فارسی
دعای 24 ( دعا برای پدر و مادر ) ترجمه باقر رجبی نژاد
دعای 23
نحوه نمایش
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِأَبَوَيْهِ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ
دعاى امام عليه‌السلام است براى پدر و مادرش كه درود خدا بر آنها باد.
دعاى امام عليه‌السلام است براى پدر و مادرش كه درود خدا بر آنها باد.
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ ، وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّاهِرِينَ ، وَ اخْصُصْهُمْ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ وَ رَحْمَتِكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ سَلَامِكَ .
(1) خدايا! بر محمد (ص) بنده و فرستاده‌ات و خاندان پاكش (ع) درود فرست، و آنان را به بهترين درودها و رحمت و بركتها و سلام خود اختصاص ده،
﴿2﴾
وَ اخْصُصِ اللَّهُمَّ وَالِدَيَّ بِالْكَرَامَةِ لَدَيْكَ ، وَ الصَّلَاةِ مِنْكَ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(2) و خدايا! پدر و مادر مرا به كرامت نزد خود و درود از سوى خود امتياز ده، اى مهربانترين مهربانان.
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَلْهِمْنِي عِلْمَ مَا يَجِبُ لَهُمَا عَلَيَّ إِلْهَاماً ، وَ اجْمَعْ لِي عِلْمَ ذَلِكَ كُلِّهِ تَمَاماً ، ثُمَّ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تُلْهِمُنِي مِنْهُ ، وَ وَفِّقْنِي لِلنُّفُوذِ فِيما تُبَصِّرُنِي مِنْ عِلْمِهِ حَتَّى لَا يَفُوتَنِي اسْتِعْمَالُ شَيْ‌ءٍ عَلَّمْتَنِيهِ ، وَ لَا تَثْقُلَ أَرْكَانِي عَنِ الْحَفُوفِ فِيما أَلْهَمْتَنِيهِ
(3) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و دانش آنچه درباره‌ى ايشان بر من واجب است، كامل به من الهام فرما، و دانش همه‌ى آن (واجبات) را بى‌هيچ نقصى برايم گرد آور سپس مرا به آنچه به من الهام مى‌كنى به انجامش وادار، و توفيقم ده براى انجام آنچه مرا به دانستن آن بينا مى‌سازى، تا انجام چيزى از آنچه مرا به آن دانا كردى از من فوت نگردد، و جوارحم از خدمت در آنچه مرا به آن الهام فرمودى سنگين نيايد.
﴿4﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ كَمَا شَرَّفْتَنَا بِهِ ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، كَمَا أَوْجَبْتَ لَنَا الْحَقَّ عَلَى الْخَلْقِ بِسَبَبِهِ .
(4) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، چنانكه ما را به او شرافت دادى، و بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست همان طور كه به سبب آن حضرت براى ما حقى بر خلق واجب نمودى.
﴿5﴾
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أَهَابُهُمَا هَيْبَةَ السُّلْطَانِ الْعَسُوفِ ، وَ أَبِرَّهُمَا بِرَّ الْأُمِّ الرَّؤُوفِ ، وَ اجْعَلْ طَاعَتِي لِوَالِدَيَّ وَ بِرِّي بِهِمَا أَقَرَّ لِعَيْنِي مِنْ رَقْدَةِ الْوَسْنَانِ ، وَ أَثْلَجَ لِصَدْرِي مِنْ شَرْبَةِ الظَّمْآنِ حَتَّى أُوثِرَ عَلَى هَوَايَ هَوَاهُمَا ، وَ أُقَدِّمَ عَلَى رِضَايَ رِضَاهُمَا وَ أَسْتَكْثِرَ بِرَّهُمَا بِي وَ اِنْ قَلَّ ، وَ أَسْتَقِلَّ بِرّي بِهِمَا وَ اِنْ كَثُرَ .
(5) خدايا! مرا چنان گردان كه از پدر و مادرم چون ترسيدن از پادشاه ستمگر بترسم، و مانند نيكى مادرى مهربان به ايشان نيكى نمايم، و در نظرم فرمانبرى و نيكيم را به آن دو از خوابيدن خواب آلوده خوشتر گردان، و (نيز) براى سينه‌ام از آشاميدن تشنه گواراتر، تا خواسته ايشان را بر خواسته خود برگزينم، و خشنودى آنان را بر خشنودى خويش مقدم دارم، و نيكى آنها را در حق خود هر چند كم باشد زياد شمارم، و نيكى خود را نسبت به ايشان هر چند زياد باشد كم شمارم.
﴿6﴾
اللَّهُمَّ خَفِّضْ لَهُمَا صَوْتِي ، وَ أَطِبْ لَهُمَا كَلَامِي ، وَ أَلِنْ لَهُمَا عَرِيكَتِي ، وَ اعْطِفْ عَلَيْهِمَا قَلْبِي ، وَ صَيِّرْنِي بِهِمَا رَفِيقاً ، وَ عَلَيْهِمَا شَفِيقاً .
(6) خدايا! صدايم را در محضر ايشان ملايم گردان، و سخنم را در برابرشان نيكو فرما، و خوبم را در پيشگاه آنان نرم فرما، و دلم را بر آنان مهربان ساز، و مرا نسبت به آناه مدارا و بر آنان دلسوز گردان.
﴿7﴾
اللَّهُمَّ اشْكُرْ لَهُمَا تَرْبِيَتِي ، وَ أَثِبْهُمَا عَلَى تَكْرِمَتِي ، وَ احْفَظْ لَهُمَا مَا حَفِظَاهُ مِنِّي فِي صِغَرِي .
(7) خدايا! به آن دو به پاس پروردش من پاداش ده و بر گرامى داشتنم جزاى نيكو ده، و آنچه را در كودكيم برايم منظور داشته‌اند براى ايشان منظور فرما.
﴿8﴾
اللَّهُمَّ وَ مَا مَسَّهُمَا مِنِّي مِنْ أَذًى ، أَوْ خَلَصَ إِلَيْهِمَا عَنِّي مِنْ مَكْرُوهٍ ، أَوْ ضَاعَ قِبَلِي لَهُمَا مِنْ حَقٍّ فَاجْعَلْهُ حِطَّةً لِذُنُوبِهِمَا ، وَ عُلُوّاً فِي دَرَجَاتِهِمَا ، وَ زِيَادَةً فِي حَسَنَاتِهِمَا ، يَا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ .
(8) خدايا! آزارى كه از من به آنان رسيده يا ناپسندى از سوى من به آنان پيوسته، يا حقى از آنان در نزدم تباه گشته، آن را موجب پاك شدن گناهانشان قرار د ه، و (نيز) باعث بلندى درجات، و افزايش نيكيهايشان (قرار ده)، كه به چندين برابر تبديل كننده‌ى بديها به خوبى‌هايى.
﴿9﴾
اللَّهُمَّ وَ مَا تَعَدَّيَا عَلَيَّ فِيهِ مِنْ قَوْلٍ ، أَوْ أَسْرَفَا عَلَيَّ فِيهِ مِنْ فِعْلٍ ، أَوْ ضَيَّعَاهُ لِي مِنْ حَقٍّ ، أَوْ قَصَّرَا بِي عَنْهُ مِنْ وَاجِبٍ فَقَدْ وَهَبْتُهُ لَهُمَا ، وَ جُدْتُ بِهِ عَلَيْهِمَا وَ رَغِبْتُ إِلَيْكَ فِي وَضْعِ تَبِعَتِهِ عَنْهُمَا ، فَإِنِّي لَا أَتَّهِمُهُمَا عَلَى نَفْسِي ، وَ لَا أَسْتَبْطِئُهُمَا فِي بِرّي ، وَ لَا أَكْرَهُ مَا تَوَلَّيَاهُ مِنْ أَمْرِي يَا رِبِّ .
(9) خدايا! آنچه در گفتار با من از حد گذشتند، يا در كردار درباره‌ى من زياده رفتند، يا حقى از من تباه نمودند، يا در واجبى نسبت به من كوتاهى كردند، من آن را به آنان بخشيدم، و به آن بر آنان احسانت نمودم، و در برداشتن وبال آن از ايشان از تو درخواست دارم، زيرا من درباره‌ى خود به آنان گمان بد نمى‌برم، و آنان را در نيكى به من سهل‌انگار نمى‌دانم، و از آنچه درباره‌ام نموده‌اند ناراضى نيستم اى پروردگار من،
﴿10﴾
فَهُمَا أَوْجَبُ حَقّاً عَلَيَّ ، وَ أَقْدَمُ إِحْسَاناً إِلَيَّ ، وَ أَعْظَمُ مِنَّةً لَدَيَّ مِنْ أَنْ أُقَاصَّهُمَا بِعَدْلٍ ، أَوْ أُجَازِيَهُمَا عَلَى مِثْلٍ ، أَيْنَ إِذاً يَا إِلَهِي طُولُ شُغْلِهِمَا بِتَرْبِيَتِي وَ أَيْنَ شِدَّةُ تَعَبِهِمَا فِي حِرَاسَتِي وَ أَيْنَ إِقْتَارُهُمَا عَلَى أَنْفُسِهِمَا لِلتَّوْسِعَةِ عَلَيَّ
(10) زيرا حق آن دو بر من واجبتر، و احسانشان به من ديرينه‌تر، و نعمتشان در نزدم بزرگتر از آن است كه ايشان را به عدل تقاص نمايم، يا مانند آنچه كرده‌اند عقوبتشان نمايم، از خداى من (پس) كجاست در اين هنگام درازى (زمان) كارشان در پرورش من؟ و شدت رنجشان در نگهدارى من كو؟ و تنگ گرفتن خود براى گشايش بر من كجاست؟
﴿11﴾
هَيْهَاتَ مَا يَسْتَوْفِيَانِ مِنِّي حَقَّهُمَا ، وَ لَا أُدْرِكُ مَا يَجِبُ عَلَيَّ لَهُمَا ، وَ لَا أَنَا بِقَاضٍ وَظِيفَةَ خِدْمَتِهِمَا ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِنِّي يَا خَيْرَ مَنِ اسْتُعِينَ بِهِ ، وَ وَفِّقْنِي يَا أَهْدَى مَنْ رُغِبَ إِلَيْهِ ، وَ لَا تَجْعَلْنِي فِي أَهْلِ الْعُقُوقِ لِلآْبَاءِ وَ الْأُمَّهَاتِ
﴿يَوْمَ تُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَ هُمْ لَا يُظْلَمُونَ﴾.
(11) چه بسيار دور است كه حق خود را از من بستانند، و من نمى‌توانم آنچه كه براى آنها بر من واجب است درك نمايم، و نمى‌توانم وظيفه خدمتگزارى آنان را بجا آورم، پس بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و اى بهترين كسى كه از او يارى خواهند مرا يارى فرما، و اى راهنماينده‌تر كسى كه به او روى آورده مى شود مرا توفيق ده، و مرا در زمره‌ى آنان كه عاق پدر و مادرند قرار مده در آن روز كه هر نفسى به آنچه كرده جزا داده مى‌شود در حالى كه به آنها ستم نمى‌شود،
﴿12﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ذُرِّيَّتِهِ ، وَ اخْصُصْ أَبَوَيَّ بِأَفْضَلِ مَا خَصَصْتَ بِهِ آبَاءَ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ وَ أُمَّهَاتِهِمْ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(12) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و پدر و مادرم را به بهترين چيزى كه پدران و مادران بندگان با ايمانت را به آن اختصاص داده‌اى مخصوص گردان، اى مهربانترين مهربانان،
﴿13﴾
اللَّهُمَّ لَا تُنْسِنِي ذِكْرَهُمَا فِي أَدْبَارِ صَلَوَاتِي ، وَ فِي إِنىً مِنْ آنَاءِ لَيْلِي ، وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ مِنْ سَاعَاتِ نَهَارِي .
(13) خدايا! پادشاهان را در پس نمازهايم از ياد من مبر، و (نه) در وقتى از وقت‌هاى شبم، و در هر ساعتى از ساعتهاى روزم.
﴿14﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اغْفِرْ لِي بِدُعَائِي لَهُمَا ، وَ اغْفِرْ لَهُمَا بِبِرِّهِمَا بِي مَغْفِرَةً حَتْماً ، وَ ارْضَ عَنْهُمَا بِشَفَاعَتِي لَهُمَا رِضىً عَزْماً ، وَ بَلِّغْهُمَا بِالْكَرَامَةِ مَوَاطِنَ السَّلَامَةِ .
(14) خدايا! بر محمد (ص) و خاندانش (ع) درود فرست، و مرا به سبب دعايم براى آنها بيامرز، و آن دو را به سبب خوبيهايشان به من بيامرز آمرزش جزمى، و از آنان به ميانجيگرى من از ايشان خشنود شو، خشنودى قطعى، و آنان را با گرامى داشتن به سر منزل سلامت برسان،
﴿15﴾
اللَّهُمَّ وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لَهُمَا فَشَفِّعْهُمَا فِيَّ ، وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لِي فَشَفِّعْنِي فِيهِمَا حَتَّى نَجْتَمِعَ بِرَأْفَتِكَ فِي دَارِ كَرَامَتِكَ وَ مَحَلِّ مَغْفِرَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ ، إنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ الْمَنِّ الْقَديِمِ ، وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِميِنَ .
(15) خدايا! و اگر آمرزشت به آنان پيشى گرفته آنان را شفيع من گردان، و اگر آمرزشت به من پيشى گرفته مرا شفيع آنان ساز، تا به مهربانى تو در سراى بزرگداشت و جايگاه آمرزش و رحمتت گرد هم آئيم، زيرا تو داراى فضل بزرگ و نعمت ديرين و تو مهربانترين مهربانانى.
برچسب:
دعای بیست و چهار صحیفه سجادیه
-دعای بیست و چهارم صحیفه سجادیه
-دعای 24 صحیفه سجادیه
-دعای ۲۴ صحیفه سجادیه
-بیست و چهارمین دعای صحیفه سجادیه
-شرح صحیفه سجادیه
-ترجمه صحیفه سجادیه
-انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
