وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِأَبَوَيْهِ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ
دعاى آن حضرت براى پدر و مادرش
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ ، وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّاهِرِينَ ، وَ اخْصُصْهُمْ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ وَ رَحْمَتِكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ سَلَامِكَ .
(1) بار خدايا! بر محمد بنده و فرستاده ات و بر خاندان پاكش درود و رحمت بفرست، و برترين و بهترين درودها و رحمتها و سلامهاى خودت را مخصوص آنها گردان.
﴿2﴾
وَ اخْصُصِ اللَّهُمَّ وَالِدَيَّ بِالْكَرَامَةِ لَدَيْكَ ، وَ الصَّلَاةِ مِنْكَ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(2) و اى خدا! پدر و مادر مرا به عزير و گرامى بودن در پيش تو و به رحمت و درود از خودت امتياز بخش اى مهربانترين مهربانان.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَلْهِمْنِي عِلْمَ مَا يَجِبُ لَهُمَا عَلَيَّ إِلْهَاماً ، وَ اجْمَعْ لِي عِلْمَ ذَلِكَ كُلِّهِ تَمَاماً ، ثُمَّ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تُلْهِمُنِي مِنْهُ ، وَ وَفِّقْنِي لِلنُّفُوذِ فِيما تُبَصِّرُنِي مِنْ عِلْمِهِ حَتَّى لَا يَفُوتَنِي اسْتِعْمَالُ شَيْءٍ عَلَّمْتَنِيهِ ، وَ لَا تَثْقُلَ أَرْكَانِي عَنِ الْحَفُوفِ فِيما أَلْهَمْتَنِيهِ
(3) خدايا! بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و آگاهى يافتن بر آنچه كه لازم است من نسبت به پدر و مادرم انجام دهم در دلم انداز و الهامم كن. و دانستن همهى آن وظيفهها و اداى حقوق را به طور كلى برايم فراهم ساز. آنگاه مرا به انجام آنچه براى من الهام مىكنى وادار نما، و براى پيشرفت و كارآيى در انجام آنچه مرا به آگاهى بر آن بصيرت و بينايى مىبخشى توفيقم ده ؛ تا به كارگيرى آنچه كه به من ياد دادهاى از دستم در نرود و فوت نشود. و وجود و اسكلت بدنم از خدمت در آنچه به من الهام نمودهاى سنگين نشود.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ كَمَا شَرَّفْتَنَا بِهِ ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، كَمَا أَوْجَبْتَ لَنَا الْحَقَّ عَلَى الْخَلْقِ بِسَبَبِهِ .
(4) خدايا! بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، چنان كه ما را به وسيله وجود آن بزرگوار، شرف و ارزش بخشيدى. و بر محمد و آل محمد درود بفرست، چنان كه به سبب آن جناب براى ما حق بر عهدهى مردم واجب فرمودهاى.
﴿5﴾
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أَهَابُهُمَا هَيْبَةَ السُّلْطَانِ الْعَسُوفِ ، وَ أَبِرَّهُمَا بِرَّ الْأُمِّ الرَّؤُوفِ ، وَ اجْعَلْ طَاعَتِي لِوَالِدَيَّ وَ بِرِّي بِهِمَا أَقَرَّ لِعَيْنِي مِنْ رَقْدَةِ الْوَسْنَانِ ، وَ أَثْلَجَ لِصَدْرِي مِنْ شَرْبَةِ الظَّمْآنِ حَتَّى أُوثِرَ عَلَى هَوَايَ هَوَاهُمَا ، وَ أُقَدِّمَ عَلَى رِضَايَ رِضَاهُمَا وَ أَسْتَكْثِرَ بِرَّهُمَا بِي وَ اِنْ قَلَّ ، وَ أَسْتَقِلَّ بِرّي بِهِمَا وَ اِنْ كَثُرَ .
(5) پروردگارا! آنچنانم كه از ابهت و بزرگى پدر و مادرم همانند هيبت سلطان و فرمانرواى تند و ستمگر بترسم و حساب ببرم. و با آنها همانند خوشرفتارى مادر مهربان خوشرفتارى كنم. و فرمانبرى مرا براى پدر و مادرم و خوشرفتاريم را نسبت به آنها در نظرم از لذت خواب خواب آلوده شيرينتر و در سينهام از آشاميدن تشنه، نوشينتر و گواراتر گردان؛ تا خواستهى آنها را بر خواسته خودم برگزيده و خشنودى آنها را بر خشنودى خودم مقدم بدارم. و احسان و نيكى آنها را براى خودم زياد بدانم گرچه كم باشد، و احسان و نيكى خودم را به ايشان كم شمارم هر چند زياد باشد.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ خَفِّضْ لَهُمَا صَوْتِي ، وَ أَطِبْ لَهُمَا كَلَامِي ، وَ أَلِنْ لَهُمَا عَرِيكَتِي ، وَ اعْطِفْ عَلَيْهِمَا قَلْبِي ، وَ صَيِّرْنِي بِهِمَا رَفِيقاً ، وَ عَلَيْهِمَا شَفِيقاً .
(6) پروردگارا! صدايم را در پيش آنها پايينتر، و گفتگويم را با آنها دلنشينتر، و خوى و سرشتم را نسبت به آنان نرمتر كن. و مرا نسبت به آنها مهربان و دلسوز گردان.
﴿7﴾
اللَّهُمَّ اشْكُرْ لَهُمَا تَرْبِيَتِي ، وَ أَثِبْهُمَا عَلَى تَكْرِمَتِي ، وَ احْفَظْ لَهُمَا مَا حَفِظَاهُ مِنِّي فِي صِغَرِي .
(7) خداوندا! براى آنها جهت تربيت و پرورش من پاداش ده. و براى عزيز و گرامى داشتنم خير و جزايشان بده. و آنچه از من در زمان كودكيم از رنج و زحمت به خود پذيرفتهاى براى آنها پاداش منظور فرما.
﴿8﴾
اللَّهُمَّ وَ مَا مَسَّهُمَا مِنِّي مِنْ أَذًى ، أَوْ خَلَصَ إِلَيْهِمَا عَنِّي مِنْ مَكْرُوهٍ ، أَوْ ضَاعَ قِبَلِي لَهُمَا مِنْ حَقٍّ فَاجْعَلْهُ حِطَّةً لِذُنُوبِهِمَا ، وَ عُلُوّاً فِي دَرَجَاتِهِمَا ، وَ زِيَادَةً فِي حَسَنَاتِهِمَا ، يَا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ .
(8) بار خدايا، آنچه آزار و اذيت از من به آنها رسيده، و يا كار ناخوشايندى از من براى آنها پيش آمده، و يا از آنها حقى در پيش من از بين رفته آن را سبب ريزش گناهانشان و بلندى پايه و مقامشان و زيادى حسنات و كارهاى خيرشان قرار ده. اى خدايى كه تبديل كنندهى كارهاى بد به چند برابر آنها از خوبىها و اعمال نيك هستى.
﴿9﴾
اللَّهُمَّ وَ مَا تَعَدَّيَا عَلَيَّ فِيهِ مِنْ قَوْلٍ ، أَوْ أَسْرَفَا عَلَيَّ فِيهِ مِنْ فِعْلٍ ، أَوْ ضَيَّعَاهُ لِي مِنْ حَقٍّ ، أَوْ قَصَّرَا بِي عَنْهُ مِنْ وَاجِبٍ فَقَدْ وَهَبْتُهُ لَهُمَا ، وَ جُدْتُ بِهِ عَلَيْهِمَا وَ رَغِبْتُ إِلَيْكَ فِي وَضْعِ تَبِعَتِهِ عَنْهُمَا ، فَإِنِّي لَا أَتَّهِمُهُمَا عَلَى نَفْسِي ، وَ لَا أَسْتَبْطِئُهُمَا فِي بِرّي ، وَ لَا أَكْرَهُ مَا تَوَلَّيَاهُ مِنْ أَمْرِي يَا رِبِّ .
(9) پروردگارا! پدر و مادرم هر چه به من حرف ناروا زدهاند و در سخن، نسبت به من از حد گذاشتهاند، و يا در رفتارشان بر من اجحاف كردهاند و يا حقى را از من تباه كردهاند، و يا در خصوص وظيفهاى كه نسبت به من داشتهاند كوتاهى كردهاند، من آن را آنها بخشيده و هديه نمودم، و از تو خواستارم كه پى آمد و عذاب آن را از آنها بردارى؛ زيرا من آنها را نسبت به خودم متهم نمىكنم، و در بر و نيكى، به سهلانگارى و كوتاهى نسبت نمىدهم و آنچه در مورد من انجام دادهاند بد نمىشمارم و دلگير نيستم اى پرورگار من.
﴿10﴾
فَهُمَا أَوْجَبُ حَقّاً عَلَيَّ ، وَ أَقْدَمُ إِحْسَاناً إِلَيَّ ، وَ أَعْظَمُ مِنَّةً لَدَيَّ مِنْ أَنْ أُقَاصَّهُمَا بِعَدْلٍ ، أَوْ أُجَازِيَهُمَا عَلَى مِثْلٍ ، أَيْنَ إِذاً يَا إِلَهِي طُولُ شُغْلِهِمَا بِتَرْبِيَتِي وَ أَيْنَ شِدَّةُ تَعَبِهِمَا فِي حِرَاسَتِي وَ أَيْنَ إِقْتَارُهُمَا عَلَى أَنْفُسِهِمَا لِلتَّوْسِعَةِ عَلَيَّ
(10) زيرا پدر و مادرم حقشان بر من واجبتر، و احسان و نيكى آنها به من ديرينهتر و با سابقهتر، و نعمت و محبتشان پيش من بزرگتر از آن است كه بتوانم با اداى عوضى با آنها برابرى كنم؛ و يا در برابر آنچه كه براى من خدمت كردهاند مانند آن را جبران كنم و انجام دهم. كجا مىتوانم اى خداى من! آن همه زمانى كه مشغول تربيت و پرورش من بودهاند جبرانش كنم؟! و كى سختىهاى رنجشان كه در پاسدارى و مواظبتم كشيدهاند تلافى مىشود؟ و چگونه ممكن است آن تنگ گيرى بر خودشان كه براى آسايش و فراخى و گشايش من تحمل كردهاند جواب داده شود؟
﴿11﴾
هَيْهَاتَ مَا يَسْتَوْفِيَانِ مِنِّي حَقَّهُمَا ، وَ لَا أُدْرِكُ مَا يَجِبُ عَلَيَّ لَهُمَا ، وَ لَا أَنَا بِقَاضٍ وَظِيفَةَ خِدْمَتِهِمَا ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِنِّي يَا خَيْرَ مَنِ اسْتُعِينَ بِهِ ، وَ وَفِّقْنِي يَا أَهْدَى مَنْ رُغِبَ إِلَيْهِ ، وَ لَا تَجْعَلْنِي فِي أَهْلِ الْعُقُوقِ لِلآْبَاءِ وَ الْأُمَّهَاتِ
﴿يَوْمَ تُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَ هُمْ لَا يُظْلَمُونَ﴾.
(11) نه نه، هرگز نمىشود از من حقشان را دريافت كنند؛ و من آنچه را كه آنها بر من حق دارند نمىتوانم به جاى بياورم، و آنچنان كه بايد براى آنها خدمت كنم، ياراى انجام آن را ندارم. پس بر محمد و آل محمد درود و رحمت فرست، و برايم يارى نما اى بهترين كسى كه از او مدد و كمك مىطلبند و مرا توفيق ده، اى راهنمايى كنندهترين كسى كه به سوى او رو كنند. و مرا در روزى هر كس در برابر كاركرد خويش كيفر و يا پاداش داده مىشود در حالى كه آنها ستم كرده نمىشوند، بين آنان كه نسبت به پدران و مادرانشان نافرمانى و بدرفتارى كردهاند قرار نده.
﴿12﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ذُرِّيَّتِهِ ، وَ اخْصُصْ أَبَوَيَّ بِأَفْضَلِ مَا خَصَصْتَ بِهِ آبَاءَ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ وَ أُمَّهَاتِهِمْ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(12) خدايا! بر محمد و آل محمد و نسل و تبار آن حضرت درود و رحمت بفرست، و پدر و مادر مرا با به بهترين پاداشى كه پدران و مادران بندگان با ايمانت را به آن پاداش امتياز بخشيدهاى امتياز و ويژگى بخش، اى مهربانترين مهربانان.
﴿13﴾
اللَّهُمَّ لَا تُنْسِنِي ذِكْرَهُمَا فِي أَدْبَارِ صَلَوَاتِي ، وَ فِي إِنىً مِنْ آنَاءِ لَيْلِي ، وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ مِنْ سَاعَاتِ نَهَارِي .
(13) خداوندا! نام و ياد پدر و مادرم را در پى نمازهايم و در وقتى از فرصتهاى شب زنده داريم و در هر ساعتى از ساعتهاى روزم را ياد من مبر.
﴿14﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اغْفِرْ لِي بِدُعَائِي لَهُمَا ، وَ اغْفِرْ لَهُمَا بِبِرِّهِمَا بِي مَغْفِرَةً حَتْماً ، وَ ارْضَ عَنْهُمَا بِشَفَاعَتِي لَهُمَا رِضىً عَزْماً ، وَ بَلِّغْهُمَا بِالْكَرَامَةِ مَوَاطِنَ السَّلَامَةِ .
(14) بار خدايا! بر محمد و آل محمد درود و رحمت بفرست، و مرا به جهت دعا كردنم براى آنها، و آنها را به سبب محبت و احسانشان بر من ببخش و بيامرز، آمرزشى كه تزلزل پذير نبوده بلكه پابرجا و ثابت است. و از ايشان به جهت ميانجيگرى من براى آنها خشنود باشد، خشنودى و رضايتى كه قطعى بوده و به هم زدنى نيست. و پدر و مادر مرا با بزرگوارى و احسان خودت به جايگاههاى سلامت و راحتى برسان.
﴿15﴾
اللَّهُمَّ وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لَهُمَا فَشَفِّعْهُمَا فِيَّ ، وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لِي فَشَفِّعْنِي فِيهِمَا حَتَّى نَجْتَمِعَ بِرَأْفَتِكَ فِي دَارِ كَرَامَتِكَ وَ مَحَلِّ مَغْفِرَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ ، إنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ الْمَنِّ الْقَديِمِ ، وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِميِنَ .
(15) پروردگارا اگر آمرزش تو براى آنها حاصل شده و امضا گرديده است پس ايشان را دربارهى من شفيع و ميانجى قرار ده. و اگر آمرزشت براى من رقم خورده و پيشى جسته است پس مرا شفيع آنها كن. تا با رأفت و مهربانى تو رد سراى ايشان و بزرگواريت جايگاه آمرزش و رحمت تو دور هم آييم، كه تو دارندهى احسان بزرگ و نعمت ديرين هستى، و تو مهربانترين مهربانانى.