فارسی
دعای 24 ( دعا برای پدر و مادر ) ترجمه فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین)
دعای 23
نحوه نمایش
وَ كَانَ مِنْ دُعَائِهِ عَلَيْهِ السَّلَامُ لِأَبَوَيْهِ عَلَيْهِمَا السَّلَامُ
از دعاهاى امام عليه‌السلام است براى پدر و مادر خود عليهماالسلام
از دعاهاى امام عليه‌السلام است براى پدر و مادر خود عليهماالسلام
﴿1﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ ، وَ أَهْلِ بَيْتِهِ الطَّاهِرِينَ ، وَ اخْصُصْهُمْ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ وَ رَحْمَتِكَ وَ بَرَكَاتِكَ وَ سَلَامِكَ .
(1) بار خدايا بر محمد بنده و فرستاده‌ى خود و بر خاندان پاكش (حضرت زهرا (ع) و ائمه (ع) رحمت فرست، و آنان را به بهترين رحمتها و نيكيها و درود خود امتياز ده،
﴿2﴾
وَ اخْصُصِ اللَّهُمَّ وَالِدَيَّ بِالْكَرَامَةِ لَدَيْكَ ، وَ الصَّلَاةِ مِنْكَ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(2) و پدر و مادر مرا- بار خدايا- به گرامى داشتن نزد خود و احسان و نيكى از جانب خويش برترى بخش، اى بخشنده‌ترين بخشندگان،
﴿3﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَلْهِمْنِي عِلْمَ مَا يَجِبُ لَهُمَا عَلَيَّ إِلْهَاماً ، وَ اجْمَعْ لِي عِلْمَ ذَلِكَ كُلِّهِ تَمَاماً ، ثُمَّ اسْتَعْمِلْنِي بِمَا تُلْهِمُنِي مِنْهُ ، وَ وَفِّقْنِي لِلنُّفُوذِ فِيما تُبَصِّرُنِي مِنْ عِلْمِهِ حَتَّى لَا يَفُوتَنِي اسْتِعْمَالُ شَيْ‌ءٍ عَلَّمْتَنِيهِ ، وَ لَا تَثْقُلَ أَرْكَانِي عَنِ الْحَفُوفِ فِيما أَلْهَمْتَنِيهِ
(3) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و دانستن آنچه درباره‌ى ايشان بر من واجب است به من الهام نما، و آموختن همه‌ى آن واجبات را بى‌كم و كاست برايم فراهم آور، سپس مرا به آنچه كه به من الهام مى‌نمائى وادار و براى انجام در آنچه به دانستن آن بينايم مى‌سازى توفيقم ده، تا بجا آوردن چيزى از آنچه مرا به آن دانا گردانيده‌اى از من فوت نگردد، و اندامم از خدمت در آنچه به من الهام نموده‌اى سنگين نشود
﴿4﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ كَمَا شَرَّفْتَنَا بِهِ ، وَ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، كَمَا أَوْجَبْتَ لَنَا الْحَقَّ عَلَى الْخَلْقِ بِسَبَبِهِ .
(4) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست چنانكه ما (مسلمانها) را به آن حضرت شرافت دادى، و بر محمد و آل او درود فرست چنانكه به سبب آن بزرگوار براى ما حقى بر خلق (ديگرى) واجب گردانيدى،
﴿5﴾
اللَّهُمَّ اجْعَلْنِي أَهَابُهُمَا هَيْبَةَ السُّلْطَانِ الْعَسُوفِ ، وَ أَبِرَّهُمَا بِرَّ الْأُمِّ الرَّؤُوفِ ، وَ اجْعَلْ طَاعَتِي لِوَالِدَيَّ وَ بِرِّي بِهِمَا أَقَرَّ لِعَيْنِي مِنْ رَقْدَةِ الْوَسْنَانِ ، وَ أَثْلَجَ لِصَدْرِي مِنْ شَرْبَةِ الظَّمْآنِ حَتَّى أُوثِرَ عَلَى هَوَايَ هَوَاهُمَا ، وَ أُقَدِّمَ عَلَى رِضَايَ رِضَاهُمَا وَ أَسْتَكْثِرَ بِرَّهُمَا بِي وَ اِنْ قَلَّ ، وَ أَسْتَقِلَّ بِرّي بِهِمَا وَ اِنْ كَثُرَ .
(5) بار خدايا مرا چنان گردان كه از پدر و مادر بترسم مانند ترسيدن از پادشاه ستمكار، و با ايشان خوشرفتارى نمايم همچون خوشرفتارى مادر مهربان، و فرمانبرى و نيكوكاريم را به آنان در نظر از خواب خواب‌آلوده خوشتر، و در دلم از آشاميدن تشنه گواراتر گردان، تا آرزوى آنها را بر آرزوى خود برگزينم، و خوشنودى ايشان را بر خوشنودى خويش جلو اندازم، و نيكوئيشان را درباره‌ى خود هر چند اندك باشد بسيار شمارم، و نيكوئى خويش را درباره‌ى آنها هر چند بسيار باشد كم بدانم،
﴿6﴾
اللَّهُمَّ خَفِّضْ لَهُمَا صَوْتِي ، وَ أَطِبْ لَهُمَا كَلَامِي ، وَ أَلِنْ لَهُمَا عَرِيكَتِي ، وَ اعْطِفْ عَلَيْهِمَا قَلْبِي ، وَ صَيِّرْنِي بِهِمَا رَفِيقاً ، وَ عَلَيْهِمَا شَفِيقاً .
(6) بار خدايا صدايم را در برابر ايشان آهسته و سخنم را خوشايند و خويم را نرم نما، و دلم را بر آنها مهربان كن، و مرا با ايشان سازگار، و بر آنان مهربان گردان،
﴿7﴾
اللَّهُمَّ اشْكُرْ لَهُمَا تَرْبِيَتِي ، وَ أَثِبْهُمَا عَلَى تَكْرِمَتِي ، وَ احْفَظْ لَهُمَا مَا حَفِظَاهُ مِنِّي فِي صِغَرِي .
(7) بار خدايا آنان را به پرورش من جزا ده، و در گرامى داشتنم پاداش ده، و آنچه در كودكى از من نگهدارى نموده‌اند براى آنها نگاهدار،
﴿8﴾
اللَّهُمَّ وَ مَا مَسَّهُمَا مِنِّي مِنْ أَذًى ، أَوْ خَلَصَ إِلَيْهِمَا عَنِّي مِنْ مَكْرُوهٍ ، أَوْ ضَاعَ قِبَلِي لَهُمَا مِنْ حَقٍّ فَاجْعَلْهُ حِطَّةً لِذُنُوبِهِمَا ، وَ عُلُوّاً فِي دَرَجَاتِهِمَا ، وَ زِيَادَةً فِي حَسَنَاتِهِمَا ، يَا مُبَدِّلَ السَّيِّئَاتِ بِأَضْعَافِهَا مِنَ الْحَسَنَاتِ .
(8) بار خدايا و آزارى كه از من به ايشان رسيده، يا ناپسندى كه از من به آنان رخ داده، يا حقى كه براى آنها نزد من تباه گشته آن را سبب ريختن گناهان، و بلندى درجات و مقامها، و فزونى حسنات و نيكيهاشان قرار ده، اى برگرداننده‌ى بديها به چندين برابرش از خوبى‌ها،
﴿9﴾
اللَّهُمَّ وَ مَا تَعَدَّيَا عَلَيَّ فِيهِ مِنْ قَوْلٍ ، أَوْ أَسْرَفَا عَلَيَّ فِيهِ مِنْ فِعْلٍ ، أَوْ ضَيَّعَاهُ لِي مِنْ حَقٍّ ، أَوْ قَصَّرَا بِي عَنْهُ مِنْ وَاجِبٍ فَقَدْ وَهَبْتُهُ لَهُمَا ، وَ جُدْتُ بِهِ عَلَيْهِمَا وَ رَغِبْتُ إِلَيْكَ فِي وَضْعِ تَبِعَتِهِ عَنْهُمَا ، فَإِنِّي لَا أَتَّهِمُهُمَا عَلَى نَفْسِي ، وَ لَا أَسْتَبْطِئُهُمَا فِي بِرّي ، وَ لَا أَكْرَهُ مَا تَوَلَّيَاهُ مِنْ أَمْرِي يَا رِبِّ .
(9) بار خدايا آنچه پدر و مادر در گفتار با من تعدى نموده‌اند، يا در كردار درباره‌ى من بيجا رفتار كرده‌اند يا حق مرا تباه ساخته‌اند، يا از آنچه واجب است درباره‌ى من كوتاهى كرده‌اند من آن را به آنان بخشيدم، و آن را وسيله‌ى احسان برايشان گردانيدم، و از تو خواهانم كه وبال و گرفتارى آن را از ايشان بردارى، زيرا من درباره‌ى خود به ايشان گمان بد نمى‌برم، آنان را در مهربانى به خويش سهل‌انگار نمى‌دانم، و از آنچه درباره‌ام نموده‌اند كراهت نداشته پروردگارا،
﴿10﴾
فَهُمَا أَوْجَبُ حَقّاً عَلَيَّ ، وَ أَقْدَمُ إِحْسَاناً إِلَيَّ ، وَ أَعْظَمُ مِنَّةً لَدَيَّ مِنْ أَنْ أُقَاصَّهُمَا بِعَدْلٍ ، أَوْ أُجَازِيَهُمَا عَلَى مِثْلٍ ، أَيْنَ إِذاً يَا إِلَهِي طُولُ شُغْلِهِمَا بِتَرْبِيَتِي وَ أَيْنَ شِدَّةُ تَعَبِهِمَا فِي حِرَاسَتِي وَ أَيْنَ إِقْتَارُهُمَا عَلَى أَنْفُسِهِمَا لِلتَّوْسِعَةِ عَلَيَّ
(10) زيرا حق ايشان بر من واجب‌تر، و نيكيشان به من ديرين‌تر، و نعمتشان نزد من بزرگتر از آن است كه آنها را به عدل و داد قصاص نمايم، يا مانند آنچه نموده‌اند رفتار نمايم، در اين هنگام- اى خداى من- بسيارى كار ايشان براى پرورش من چه شد و سختى رنجشان در پاس داشتنم كو؟ و تنگى (گرفتارى) كه براى گشايش (آسايش) بر من به خود هموار نموده‌اند كجا است؟!
﴿11﴾
هَيْهَاتَ مَا يَسْتَوْفِيَانِ مِنِّي حَقَّهُمَا ، وَ لَا أُدْرِكُ مَا يَجِبُ عَلَيَّ لَهُمَا ، وَ لَا أَنَا بِقَاضٍ وَظِيفَةَ خِدْمَتِهِمَا ، فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ أَعِنِّي يَا خَيْرَ مَنِ اسْتُعِينَ بِهِ ، وَ وَفِّقْنِي يَا أَهْدَى مَنْ رُغِبَ إِلَيْهِ ، وَ لَا تَجْعَلْنِي فِي أَهْلِ الْعُقُوقِ لِلآْبَاءِ وَ الْأُمَّهَاتِ
﴿يَوْمَ تُجْزَى كُلُّ نَفْسٍ بِمَا كَسَبَتْ وَ هُمْ لَا يُظْلَمُونَ﴾.
(11) چه بسيار دور است (شگفتا) ايشان نمى‌توانند حق خود را از من به درستى بگيرند، و من نمى‌توانم آنچه كه براى آنها بر من واجبست دريابم، و شرط خدمت و چاكرى آنان را بجا آورم، پس بر محمد و آل او درود فرست، و مرا (در انجام وظيفه) يارى كن اى بهترين كسى كه از او يارى مى‌خواهند، و توفيقم ده اى راهنماينده‌تر كسى كه به او رومى‌آورند و مرا در جرگه‌ى كسانى كه با پدران و مادران بدرفتارى كرده و آنها را آزرده‌اند قرار مده روزى كه هر نفسى به آنچه كرده جزا داده مى‌شود در حاليكه به آنها ستم نمى‌شود،
﴿12﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ ذُرِّيَّتِهِ ، وَ اخْصُصْ أَبَوَيَّ بِأَفْضَلِ مَا خَصَصْتَ بِهِ آبَاءَ عِبَادِكَ الْمُؤْمِنِينَ وَ أُمَّهَاتِهِمْ ، يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ .
(12) بار خدايا بر محمد و آل او و فرزندان او درود فرست، و پدر و مادر مرا به بهترين چيزى (پاداشى) كه اختصاص داده‌اى به آن پدران و مادران بندگان با ايمانت را امتياز ده اى بخشنده‌ترين بخشندگان،
﴿13﴾
اللَّهُمَّ لَا تُنْسِنِي ذِكْرَهُمَا فِي أَدْبَارِ صَلَوَاتِي ، وَ فِي إِنىً مِنْ آنَاءِ لَيْلِي ، وَ فِي كُلِّ سَاعَةٍ مِنْ سَاعَاتِ نَهَارِي .
(13) بار خدايا ياد ايشان را در پى نمازها و در وقتى از اوقات شب، و در هر ساعتى از ساعات روزم از ياد مبر،
﴿14﴾
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ، وَ اغْفِرْ لِي بِدُعَائِي لَهُمَا ، وَ اغْفِرْ لَهُمَا بِبِرِّهِمَا بِي مَغْفِرَةً حَتْماً ، وَ ارْضَ عَنْهُمَا بِشَفَاعَتِي لَهُمَا رِضىً عَزْماً ، وَ بَلِّغْهُمَا بِالْكَرَامَةِ مَوَاطِنَ السَّلَامَةِ .
(14) بار خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و مرا به وسيله‌ى دعاء براى ايشان، و ايشان را به سبب مهربانيشان به من بيامرز آمرزش پابرجا، و به شفاعت و ميانجيگرى من براى ايشان از آنها راضى و خوشنود شو خوشنودى يكسره و آنها را با گرامى داشتن به جاهاى آسايش برسان،
﴿15﴾
اللَّهُمَّ وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لَهُمَا فَشَفِّعْهُمَا فِيَّ ، وَ إِنْ سَبَقَتْ مَغْفِرَتُكَ لِي فَشَفِّعْنِي فِيهِمَا حَتَّى نَجْتَمِعَ بِرَأْفَتِكَ فِي دَارِ كَرَامَتِكَ وَ مَحَلِّ مَغْفِرَتِكَ وَ رَحْمَتِكَ ، إنَّكَ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ ، وَ الْمَنِّ الْقَديِمِ ، وَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِميِنَ .
(15) بار خدايا اگر آمرزشت به آنان پيشى گرفته پس آنها را شفيع من گردان، و اگر آمرزشت به من پيشى گرفته پس مرا شفيع آنها ساز تا به مهربانى تو در سراى گرامى و جاى آمرزش و رحمتت گرد آئيم، زيرا تو داراى فضل بزرگ و نعمت ديرينى، (خدايا) و تو مهربانترين مهربانانى
برچسب:
دعای بیست و چهار صحیفه سجادیه
-دعای بیست و چهارم صحیفه سجادیه
-دعای 24 صحیفه سجادیه
-دعای ۲۴ صحیفه سجادیه
-بیست و چهارمین دعای صحیفه سجادیه
-شرح صحیفه سجادیه
-ترجمه صحیفه سجادیه
-انتخاب ترجمه:
- استاد حسین انصاریان - سید كاظم ارفع - حسین استاد ولی - سید رضا آل ياسین - محیی الدين مهدی الهی قمشه ای - عبدالمحمد آيتی - صدرالدین بلاغی - تقدسی نيا - حسن ثقفی تهرانی - محمد مهدی جلالی - سید علیرضا جعفری - محمد تقی خلجی - لطیف راشدی - باقر رجبی نژاد - محمد رسولی - محمد مهدی رضايی - محمد حسین سلطانی لرگانی کجوری - داریوش شاهین - ابوالحسن شعرانی - غلامعلی صفايی - محمود صلواتی - عباس عزيزی - حسین عماد زاده اصفهانی - محسن غرویان - عبدالجواد ابراهیمی - جواد فاضل - محمد مهدی فولادوند - علی نقی فيض الاسلام اصفهانی - فیض الاسلام (تصحیح جامعه مدرسین) - جواد قيومی اصفهانی - اسدالله مبشری - محمد علی مجاهدی - محسن محمود زاده - عبدالحسین موحدی
پر بازدید ترین مطالب سال
پر بازدید ترین مطالب ماه
پر بازدید ترین مطالب روز
