وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِأَبَوَيْهِ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ
و از دعاهاى آن حضرت است عليهالسلام براى پدر و مارش عليهماالسلام
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ ، وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّاهِرِينَ ، وَ اخْصُصْهُمْ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ وَ رَحْمَتِكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ سَلَامِكَ .
(1) خدايا رحمت فرست بر محمد بنده و پيغمبرت و خاندان پاكش و آنان را به بهترين رحمت و درود و بركت و سلام مخصوص گردان
﴿2﴾
وَ اخْصُصِ اللَّهُمَّ وَالِدَيَّ بِالْكَرَامَةِ لَدَيْكَ ، وَ الصَّلَاةِ مِنْكَ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(2) خدايا پدر و مادر مرا به كرامت نزد خود و درود از جانب خود مخصوص گردان اى ارحم الراحمين.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَلْهِمْنِي عِلْمَ مَا يَجِبُ لَهُمَا عَلَيَّ إِلْهَاماً ، وَ اجْمَعْ لِي عِلْمَ ذَلِكَ كُلِّهِ تَمَاماً ، ثُمَّ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تُلْهِمُنِي مِنْهُ ، وَ وَفِّقْنِي لِلنُّفُوذِ فِيما تُبَصِّرُنِي مِنْ عِلْمِهِ حَتَّى لَا يَفُوتَنِي اسْتِعْمَالُ شَيْءٍ عَلَّمْتَنِيهِ ، وَ لَا تَثْقُلَ أَرْكَانِي عَنِ الْحَفُوفِ فِيما أَلْهَمْتَنِيهِ
(3) خدايا درود بر محمد و آل او فرست و در دل من انداز كه تكاليف خود را درباره آنان بشناسم و وظائف خود را به كمال فراگيرم و توفيق ده تا آنچه مرا آموختهاى بكار بندم و آنچه به تعليم تو دريافتهام انجام دهم چنانكه هيچ يك از دانستههايم عمل ناكرده نماند و اعضاى من در آنچه آموختهام گرانى نكند.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ كَمَا شَرَّفْتَنَا بِهِ ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، كَمَا أَوْجَبْتَ لَنَا الْحَقَّ عَلَى الْخَلْقِ بِسَبَبِهِ .
(4) خدايا درود فرست بر محمد و آل او چنانكه ما را به سبب او شرافت دادى و درود بر محمد و آل او فرست چنانكه به بركت او حقى براى ما بر گردن خلق ثابت فرمودى
﴿5﴾
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أَهَابُهُمَا هَيْبَةَ السُّلْطَانِ الْعَسُوفِ ، وَ أَبِرَّهُمَا بِرَّ الْأُمِّ الرَّؤُوفِ ، وَ اجْعَلْ طَاعَتِي لِوَالِدَيَّ وَ بِرِّي بِهِمَا أَقَرَّ لِعَيْنِي مِنْ رَقْدَةِ الْوَسْنَانِ ، وَ أَثْلَجَ لِصَدْرِي مِنْ شَرْبَةِ الظَّمْآنِ حَتَّى أُوثِرَ عَلَى هَوَايَ هَوَاهُمَا ، وَ أُقَدِّمَ عَلَى رِضَايَ رِضَاهُمَا وَ أَسْتَكْثِرَ بِرَّهُمَا بِي وَ اِنْ قَلَّ ، وَ أَسْتَقِلَّ بِرّي بِهِمَا وَ اِنْ كَثُرَ .
(5) خدايا چنان كن كه هيبت پدر و مادر در دل من چون هيبت پادشاهى خودكام قرار گيرد اما من با آنها مانند مادر مهربان باشم. خدايا طاعت پدر و مادر و نيكى با آنها را براى من مطبوعتر گردان از خواب در ديده خسته و گواراتر از آب سرد در كام تشنه چنانكه خواهش دل آنها را بر خواهش دل خود مقدم دارم و پسند خاطر آنان را بر پسند خاطر خود بگزينم و نيكى آنها را دربارهى خود گرچه اندك باشد بسيار شمارم و نيكى خود را دربارهى آنها اگر چه بسيار باشد اندك بينم،
﴿6﴾
اللَّهُمَّ خَفِّضْ لَهُمَا صَوْتِي ، وَ أَطِبْ لَهُمَا كَلَامِي ، وَ أَلِنْ لَهُمَا عَرِيكَتِي ، وَ اعْطِفْ عَلَيْهِمَا قَلْبِي ، وَ صَيِّرْنِي بِهِمَا رَفِيقاً ، وَ عَلَيْهِمَا شَفِيقاً .
(6) خدايا آواز مرا پيش ايشان پست و سخن مرا با آنها خوش گردان و خوى مرا نرم كن و دل مرا بر آنها مهربان و مرا نسبت به آنها خوشرفتار و دلسوز گردان.
﴿7﴾
اللَّهُمَّ اشْكُرْ لَهُمَا تَرْبِيَتِي ، وَ أَثِبْهُمَا عَلَى تَكْرِمَتِي ، وَ احْفَظْ لَهُمَا مَا حَفِظَاهُ مِنِّي فِي صِغَرِي .
(7) خدايا آنان را در ازاى پروريدن من جزاى نيكو ده و در مقابل عزيز داشتن من پاداش بزرگ مرحمت كن و چون مرا در خردى از آسيب و گزند نگاهداشتند تو نيز آنان را نگاهدارى كن.
﴿8﴾
اللَّهُمَّ وَ مَا مَسَّهُمَا مِنِّي مِنْ أَذًى ، أَوْ خَلَصَ إِلَيْهِمَا عَنِّي مِنْ مَكْرُوهٍ ، أَوْ ضَاعَ قِبَلِي لَهُمَا مِنْ حَقٍّ فَاجْعَلْهُ حِطَّةً لِذُنُوبِهِمَا ، وَ عُلُوّاً فِي دَرَجَاتِهِمَا ، وَ زِيَادَةً فِي حَسَنَاتِهِمَا ، يَا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ .
(8) خدايا اگر آزارى از من بدانها رسيد يا ناپسندى از من ديدند يا حقى از آنها پيش من ضايع شد آن را موجب ريزش گناهان و بلندى درجات اخروى و افزايش حسنات آنها قرار ده اى كسى كه سيئات را به چندين برابر حسنات مبدل مىكنى.
﴿9﴾
اللَّهُمَّ وَ مَا تَعَدَّيَا عَلَيَّ فِيهِ مِنْ قَوْلٍ ، أَوْ أَسْرَفَا عَلَيَّ فِيهِ مِنْ فِعْلٍ ، أَوْ ضَيَّعَاهُ لِي مِنْ حَقٍّ ، أَوْ قَصَّرَا بِي عَنْهُ مِنْ وَاجِبٍ فَقَدْ وَهَبْتُهُ لَهُمَا ، وَ جُدْتُ بِهِ عَلَيْهِمَا وَ رَغِبْتُ إِلَيْكَ فِي وَضْعِ تَبِعَتِهِ عَنْهُمَا ، فَإِنِّي لَا أَتَّهِمُهُمَا عَلَى نَفْسِي ، وَ لَا أَسْتَبْطِئُهُمَا فِي بِرّي ، وَ لَا أَكْرَهُ مَا تَوَلَّيَاهُ مِنْ أَمْرِي يَا رِبِّ .
(9) خدايا هر چه بر من تعدى كردند به گفتار تند و كردار ناپسند يا حقى از من ضايع كردند يا در وظيفه من كوتاهى نمودند از آنها درگذشتم و بخشيدم و از تو مىخواهم كه تبعت آن را از آنها بردارى چون من رفتار آنان را دربارهى خود نيك شمردهام احسان آنها را كامل شناختهام و در كار من هر چه كردند ناخوش ندارم اى پروردگار من!
﴿10﴾
فَهُمَا أَوْجَبُ حَقّاً عَلَيَّ ، وَ أَقْدَمُ إِحْسَاناً إِلَيَّ ، وَ أَعْظَمُ مِنَّةً لَدَيَّ مِنْ أَنْ أُقَاصَّهُمَا بِعَدْلٍ ، أَوْ أُجَازِيَهُمَا عَلَى مِثْلٍ ، أَيْنَ إِذاً يَا إِلَهِي طُولُ شُغْلِهِمَا بِتَرْبِيَتِي وَ أَيْنَ شِدَّةُ تَعَبِهِمَا فِي حِرَاسَتِي وَ أَيْنَ إِقْتَارُهُمَا عَلَى أَنْفُسِهِمَا لِلتَّوْسِعَةِ عَلَيَّ
(10) حق آنها بر من واجبتر است و احسان آنها بيشتر و نعمت آنها بزرگتر از آنكه دادخواهى كنم و به مانند عمل آنها را مكافات دهم. اى خداى من! چه روزگار درازى كه در پرورش من گذرانيدند و چه رنجهاى سخت كه در نگاهدارى من كشيدند و چه اندازه بر خود تنگ گرفتند تا زندگى بر من فراخ باشد.
﴿11﴾
هَيْهَاتَ مَا يَسْتَوْفِيَانِ مِنِّي حَقَّهُمَا ، وَ لَا أُدْرِكُ مَا يَجِبُ عَلَيَّ لَهُمَا ، وَ لَا أَنَا بِقَاضٍ وَظِيفَةَ خِدْمَتِهِمَا ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِنِّي يَا خَيْرَ مَنِ اسْتُعِينَ بِهِ ، وَ وَفِّقْنِي يَا أَهْدَى مَنْ رُغِبَ إِلَيْهِ ، وَ لَا تَجْعَلْنِي فِي أَهْلِ الْعُقُوقِ لِلآْبَاءِ وَ الْأُمَّهَاتِ
﴿يَوْمَ تُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَ هُمْ لَا يُظْلَمُونَ﴾.
(11) هيهات كه هر چه كنم حق آنها را ادا نكرده و تكليف خود را دربارهى آنها انجام نتوانم داد و به وظيفهى خويش در خدمت آنها عمل نتوانم كرد پس درود بر محمد و آل او فرست و مرا يارى كن اى بهترين كسى كه خلق از وى يارى مىجويند و مرا توفيق ده اى راهنماتر كسى كه از او هدايت مىطلبند. و مرا از آن گروه مگردان كه با پدران و مادران بد رفتار بودند. روزى كه هر كس كيفر كردار خويش بيند و بر كسى ستم نشود.
﴿12﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ذُرِّيَّتِهِ ، وَ اخْصُصْ أَبَوَيَّ بِأَفْضَلِ مَا خَصَصْتَ بِهِ آبَاءَ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ وَ أُمَّهَاتِهِمْ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(12) خدايا درود بر محمد و خاندان و فرزندان او فرست و پدر و مادر مرا به بهترين اجر مخصوص كن كه پدران و مادران بندگان مومنت را بدان تخصيص مىدهى اى ارحم الراحمين.
﴿13﴾
اللَّهُمَّ لَا تُنْسِنِي ذِكْرَهُمَا فِي أَدْبَارِ صَلَوَاتِي ، وَ فِي إِنىً مِنْ آنَاءِ لَيْلِي ، وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ مِنْ سَاعَاتِ نَهَارِي .
(13) خدايا ياد آنها را پس از نمازها و در هيچ يك از اوقات شب و ساعات روز از خاطر من مبر.
﴿14﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اغْفِرْ لِي بِدُعَائِي لَهُمَا ، وَ اغْفِرْ لَهُمَا بِبِرِّهِمَا بِي مَغْفِرَةً حَتْماً ، وَ ارْضَ عَنْهُمَا بِشَفَاعَتِي لَهُمَا رِضىً عَزْماً ، وَ بَلِّغْهُمَا بِالْكَرَامَةِ مَوَاطِنَ السَّلَامَةِ .
(14) خدايا درود بر محمد و آل او فرست و مرا بيامرز چون دربارهى آنها دعاى خير كردم و آنها را بيامرز چون دربارهى من نيكوئى نمودند و از آنها پيوسته خشنود باش به شفاعت من و به كرم خود بجاى امن و سلامت رسانشان
﴿15﴾
اللَّهُمَّ وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لَهُمَا فَشَفِّعْهُمَا فِيَّ ، وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لِي فَشَفِّعْنِي فِيهِمَا حَتَّى نَجْتَمِعَ بِرَأْفَتِكَ فِي دَارِ كَرَامَتِكَ وَ مَحَلِّ مَغْفِرَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ ، إنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ الْمَنِّ الْقَديِمِ ، وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِميِنَ .
(15) و اگر آنها را پيش از اين آمرزيدهاى شفاعت آنان را دربارهى من بپذير و اگر مرا پيش از اين آمرزيدهاى شفاعت مرا دربارهى آنها قبول كن تا به رحمت تو در سراى كرامت و جاى آمرزش و رحمت تو گرد آئيم كه توئى صاحب فضل عظيم و نعمت قديم و انت ارحم الراحمين.