دعای 24 ( دعا برای پدر و مادر ) ترجمه حسین استاد ولی

(1) خدايا، بر محمد بنده و فرستاده‌ات و بر خاندان پاك او درود فرست، و آنان را به بهترين درودها و رحمت و بركات و سلام خويش اختصاص ده.

(2) خدايا و به ويژه پدر و مادرم را به كرامت نزد خود و درود از سوى خود مخصوص بدار، اى مهربان‌ترين مهربانان.

(3) خدايا بر محمد و آل او درود فرست، و دانستن آنچه را كه در حق آنان بر من واجب است به من الهام كن، و دانش همه آن واجبات را بى كم و كاست برايم فراهم ساز، آن گاه مرا به آنچه در اين باره به من الهام كرده‌اى به كار گير، و مرا براى اقدام به آنچه به دانستن آن بينا مى‌سازى توفيق ده، تا به كار بستن آنچه به من آموخته‌اى از دستم نرود، و اعضاى بدنم از انجام خدمتى كه به من الهام نموده‌اى سستى و سنگينى نكند.

(4) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست چنان كه ما را به وجود او شرافت بخشيدى، و بر محمد و آل او درود فرست چنان كه به سبب او براى ما حقى بر عهده آفريدگان واجب نمودى.

(5) خدايا، چنانم كن كه از پدر و مادرم همچون بيم از سلطان خودكامه بيمناك باشم، و به آنان چون مادر دلسوز نيكى نمايم، و اطاعت از پدر و مادرم و خوشرفتارى با آنان را در نظرم از لذت خواب در چشم خواب آلود شيرين‌تر، و براى سينه‌ام (دلم) از شربت خنك براى تشنه‌كام خنك‌تر گردان، تا خواسته آنان را بر خواسته خود ترجيح دهم، و خشنودى آنان را بر خشنودى خود مقدم دارم، و خوبى آنان را درباره خودم هر چند اندك باشد زياد بينم، و نيكى خود را درباره ايشان هر چند بسيار باشد اندك شمارم.

(6) خدايا، صدايم را در حضور آنان آهسته ساز، و گفتارم را با آنان خوشايند گردان، و خلق و خويم را با آنان نرم كن، و دلم را با آنان مهربان ساز، و مرا نسبت به آنان ملايم و دلسوز گردان.

(7) خدايا، از آنان به پاس تربيت من قدردانى كن، و به خاطر آن كه مرا گرامى داشتند به آنا پاداش نيك ده، و هر خدمتى را كه در كودكى به من كرده‌اند در حق ايشان منظور دار.

(8) خدايا، هر آزارى كه از من به آنان رسيده، يا كار ناخوشايندى كه از من ديده‌اند، يا حقى از آنان پيش من ضايع شده، همه را سبب فروريختن گناهانشان و بالا رفتن مقامشان و افزونى كارهاى نيكشان قرار ده، اى كه بدى‌ها را به چند برابر از نيكى‌ها تبديل مى‌كنى.

(9) خدايا، اگر در سخن گفتن با من از اندازه بيرون رفته‌اند، يا در عملى نسبت به من زياده‌روى كرده‌اند، يا حقى را از من ضايع نموده‌اند، يا از وظايف واجب درباره من كوتاهى كرده‌اند، من حق خود را به آنان بخشيدم و به آنان ارزانى داشتم، و از تو مى‌خواهم كه وزر و بالش را از دوش آنان بردارى، زيرا آنان را درباره خودم متهم نمى‌دارم، و در مهربانى نسبت به خودم سهل‌انگار نمى‌شمارم، و از آنچه درباره‌ام انجام داده‌اند ناراضى نيستم اى پروردگار من.

(10) زيرا رعايت حق آنان بر من واجب‌تر، و احسانشان به من ديرينه‌تر، و لطفشان در حق من بيشتر از آن است كه از آنان از روى عدل تقاص كشم، يا نسبت به آنان مثل خودشان رفتار نمايم. خدايا، اگر چنين كنم پس روزگار درازى كه به تربيت من سرگرم بوده‌اند، و رنج‌هاى سختى كه در نگاهدارى من كشيده‌اند، و تنگى‌هايى كه بر خود گرفتند تا به زندگى من گشايش بخشند چه مى‌شود؟!

(11) هيهات كه بتوانند حق خود را كاملا از من بستانند، و من بتوانم حقوقى را كه از آنان بر عهده دارم بپردازم و وظيفه خدمت به آنان را انجام دهم. پس بر محمد و آل او درود فرست، و مرا يارى ده اى بهترين كسى كه از تو يارى جويند، و توفيقم ده اى رهنماترين كسى كه به او اشتياق ورزند، و مرا در صف آنان كه عاق پدران و مادرانند قرار مده در روزى كه همه كس به آنچه كرده‌اند جزا بينند و هرگز مورد ستم قرار نگيرند.

(12) خدايا، بر محمد و آل او درود فرست، و پدر و مادرم را به بهترين چيزى كه پدران و مادران بندگان با ايمانت را به آن اختصاص داده‌اى مخصوص گردان، اى مهربان‌ترين مهربانان.

(13) خدايا، ياد آنان را در بعد نمازهايم و در هيچ وقتى از اوقات شبم و در هيچ ساعتى از ساعات روزم از خاطر مبر.

(14) خدايا، بر محمد وآل او درود فرست، و مرا به بركت دعايى كه درباره آنان مى‌كنم بيامرز، و آنان را به خاطر خوبى‌هايى كه درباره من روا داشته‌اند مشمول آمرزش حتمى خويش قرار ده، و به شفاعت و ميانجى‌گرى من حتما از آنان خشنود شو، و آنان را با كرامت به سر منزل سلامتى (و بهشت برين) برسان.

(15) خدايا، و اگر آمرزشت پيش از من شامل حال آنان شد شفاعت آنان را درباره من بپذير، و اگر آمرزشت پيش از آنان شامل حال من شد شفاعت مرا در حق آنان قبول فرما، تا در پرتو مهرت در سراى كرامتت و جايگاه آمرزش و رحمتت گرد هم آييم، كه تو داراى بخشش بزرگ و نعمت ديرينه‌اى، و تو مهربان‌ترين مهربانانى.