دعای 34 ( دعا برای رسوایی در گناه ) ترجمه لطیف راشدی

(1) خدايا! حمد و سپاس، تو را كه (عيب‌هاى بندگانت را) مى‌دانى و مى‌پوشانى و با اينكه آگاهى، مى‌بخشايى؛ پس هر كدام از ما كارهاى ناروايى را انجام داده، تو او را (بين مردم) رسوا نساختى و زشتى‌هايى مرتكب شده و او را مفتضح نساختى و در نهان، بدى‌هايى انجام داده و تو سر او را فاش نساختى.

(2) چه مقدار از كارهايى را كه تو نهى كردى و ما انجام داديم و چه بسيار بدى‌هايى را كه مرتكب شديم و چه بسيار خطاهايى را كه انجام داديم، در حالى كه تو نسبت به آنها آگاه بودى و ديگر ناظرين نمى‌ديدند و تو بيش از هر توانايى، نسبت به افشاى آن توانمندى، ولى چشم‌پوشى تو نسبت به ما، در برابر چشم و گوش ايشان پرده‌اى و سرى ايجاد كرده است.

(3) پس پوشاندن اين عيب‌ها و مخفى كردن زشتى‌ها را براى ما موعظه و پند قرار بده و نفرت از خلق بد و ارتكاب خطا؛ و تلاش براى توبه‌اى كه گناه را مى‌زدايد و راهى پسنديده.

(4) (خدايا!) هنگام بازگشت به تو را نزديك بگردان و ما را گرفتار غفلت نسبت به خودت مكن، چون كه ما به سوى تو مايليم و نسبت به گناهان توبه‌كار.

(5) خداوندا! بر (محمد،) انتخاب شده از خلق خود، درود بفرست. (خدايا!) بر محمد و خاندان برگزيده و پاك او درود و رحمت بفرست و به ما توفيق بده كه گوش به فرمان و مطيع آنان باشيم، همان طور كه خود به ما امر نموده‌اى.