فارسی
يكشنبه 02 دى 1403 - الاحد 19 جمادى الثاني 1446
قرآن کریم مفاتیح الجنان نهج البلاغه صحیفه سجادیه

دعای 24 ( دعا برای پدر و مادر ) ترجمه محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی


مطلب قبلی دعای 23
دعای 25 مطلب بعدی


نحوه نمایش

دانلود
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِأَبَوَيْهِ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ
دعاى آن حضرت براى پدر و مادرش كه بر آنان درود باد
﴿1 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ ، وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّاهِرِينَ ، وَ اخْصُصْهُمْ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ وَ رَحْمَتِكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ سَلَامِكَ .
(1) خداوندا بر محمد بنده و فرستاده‌ات و بر خاندان پاكش درود فرست، و آنان را به بهترين درودها و رحمت و بركات و سلام خود اختصاص بفرما.
﴿2 وَ اخْصُصِ اللَّهُمَّ وَالِدَيَّ بِالْكَرَامَةِ لَدَيْكَ ، وَ الصَّلَاةِ مِنْكَ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(2) الهى پدر و مادرم را به كرامت نزد خود و درود از سوى خود ممتاز كن. اى مهربانترين مهربانان.
﴿3 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَلْهِمْنِي عِلْمَ مَا يَجِبُ لَهُمَا عَلَيَّ إِلْهَاماً ، وَ اجْمَعْ لِي عِلْمَ ذَلِكَ كُلِّهِ تَمَاماً ، ثُمَّ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تُلْهِمُنِي مِنْهُ ، وَ وَفِّقْنِي لِلنُّفُوذِ فِيما تُبَصِّرُنِي مِنْ عِلْمِهِ حَتَّى لَا يَفُوتَنِي اسْتِعْمَالُ شَيْ‌ءٍ عَلَّمْتَنِيهِ ، وَ لَا تَثْقُلَ أَرْكَانِي عَنِ الْحَفُوفِ فِيما أَلْهَمْتَنِيهِ
(3) خداوندا بر محمد و آلش درود فرست، و دانستن آنچه درباره‌ى ايشان بر من لازم است به من الهام كن، و آموختن همه‌ى آن واجبات را بى‌كم و كاست برايم فراهم نما، آنگاه مرا به آنچه در اين زمينه الهام كرده‌اى بكار گير، و توفيقم ده تا نسبت به آنچه به من بصيرت مى‌دهى اقدام كنم، تا بكار بستن چيزى از آنچه به من تعليم داده‌اى از دستم نرود و از خدمتى كه به من الهام فرموده‌اى احساس سنگينى نكند.
﴿4 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ كَمَا شَرَّفْتَنَا بِهِ ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، كَمَا أَوْجَبْتَ لَنَا الْحَقَّ عَلَى الْخَلْقِ بِسَبَبِهِ .
(4) خداوندا بر محمد و آلش درود فرست همانطور كه ما را به وجودش شرافت بخشيدى و بر محمد و آلش درود فرست آنسان كه به سبب آن حضرت براى ما حقى بر عهده‌ى مردم واجب نمودى.
﴿5 اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أَهَابُهُمَا هَيْبَةَ السُّلْطَانِ الْعَسُوفِ ، وَ أَبِرَّهُمَا بِرَّ الْأُمِّ الرَّؤُوفِ ، وَ اجْعَلْ طَاعَتِي لِوَالِدَيَّ وَ بِرِّي بِهِمَا أَقَرَّ لِعَيْنِي مِنْ رَقْدَةِ الْوَسْنَانِ ، وَ أَثْلَجَ لِصَدْرِي مِنْ شَرْبَةِ الظَّمْآنِ حَتَّى أُوثِرَ عَلَى هَوَايَ هَوَاهُمَا ، وَ أُقَدِّمَ عَلَى رِضَايَ رِضَاهُمَا وَ أَسْتَكْثِرَ بِرَّهُمَا بِي وَ اِنْ قَلَّ ، وَ أَسْتَقِلَّ بِرّي بِهِمَا وَ اِنْ كَثُرَ .
(5) خداوندا چنان كن كه از هيبت پدر و مادرم بسان هيبت سلطان خودكامه بيمناك باشم، و به هر دو چون مادرى مهربان نيكى نمايم، و اطاعت از آنان و خوشرفتارى با آنان را در نظرم از لذت خواب در چشم خواب‌آلود شيرينتر و براى سينه‌ام از شربت گوارا در ذائقه‌ى تشنه گواراتر گردان، تا خواسته‌ى ايشان را بر خواسته‌ى خود ترجيح دهم، و خرسندى آنان را بر خرسندى خود مقدم دارم، و خوبى ايشان درباره‌ى خود هر چند اندك باشد زياد بينم، و نيكويى خود را درباره‌ى ايشان هر چند بسيار باشد كم شمارم.
﴿6 اللَّهُمَّ خَفِّضْ لَهُمَا صَوْتِي ، وَ أَطِبْ لَهُمَا كَلَامِي ، وَ أَلِنْ لَهُمَا عَرِيكَتِي ، وَ اعْطِفْ عَلَيْهِمَا قَلْبِي ، وَ صَيِّرْنِي بِهِمَا رَفِيقاً ، وَ عَلَيْهِمَا شَفِيقاً .
(6) خداوندا، صدايم را در محضر آنان ملايم كن، و گفتارم را بر آنان خوشايند فرما، و خويم را نسبت به آنان نرم كن، و قلبم را بر آنها مهربان ساز، و مرا نسبت به هر دو خوشرفتار و دلسوز قرار ده.
﴿7 اللَّهُمَّ اشْكُرْ لَهُمَا تَرْبِيَتِي ، وَ أَثِبْهُمَا عَلَى تَكْرِمَتِي ، وَ احْفَظْ لَهُمَا مَا حَفِظَاهُ مِنِّي فِي صِغَرِي .
(7) خداوندا به آنها به پاس تربيت من جزاى نيكو عنايت فرما و در مقابل آنكه مرا گرامى داشتند جزاى خير عطا فرما، و هر رنجى را در كودكى نسبت به من تحمل كرده‌اند در حق ايشان منظور كن.
﴿8 اللَّهُمَّ وَ مَا مَسَّهُمَا مِنِّي مِنْ أَذًى ، أَوْ خَلَصَ إِلَيْهِمَا عَنِّي مِنْ مَكْرُوهٍ ، أَوْ ضَاعَ قِبَلِي لَهُمَا مِنْ حَقٍّ فَاجْعَلْهُ حِطَّةً لِذُنُوبِهِمَا ، وَ عُلُوّاً فِي دَرَجَاتِهِمَا ، وَ زِيَادَةً فِي حَسَنَاتِهِمَا ، يَا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ .
(8) خداوندا اگر از جانب من آزارى به آنان رسيده يا از من كار ناخوشايندى ديده‌اند يا حقى از آنان بوسيله‌ى من از بين رفته همه را موجب پاك شدن آنان از گناهانشان و مايه‌ى رفعت مقامشان و افزونى حسناتشان قرار ده، اى كه بديها را با چندين برابر به خوبى تبديل مى‌كنى.
﴿9 اللَّهُمَّ وَ مَا تَعَدَّيَا عَلَيَّ فِيهِ مِنْ قَوْلٍ ، أَوْ أَسْرَفَا عَلَيَّ فِيهِ مِنْ فِعْلٍ ، أَوْ ضَيَّعَاهُ لِي مِنْ حَقٍّ ، أَوْ قَصَّرَا بِي عَنْهُ مِنْ وَاجِبٍ فَقَدْ وَهَبْتُهُ لَهُمَا ، وَ جُدْتُ بِهِ عَلَيْهِمَا وَ رَغِبْتُ إِلَيْكَ فِي وَضْعِ تَبِعَتِهِ عَنْهُمَا ، فَإِنِّي لَا أَتَّهِمُهُمَا عَلَى نَفْسِي ، وَ لَا أَسْتَبْطِئُهُمَا فِي بِرّي ، وَ لَا أَكْرَهُ مَا تَوَلَّيَاهُ مِنْ أَمْرِي يَا رِبِّ .
(9) الهى اگر در گفتار با من از اندازه بيرون رفته‌اند يا در عملى نسبت به من زياده‌روى نموده‌اند يا حقى را از من ضايع كرده‌اند يا از وظيفه‌ى پدرى و مادرى درباره‌ى من كوتاهى نموده‌اند، من اين حق خود را به آنان بخشيدم و آن را مايه‌ى احسان بر آنها قرار دادم و از تو مى‌خواهم كه وزر و وبال آن را از دوش آنان بردارى زيرا كه من نسبت به خود، آنان را متهم نمى‌كنم و آنان را در مهربانى در حق خودم سهل‌انگار نمى‌دانم و از آنچه درباره‌ام انجام داده‌اند ناراضى نيستم اى پروردگار من.
﴿10 فَهُمَا أَوْجَبُ حَقّاً عَلَيَّ ، وَ أَقْدَمُ إِحْسَاناً إِلَيَّ ، وَ أَعْظَمُ مِنَّةً لَدَيَّ مِنْ أَنْ أُقَاصَّهُمَا بِعَدْلٍ ، أَوْ أُجَازِيَهُمَا عَلَى مِثْلٍ ، أَيْنَ إِذاً يَا إِلَهِي طُولُ شُغْلِهِمَا بِتَرْبِيَتِي وَ أَيْنَ شِدَّةُ تَعَبِهِمَا فِي حِرَاسَتِي وَ أَيْنَ إِقْتَارُهُمَا عَلَى أَنْفُسِهِمَا لِلتَّوْسِعَةِ عَلَيَّ
(10) زيرا رعايت حق آنان بر من واجبتر، و احسانشان نسبت به من ديرينتر و نعمتشان بر من بيشتر از آن است كه آنان را از روى عدل قصاص كنم، يا نسبت به ايشان مانند آنچه نموده‌اند رفتار كنم، الهى اگر چنين كنم پس روزگار مديدى كه در تربيت من سپرى كرده‌اند، و رنجهاى زيادى كه در نگاهدارى من تحمل نموده‌اند و آن همه كه بر خود تنگ گرفتند تا به زندگى من گشايش بخشند چه مى‌شود؟
﴿11 هَيْهَاتَ مَا يَسْتَوْفِيَانِ مِنِّي حَقَّهُمَا ، وَ لَا أُدْرِكُ مَا يَجِبُ عَلَيَّ لَهُمَا ، وَ لَا أَنَا بِقَاضٍ وَظِيفَةَ خِدْمَتِهِمَا ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِنِّي يَا خَيْرَ مَنِ اسْتُعِينَ بِهِ ، وَ وَفِّقْنِي يَا أَهْدَى مَنْ رُغِبَ إِلَيْهِ ، وَ لَا تَجْعَلْنِي فِي أَهْلِ الْعُقُوقِ لِلآْبَاءِ وَ الْأُمَّهَاتِ ﴿يَوْمَ تُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَ هُمْ لَا يُظْلَمُونَ.
(11) بعيد است كه پدر و مادرم بتوانند حق خود را از من بستانند و من نمى‌توانم حقوقى را كه از آنها بر عهده دارم تدارك نمايم و وظيفه‌ى خدمت آنان را انجام دهم، پس بر محمد و آلش درود فرست، و مرا يارى ده اى بهترين كسى كه از تو يارى جويند، و مرا توفيق ده اى راهنماينده‌تر كسى كه به او روى مى‌آورند، و در آن روز كه همه بدون آنكه بر آنان ستم رود جزا مى‌بينند مرا در زمره‌ى آنان كه عاق پدر و مادرند قرار مده.
﴿12 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ذُرِّيَّتِهِ ، وَ اخْصُصْ أَبَوَيَّ بِأَفْضَلِ مَا خَصَصْتَ بِهِ آبَاءَ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ وَ أُمَّهَاتِهِمْ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(12) خداوندا بر محمد و آل او و نسل او درود فرست، و پدر و مادرم را به بهترين چيزى كه پدران و مادران بندگان با ايمانت را به آن امتياز داده‌اى مخصوص گردان، اى مهربانترين مهربانان.
﴿13 اللَّهُمَّ لَا تُنْسِنِي ذِكْرَهُمَا فِي أَدْبَارِ صَلَوَاتِي ، وَ فِي إِنىً مِنْ آنَاءِ لَيْلِي ، وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ مِنْ سَاعَاتِ نَهَارِي .
(13) خداوندا ياد آنان را در پس نمازهايم، و در اوقات شبم و در ساعات روزم از صفحه‌ى قلبم مزداى.
﴿14 اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اغْفِرْ لِي بِدُعَائِي لَهُمَا ، وَ اغْفِرْ لَهُمَا بِبِرِّهِمَا بِي مَغْفِرَةً حَتْماً ، وَ ارْضَ عَنْهُمَا بِشَفَاعَتِي لَهُمَا رِضىً عَزْماً ، وَ بَلِّغْهُمَا بِالْكَرَامَةِ مَوَاطِنَ السَّلَامَةِ .
(14) خداوندا بر محمد و آلش درود فرست و مرا به بركت دعايى كه براى آنان دارم بيامرز، و آنان را به خاطر خوبيهايى كه در حق من داشته‌اند مشمول آمرزش حتمى خود قرار ده و به شفاعت و ميانجيگرى من از آنان به طور مسلم خشنود شو و آنان را با كرامت به سر منزل مقصودشان در بهشت برين برسان.
﴿15 اللَّهُمَّ وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لَهُمَا فَشَفِّعْهُمَا فِيَّ ، وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لِي فَشَفِّعْنِي فِيهِمَا حَتَّى نَجْتَمِعَ بِرَأْفَتِكَ فِي دَارِ كَرَامَتِكَ وَ مَحَلِّ مَغْفِرَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ ، إنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ الْمَنِّ الْقَديِمِ ، وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِميِنَ .
(15) خداوندا اگر پدر و مادرم را پيش از من آمرزيدى پس ايشان را شفيع من قرار ده، و اگر مرا پيش از آنان مورد آمرزش خود قرار دادى پس مرا شفيع ايشان بنما، تا در پرتو مهربانيت در سراى كرامت، و جايگاه مغفرت و رحمتت گرد آئيم، زيرا كه تو صاحب فضل بزرگ و نعمت ديرين هستى و تو مهربانترين مهربانانى.

برچسب:

دعای بیست و چهار صحیفه سجادیه

-

دعای بیست و چهارم صحیفه سجادیه

-

دعای 24 صحیفه سجادیه

-

دعای ۲۴ صحیفه سجادیه

-

بیست و چهارمین دعای صحیفه سجادیه

-

شرح صحیفه سجادیه

-

ترجمه صحیفه سجادیه

-

انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز



گزارش خطا  

^