دعای 34 ( دعا برای رسوایی در گناه ) ترجمه محمود صلواتی

(1) بار خدايا، سپاست باد كه گناهان را مى‌پوشانى با آنكه مى‌دانى ما را عافيت مى‌بخشى با آنكه از درونمان خبر دارى، هر يك از ما مرتكب كارهاي ناپسند شده‌ايم و تو ما را بر زبانها نيفكندى، گناهان بزرگ انجام داده‌ايم و تو كوس رسوايى مان را ننواختى، بدى‌هايمان را پوشانده‌ايم و تو كسى را بدان آگاه نساختى.

(2) بسا كارها كه نهى فرمودى و ما به جاى آورديم، بسا دستورى كه ما را از آن با خبر ساختى و ما از آن گذر كرديم، بسا گناهان كه در انجامش كوشيديم، بسا خطاها كه مرتكب شديم، گناهان و خطاهايى كه تنها تو از آن با خبر بودى نه نگرندگان، و بر افشاى آن تو توانا بودى بيش از ديگران اما عافيتت چون پرده‌اى بر ديدگان مردمان فرو افتاد، و چون سدى بر گوشهايشان پوشش نهاد.

(3) بار خدايا، چنان كن كه هر عيب ما را كه پوشاندى، و هر گناهى را كه نهان داشتى، اندرز دهنده و باز دارنده‌اى براى ما باشد، كه از اخلاق ناپسند و ارتكاب گناه بازمان دارد، و به سوى توبه‌اى زداينده‌ى گناه راند، و به راهى كه مورد پسند توست كشاند.

(4) بار خدايا، زمان توبه‌ى ما را فرا رسان، و به غفلت گرفتارمان مگردان، كه ما به تو مشتاقيم، و از گناهان پشيمانيم.

(5) بار خدايا، بر آن برگزيدگان آفريدگانت، محمد و خاندانش درود فرست، آن پاكان و برگزيدگان، و چنانكه خود فرموده‌اى ما را شنوندگان و فرمانبرداران دستوراتشان گردان.