وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ إِذَا ابْتُلِيَ أَوْ رَأَي مُبْتَلًي بِفَضِيحَةٍ بِذَنْبٍ
و از دعاى آن حضرت عليهالسلام است زمانى كه گرفتار مىشد يا كسى را به رسوايى گناه گرفتار مىديد
﴿1﴾
اللَّهُمَّ لَكَ الْحَمْدُ عَلَى سِتْرِكَ بَعْدَ عِلْمِكَ ، وَ مُعَافَاتِكَ بَعْدَ خُبْرِكَ ، فَكُلُّنَا قَدِ اقْتَرَفَ الْعَائِبَةَ فَلَمْ تَشْهَرْهُ ، وَ ارْتَكَبَ الْفَاحِشَةَ فَلَمْ تَفْضَحْهُ ، وَ تَسَتَّرَ بِالْمَسَاوِئِ فَلَمْ تَدْلُلْ عَلَيْهِ .
(1) بارخدايا ستايش تو را بر پردهپوشى بعد از دانستنت، و گذشت، بعد از آگاهيت، كه هر كدام از ما اتهام گناه دارد ولى تو معروفش نساختى، و مرتكب كار زشت شده ولى رسوايش نكردى، و بديها پنهان كرده، ولى كسى را بر آن راه ننمودى.
﴿2﴾
كَمْ نَهْيٍ لَكَ قَدْ أَتَيْنَاهُ ، وَ أَمْرٍ قَدْ وَقَفْتَنَا عَلَيْهِ فَتَعَدَّيْنَاهُ ، وَ سَيِّئَةٍ اكْتَسَبْنَاهَا ، وَ خَطِيئَةٍ ارْتَكَبْنَاهَا ، كُنْتَ الْمُطَّلِعَ عَلَيْهَا دُونَ النَّاظِرِينَ ، وَ الْقَادِرَ عَلَى إِعْلَانِهَا فَوْقَ الْقَادِرِينَ ، كَانَتْ عَافِيَتُكَ لَنَا حِجَاباً دُونَ أَبْصَارِهِمْ ، وَ رَدْماً دُونَ أَسْمَاعِهِمْ
(2) چه بسيار نهى تو كه بجا آورديم و بسا امر تو كه ما را بر آن واداشتى و ما از آن تجاوز نموديم، و بسا بدى كه بدست آورديم، و خطايى كه مرتكب شديم ، كه تنها تو از ميان ناظران بر آن آگاه بودى، و بيش از توانايان بر افشاى آن توانا بودى، ولى در برابر ديدههاى آنان گذشتت بر ما پوششى، و در برابر گوشهايشان مانعى بود.
﴿3﴾
فَاجْعَلْ مَا سَتَرْتَ مِنَ الْعَوْرَةِ ، وَ أَخْفَيْتَ مِنَ الدَّخِيلَةِ ، وَاعِظاً لَنَا ، وَ زَاجِراً عَنْ سُوءِ الْخُلُقِ ، وَ اقْتِرَافِ الْخَطِيئَةِ ، وَ سَعْياً إِلَى التَّوْبَةِ الْمَاحِيَةِ ، وَ الطَّرِيقِ الْمَحْمُودَةِ
(3) پس آنچه از عيبها كه پوشاندى، و از زشتىها كه پنهان داشتى براى ما مايهى پنده و اندرز و بازدارنده از بدى اخلاق، و انجام گناه قرار ده.
و مايهى سعى در راه توبهاى كه پاك كننده است و كوشش در راهى كه مورد پسند است.
﴿4﴾
وَ قَرِّبِ الْوَقْتَ فِيهِ ، وَ لَا تَسُمْنَا الْغَفْلَةَ عَنْكَ ، إِنَّا إِلَيْكَ رَاغِبُونَ ، وَ مِنَ الذُّنُوبِ تَائِبُونَ .
(4) و زمان اين تلاش نزديك كن، و ما را به غفلت از تو وامگذار زيرا اشتياق ما به سوى توست، و از گناهان روى گردانده و توبه كردهايم.
﴿5﴾
وَ صَلِّ عَلَى خِيَرَتِكَ اللَّهُمَّ مِنْ خَلْقِكَ مُحَمَّدٍ وَ عِتْرَتِهِ الصِّفْوَةِ مِنْ بَرِيَّتِكَ الطَّاهِرِينَ ، وَ اجْعَلْنَا لَهُمْ سَامِعِينَ وَ مُطِيعِينَ كَمَا اَمَرْتَ.
(5) و درود فرست بارالها بر برگزيدهى خود از آفريدگانت: حضرت محمد و خاندان او كه از ديگر بندگانت برترند و پاك، و ما را براى آنان گوش به فرمان و چنانكه امر فرمودى فرمانبردار قرار ده.