دعای 24 ( دعا برای پدر و مادر ) ترجمه جواد قيومی اصفهانی

(1) خدايا! بر محمد بنده و فرستاده‌ات و خاندان پاكش درود فرست، و ايشان را به برترين درودهايت و رحمتت و بركات و سلامت مخصوص گردان،

(2) و نيز خدايا پدر و مادرم را به گرامى داشتن نزد خود و احسان و نيكى از جانب خويش برترى ده، اى مهربانترين مهربانان.

(3) خداوندا! بر محمد و خاندانش درود فرست، و دانستن آنچه درباره‌ى ايشان بر من واجب است را به من الهام نما، و آموختن همه‌ى آن واجبات را بدون نقصانى برايم فراهم آور، آنگاه مرا به آنچه الهام كرده‌اى وادار، و براى آنچه به دانستن آن بينايم مى‌سازى توفيقم ده، تا به جا آوردن چيزى از آنچه مرا به آن دانا گردانيده‌اى از من سلب نشود، و اندامم از خدمت در آنچه به من الهام نموده‌اى سنگين نگردد.

(4) خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست چنانكه ما را به آن حضرت شرافت دادى، و بر محمد و خاندانش درود فرست چنانكه به سبب آن بزرگوار براى ما حقى بر خلق واجب گردانيدى.

(5) خداوندا! مرا چنان گردان كه از پدر و مادرم بترسم، مانند ترسيدن از پادشاه ستمگر، و با ايشان خوشرفتارى نمايم همچون خوشرفتارى مادر مهربان، و فرمانبرى و نيكوكاريم به آنان را در نظرم از خوابيدن خواب‌آلودگان خوشتر، و در دلم از آشاميدن شخص تشنه گواراتر گردان، تا آرزوى آنان را بر آرزوى خود برگزينم، و خشنودى ايشان را بر خشنودى خويش مقدم نمايم، و نيكوئيشان را درباره‌ى خود هر چند اندك باشد بسيار به شمار آورم، و نيكوئى خويش را درباره‌ى آنان هر چند بسيار باشد كم بدانم.

(6) بار خدايا! صدايم را در برابر ايشان آهسته، و سخنم را خوشايند، و خويم را نرم نما، دلم را بر آنان مهربان كن، و مرا به ايشان سازگار و بر آنان رحيم گردان،

(7) بار خدايا آنان را به پرورش من، و در گرامى داشتنم پاداش ده، و آنچه در كودكى از من محافظت نموده‌اند براى آنان نگاهدار.

(8) خدايا! و آزارى كه از من به ايشان رسيده، يا ناپسندى كه از من به آنان رخ داده، يا حقى كه براى آنان نزد من تباه گشته، آن را سبب ريختن گناهان و بلندى درجات و مقامها، و فزونى حسنات و نيكيهايشان قرار ده، اى تبديل‌كننده‌ى بديها به چندين برابرش از خوبيها.

(9) خدايا! آنچه آنان در گفتار با من تعدى كردند، يا در كردار درباره‌ى من بيجا رفتار نمودند، يا حقم را تباه ساختند، يا از آنچه واجب است درباره‌ام كوتاهى كردند، من آن را به ايشان بخشيدم و آن را وسيله‌ى احسان بر ايشان گردانيدم، و از تو خواهانم كه گرفتارى آن را از ايشان بردارى، زيرا من درباره‌ى خود به ايشان گمان بد نمى‌برم، و آنان را در مهربانى به خويش سهل‌انگار نمى‌دانم، و از آنچه درباره‌ام نموده‌اند كراهت نداشته و دلگير نيستم. اى پروردگارم!

(10) زيرا حق ايشان بر من واجبتر، و نيكيشان به من قديمتر، و نعمتشان نزد من بزرگتر از آنست كه آنان را به عدل و داد قصاص نموده، يا مانند آنچه نموده‌اند رفتار نمايم. چرا كه خدايا در اين هنگام زحمات بسيارشان براى پرورشم چه مى‌شود؟ رنج فراوانشان در محافظتم چه مى‌شود؟ و فشارى كه بر خود هموار نمودند تا من در گشايش باشم چه مى‌گردد؟

(11) چه بسيار دور است، ايشان نمى‌توانند حقشان را از من به درستى بگيرند، و من نمى‌توانم آنچه براى آنان بر من واجب است را دريابم، و شرط خدمت آنان را به جاى آورم. پس بر محمد و خاندانش درود فرست، و مرا يارى فرما، اى بهترين كسى كه از او يارى مى‌خواهند، و توفيقم ده اى راهنماترين كسيكه به او روى مى‌آورند، و مرا در روزى كه هر كسى به آنچه كرده پاداش داده مى‌شود، در حاليكه به آنها ستم نمى‌شود، در زمره‌ى كسانى كه با پدران و مادرانشان بدرفتارى كرده و ايشان را آزرده‌اند قرار مده.

(12) خداوندا! بر محمد و خاندان و فرزندانش درود فرست، و پدر و مادرم را به برترين چيزى كه پدران و مادران بندگان باايمانت را به آن اختصاص داده‌اى امتياز ده، اى مهربانترين مهربانان،

(13) خدايا ياد ايشان را بعد از نمازها و در وقتى از اوقات شب و در هر ساعتى از ساعات روز از ياد مبر.

(14) بار خدايا! بر محمد و خاندانش درود فرست و مرا به وسيله‌ى دعايم براى ايشان و ايشان را به سبب مهربانيشان به من بيامرز، آمرزشى پابرجا، و به شفاعتم براى ايشان از آنان خشنود شو، رضايتى جاودانه، و آنان را با گرامى داشتن به جايگاههاى آسايش برسان.

(15) خداوندا! اگر آمرزشت به آنان پيشى گرفته پس ايشان را شفيعم گردان، و اگر آمرزشت به من پيشى گرفته مرا شفيع آنان ساز، تا به مهربانى تو در سراى ارزشمند و جاى آمرزش و رحمتت گرد هم آئيم، زيرا تو داراى فضل بزرگ و نعمت ديرينه هستى، اى مهربانترين مهربانان.