند درود فرست و ما را چنان كن كه آن سان كه فرمان داده‌اى گوش به فرمانشان داريم و همى مطيع ايشان باشيم.