دعای 24 ( دعا برای پدر و مادر ) ترجمه عبدالمحمد آيتی

(1) بار خدايا، درود بفرست بر بنده‌ات و پيامبرت محمد و خاندان او كه همه پاكانند. و برترين صلوات خود و رحمت خود و بركات و سلام خود خاص آنان گردان.

(2) اى خداوند، پدر و مادر مرا نيز به كرامت خود و رحمت خود مخصوص گردان، اى مهربان‌ترين مهربانان.

(3) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و وظيفه‌ام را نسبت به پدر و مادرم به من الهام كن و همه دانش خدمتگزارى به آن دو را به من بياموز و مرا به گزاردن آنچه به من الهام كرده‌اى برگمار و توفيق ده تا آنچه را كه از علم به من ارزانى داشته‌اى به كار بندم، تا چيزى از آنچه مرا آموخته‌اى فرونگذارم و پيكرم از انجام آنچه مرا الهام كرده‌اى مانده نگردد.

(4) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش همچنان كه ما را به وجود او شرافت بخشيدى، و درود بفرست بر محمد و خاندانش همچنان كه به بركت وجود او براى ما بر ديگر مردم حقى واجب گردانيدى.

(5) بار خدايا، چنان كن كه هيبت پدر و مادرم در دل من چنان باشد كه هيبت پادشاهى سخت مهيب، و به آن دو نيكى و مهربانى كنم آنسان كه مادرى مهربان به فرزند خود نيكى و مهربانى كند. خداوندا، فرمانبردارى از پدر و مادر و نيكى و مهربانى مرا در حق ايشان براى من شادى بخش‌تر گردان از به خواب رفتن بى‌خوابى كشيدگان و آب سرد نوشيدن جگرسوختگان، تا ميل و خواهش ايشان را بر ميل و خواهش خويش برترى نهم و خشنوديشان را بر خشنودى خود پيش دارم. خداوندا، چنان كن كه نيكى و مهربانى آن دو را در حق خود بسيار شمرم هر چند اندك بود و نيكى و مهربانى خود را در حق آن دو اندك شمرم هر چند بسيار بود.

(6) خداوندا، آواز مرا در پيشگاه ايشان پست گردان و سخنم را خوشايندشان نماى و با ايشان نرمخوييم ده و دل من بر ايشان مهربان ساز و چنان كن كه با آنان به مدارا رفتار كنم و بر آنان مشفق باشم.

(7) خداوندا، آن دو را پاداش ده كه مرا پرورده‌اند و از ثواب بهره‌مند گردان كه مرا گرامى داشته‌اند، و حق ايشان نگه دار كه مرا در خردى محافظت كرده‌اند.

(8) بار خدايا، هر آزار كه از من به آن دو رسيده و هر ناپسند كه از من در حق آن دو سر زده و هر حقى از آن دو كه من ضايع كرده‌ام، همه را سبب كاستن از گناهانشان و علو درجاتشان و افزونى حسناتشان قرار ده اى خداوندى كه سيئات را به چند برابر حسنات بدل مى‌فرمايى.

(9) خداوندا، هر تعدى كه در گفتار و هر تجاوز كه در رفتار بر من روا داشته‌اند و هر حقى كه از من تباه كرده‌اند و هر قصور كه در وظايف خود نسبت به من ورزيده‌اند، همه را به ايشان بخشيدم و به احسان ارزانى داشتم. از تو خواهم كه بار عواقب آن از دوش آن دو بردارى، كه مرا به آن دو ادعايى نيست و نمى‌گويم كه در نيكى و مهربانى با من دستخوش مسامحه گشته‌اند و از آنچه بر من روا داشته‌اند ملول نيستم اى پروردگار من.

(10) اى خداوند، حق ايشان بر من واجبتر است و احسانشان در حق من ديرينه‌تر و نعمتشان بيش از آن است كه من بخواهم به عدالت قصاص كنم يا به مثل مقابله. اى خداوند، اگر چنين كنم، پس آن همه سالها كه در پرورش من سر كردند و آن همه رنج كه در نگهدارى من بر خود هموار ساختند و آن همه سختى كه به جان خريدند تا من در آسايش باشم، چه خواهد شد؟

(11) نه! هرگز نتوانند همه‌ى حقى را كه برگردن من دارند به تمامى استيفا كنند و من نيز آنسان كه شايسته‌ى آنهاست هرگز نتوانم حقشان شناخت و هرگز نتوانم حق خدمتشان رابه جاى آورم. پس درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا يارى ده- اى بهتر از هر كس ديگر كه از او يارى خواهند- و توفيقم ده- اى راه نماينده‌ترين كسان كه بدو روى مى‌نهند- و مرا در روزى كه هر كس در برابر عملش جزا داده مى‌شود و بر كس ستم نرود، در شمار آن گروه كه پدر و مادر را نافرمانى كرده‌اند قرار مده.

(12) بار خدايا، بر محمد و آل او و ذريه‌ى او درود بفرست و پدر و مادر مرا به برترين موهبتهايى كه خاص پدران و مادران بندگان مومن خود گردانيده‌اى، مخصوص گردان. اى مهربان‌ترين مهربانان.

(13) خداوندا، پس از هر نماز من و در هر وقت ديگر از اوقات شب و در هر ساعت از ساعات روز پدر و مادرم را از ياد من مبر.

(14) بار خدايا، درود بفرست بر محمد و خاندانش و مرا به سبب دعايى كه در حق ايشان مى‌كنم بيامرز و آن دو را به سبب نيكى و مهربانى كه در حق من كرده‌اند به مغفرت خويش بنواز و به شفاعت من از ايشان خشنود شو و نيك خشنود شو. و آنان را گرامى دار و به جايهاى امن و آسايش بهشت رسان.

(15) خداوندا، آن دو را شفيع من گردان اگر پيش از من آمرزيده‌اى و مرا شفيع ايشان گردان اگر پيش از ايشان آمرزيده‌اى تا من و پدرم و مادرم در سايه لطف و رافت تو، در سراى كرامت و جايگاه مغفرت و رحمت تو همنشين هم گرديم، كه تو را بخشايش بزرگ است و نعمت دير ساله. و انت ارحم الراحمين.